สวัสดีครับแฟนแฟนของคอลัมน์บันทึกจากเบย์แอเรีย ผมมีเรื่องราวที่จะเกริ่นกล่าวให้เป็นที่ทราบกันว่า พี่แมว “เพ็ญวิภา โสภาภัณฑ์” เจ้าของคอลัมน์นี้ ได้ตกลงกับผมแกมบังคับเล็กน้อย ซึ่งผมก็เต็มใจอย่างหน้าชื่นตาบาน (ตาบวมด้วยละ) ต่อไป..หน้าบันทึกจากเบย์แอเรียนี้ จะสลับกันเขียนกับผมคนละวีค และอนุญาตให้ผมใช้ชื่อใหม่เป็นคอลัมน์ของผมเอง นัยว่า..เป็นแบ่งเบาภาระของท่าน ส.ว.และเป็นการเปลี่ยนรสชาติเหมือนกับชิมอาหารจานใหม่ โดยพ่อครัวคนใหม่ ส่วนท่านที่ชื่นชอบ..บันทึกจากเบย์แอเรียก็ยังมีอยู่ครับ ไม่ต้องกังวล ต้องยอมรับความจริงอย่างหนึ่งว่า คอลัมน์นี้ฮิตติดลมบนและมีแฟนคลับติดกันงอมแงมมานานนักแล ไม่ทราบว่า..เมื่อผมรับมาแล้วจะทำเรตติ้งได้เหมือนท่านเจ้าของเดิมหรือไม่ ขอออกตัวไว้ก่อนเพื่อกันความผิดหวัง

ส่วนชื่อในคอลัมน์ใหม่ภายใต้..โลโก้ของผมคือ..ลำนำชีวิต สบาย ๆ ตามสไตล์ของผม มีข่าวในเบย์แอเรียบ้าง เรื่องเล่าประสบการณ์ และผสมผสานลำนำโคลงกลอนตามถนัด ประเภท..ไร้สารคดีการเมืองไม่ยุ่ง การมุ้งไม่เกี่ยว ขอฮาลูกเดียว เอ๊ะ !! ไปจำของใครมาเนี่ยะ และขอประเดิมเฉลิมฉลองด้วยเรื่อง.. “วาเลนไทน์” วันแห่งความรัก ที่จะมาถึงในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ที่ต้องรีบเขียน เพราะวีคหน้า ก็จะเป็นวาระของพี่แมว กว่าจะกลับมาอีกครั้งก็เกรงว่าจะเลยวันสำคัญนี้ไป ผมขอลัดคิวลงก่อนคงไม่ว่ากัน อันว่า..เรื่องประวัติวันวาเลนไทน์นี้ ถ้าเขียนเองก็คงไม่ดีนัก และอาจจะเพี้ยน ๆ ไปบ้าง จึงขออนุญาตคัดย่อส่วนหนึ่งเป็น..บทความจาก.. Setsuko Yoshizuko ที่มา ที่มา : http://www.educatepark.com/

.. วันวาเลนไทน์ ..

วันวาเลนไทน์ นั้นมีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมัน ในกรุงโรม .. วันวาเลนไทน์ .. วันวาเลนไทน์ นั้นมีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมัน ในกรุงโรมสมัยก่อนนั้น วันที่ 14 กุมภาพันธ์ จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ ซึ่งเป็นราชินีแห่งเหล่าเทพและเทพธิดาของโรมัน ชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดาแห่ง อิสตรีและการแต่งงาน และในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ก็จะเป็นวันเริ่มต้นงานเลี้ยงของ Lupercalia การดำเนินชีวิตของเด็กหนุ่มและเด็กสาวในสมัยนั้นจะถูกแยกจากกันอย่างเด็ดขาด แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีประเพณี อย่างนึง ซึ่งเด็กหนุ่มสาวยัง สืบทอดต่อกันมา คือ คืนก่อนวันเฉลิมฉลอง Lupercalia นั้นชื่อของเด็กสาวทุกคนจะถูกเขียนลงในเศษกระดาษเล็กๆ และจะใส่เอาไว้ในเหยือก เด็กหนุ่มแต่ละคนจะดึงชื่อของเด็กสาวออกจากเหยือก แล้วหลังจากนั้นก็จะจับคู่กันในงานเฉลิมฉลอง บางครั้งการจับคู่นี้ ท้ายที่สุดก็จะจบลงด้วยการ ที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองนั้นได้ตกหลุมรักกันและแต่งงานกันในที่สุด

ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สอง (Claudius II) นั้น กรุงโรมได้เกิดสงครามหลายครั้ง และคลอดิอุสเองก็ประสบกับปัญหาในการที่จะหาทหารจำนวนมากมายมหาศาลมาเข้าร่วมในศึกสงคราม และเขาเชื่อว่าเหตุผลสำคัญก็คือ ผู้ชายโรมันหลายคนไม่ต้องการจากครอบครัวและคนอันเป็นที่รักไป และด้วยเหตุผลนี้เอง ทำให้จักรพรรดิคลอดิอุสประกาศให้ยกเลิกงานแต่งงานและงานหมั้นทั้งหมดในกรุงโรม ถึงกระนั้นก็ตาม ยังมีนักบุญผู้ใจดีคนหนึ่งซึ่งชื่อว่า ท่านนักบุญ “วาเลนไทน์” ท่านเป็นพระที่กรุงโรมในสมัยของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สองท่าน นักบุญ วาเลนไทน์ และนักบุญ มาริอุส ได้จัดตั้งกลุ่มองค์กรเล็กๆ เพื่อช่วยเหลือชาวคริสเตียนที่ตกทุกข์ได้ยากเหล่านี้ และได้จัดให้มีการแต่งงานของคู่รักอย่างลับๆด้วย

และจากการกระทำเหล่านี้เอง ทำให้ นักบุญ วาเลนไทน์ ถูกจับและถูกตัดสินประหารโดยการตัดศรีษะ ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ประมาณปีคริสต์ศักราชที่ 270 ซึ่งถือเป็นวันที่ท่านได้ทนทุกข์ทรมานและเสียสละเพื่อเพื่อนมนุษย์

.. ทำไมจึงชื่อ “วันวาเลนไทน์” ..

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปีเป็น วันวาเลนไทน์ ซึ่งพวกหนุ่มสาวมักจะรีบไปซื้อบัตรส่งทักทายกันส่งใจถึงกัน นับเป็นความนิยมมากขึ้น ประเพณีนี้เข้ามาสู่ประเทศไทยทีละเล็กละน้อย และดูเหมือนจะเป็นที่นิยมมากขึ้นทุกปี เป็นประเพณีที่หนุ่มสาวนิยมกันมากเป็นพิเศษที่สหรัฐอเมริกาและที่ประเทศอังกฤษ

ทำไมจึงมีชื่อว่า “ วันวาเลนไทน์ ” และความหมายที่แท้จริงของวันนี้คืออะไร ? และมาจากไหน ?

นักบุญ วาเลนไทน์ (Valentine) เป็นสงฆ์คาทอลิกองค์หนึ่งที่ได้ถูกประหารชีวิตในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ คริสตศักราช 270 ในสมัยพระเจ้าจักรพรรดิโรมัน เกลาดิอุส ที่ 2 ( Clanoius) โดยแท้จริงแล้วท่านนักบุญไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับประเพณีการเลือกคู่ หรือหาคู่ หรือหาแฟน หรือความรัก ความสนใจระหว่างหนุ่มสาว ท่านก็ไม่ได้ไปเกี่ยวข้องด้วยเลย ถ้าเช่นนั้นแล้ว ทำไมจึงเลือกนักบุญองค์นี้มาเป็นองค์อุปถัมภ์สำหรับผู้ที่กำลังหาคู่ เลือกคู่หรือเลือกแฟนกันได้เล่า ? เหตุผลที่ค้นพบได้ก็คือ ที่มาของวันวาเลนไทน์ ไม่ขึ้นอยู่กับคนผู้นี้ แต่ขึ้นอยู่กับวันที่ 14 กุมภาพันธ์

ประเพณีเลือกคู่ หรือหาคู่นี้มีมาแต่โบร่ำโบราณในทุกชาติ ดูเหมือนกับว่าได้เกิดขึ้นพร้อมกับวิวัฒนาการของมนุษย์ก็ว่าได้ ประเพณี วาเลนไทน์ นี้ก็มีต้นเหตุหรือ ที่มาสมัยที่จักรวรรดิโรมันแผ่อิทธิพลไปทั่ว ชาวโรมันสมัย โบราณมีการฉลองเทพเจ้าองค์หนึ่งชื่อ ลูแปร์คูส (Lupercus) ซึ่งตรงกับวันที่ 15 กุมภาพันธ์ และถือว่าเป็นการฉลองใหญ่ ส่วนหนึ่งของการฉลองใหญ่นี้ก็จะเป็นการจัดงานหาคู่ของพวกหนุ่มสาว ซึ่งจัดขึ้นในวันก่อนวันฉลองใหญ่ 1 วัน คือวันที่ 14 กุมภาพันธ์ นี้จะถือโอกาสให้พวกหนุ่มสาวเสนอตัวเป็นคนรักกันชั่วระยะเวลา 1 ปี ช่วงนี้จะเรียกว่าเป็นช่วงทดลองมิตรภาพเพื่อดูว่าทั้งคู่จะมีนิสัยใจคอเข้ากันได้หรือไม่ ชาวโรมันเป็นคนศรัทธาในเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ก็มีความเชื่อกันว่าพวกตนมีเทพเจ้าองค์หนึ่งซึ่งเขาขอให้เป็นผู้ดูแลความรักของเขาในระหว่างช่วงระยะเวลาการทดลองเป็นคู่รักกัน 1 ปี นั้น เทพเจ้าองค์นี้เป็นหญิงชื่อเทพธิดา Juno Februata ซึ่งตาม เทพนิยายของชาวโรมันเป็นมเหสีของ Jupiter องค์มหาเทพเจ้าทั้งหลาย

ครั้นต่อมา เมื่อชาวโรมันส่วนใหญ่กลับใจมาถือศาสนาคริสต์ (ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 4 ) ประเพณีของหนุ่มสาวที่จะหาคู่เพื่อทดลองเป็นคนรักกัน เพื่อจะแต่งงานกันในเวลาต่อไปนั้นก็ยังนิยมทำกันอยู่ แม้ว่าจะเป็นคริสตชนแล้วก็ตาม ฉะนั้นเขาก็ยังรักษาประเพณีการเลือกคู่ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์นั้นอยู่ตลอดมา เพียงแต่ว่าหนุ่มสาว โรมันชาวคริสต์ได้หันมาเปลี่ยนตัวผู้อุปถัมภ์องค์ใหม่ เพราะคริสตชนไม่นับถือเทพเจ้าหรือเทพธิดาอย่างกาลก่อน เขาจึงหันมาเลือกหานักบุญในคริสตศาสนาที่มี วันฉลองในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ซึ่งก็มี นักบุญวาเลนไทน์องค์นี้เอง จึงขอยืมชื่อท่านมาเป็นองค์อุปถัมภ์แทนเทพเจ้าเดิมของชาวโรมัน เรื่องราวความเป็นมามีดังนี้ ฉะนั้นถ้าท่านนักบุญมีชีวิตอยู่ท่านอาจรู้สึกงงงวยในตำแหน่งที่หนุ่มสาวได้เลือกตั้งและแต่งตั้งให้ท่านเป็นผู้อุปถัมภ์ โดยที่ท่านไม่ได้รู้เรื่องทางโลกของหนุ่มสาวด้วยเลยแม้แต่น้อย

ความรักระหว่างหนุ่มสาวนั้นอาจจะเผชิญกับอันตรายบางอย่าง และอาจจะเป็นโอกาสให้พลังและความรักนั้นทำลายความสัมพันธ์อันสูงส่งระหว่างหนุ่มสาวนั้นเอง ความหมายของการมี วันวาเลนไทน์ นี้ก็คือการช่วยหนุ่มสาวหาวิธีการเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันด้วยใจบริสุทธิ์

ความหมายเห็นได้ชัดในคำว่า “You are my Valentine” ที่มักจะเขียนลงในบัตรส่งใจถึงกันและกัน ประโยคตามความหมายเดิม หมายถึงว่า “ข้าพเจ้าขอเสนอตัวเป็นเพื่อนสนิทของท่านในช่วงเวลา 1 ปี และข้าพเจ้าพร้อมที่จะตกลงแต่งงานกับท่าน ถ้ามิตรภาพของเรานี้เป็นสิ่งที่ยืนยง”

ลักษณะความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มสาวที่จะช่วยให้ก้าวหน้าในความรักที่แท้จริงนั้น ก็ควรจะประกอบด้วย 3 ข้อด้วยกัน ดังนี้

1. ให้รู้จักกันทั้งในด้านดี ในด้านเสีย และข้อผิดพลาดซึ่งต่างก็มีอยู่ และยอมรับซึ่งกันและกันในข้อเหล่านั้น

2. ให้เคารพและเห็นใจกัน โดยเสียสละต่อกันเพื่อให้คนรักของตนได้รับความดี และความสุขใจในทางที่บริสุทธิ์งดงาม

3. ให้มีการปรับปรุง และเปลี่ยนนิสัยของตนในส่วนที่บกพร่อง เพื่อจะอยู่กันด้วยความสุขในอนาคต

ลักษณะทั้งสามดังกล่าวนี้ คงจะเป็นประโยชน์สำหรับหนุ่มสาวไทยไม่เฉพาะ ในวันวาเลนไทน์หรือสำหรับกลุ่มที่นิยมประเพณีต่างประเทศเท่านั้น แต่สำหรับทุกคู่ที่แสวงหาวิธีการเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกันอัน จะนำไปสู่ความรักที่มั่นคงและยั่งยืนชั่วชีวิต

ก็ขออวยพรให้ทุกท่าน สมรักสมหวังสมปรารถนาในวันวาเลนไทน์ ส่วนท่านที่มีแพลนจะวิวาห์พาชื่นกันในวันวาเลนไทน์ ขอแนะนำครับ..เขานิยมกันบินไปจดทะเบียนสมรสที่เขตบางรัก กทม. เพื่อรักที่แสนหวานและยั่งยืน อย่าเผลอไผลไร้สติไปที่จดเขตบางพลัดนะครับ แต่งกันแล้ว เด๋ว..จำมีอันต้องพลัดพรากจากกัน และก่อนจากกัน..ผมขอฝากกลอนหวานๆ หนุกๆ อ่านเล่นเห็นขำ เขียนไว้หลายปีแล้วครับ เอามาปัดฝุ่น แล้วห่อด้วยกุหลาบแดงเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์สำหรับทุกท่าน..ภายใต้สำนวน..

วาเลนไทน์ คืนนั้นสวรรค์ล่ม

วาเลนไทน์..คืนนั้นฉันแต่งหล่อ	กุหลาบแดงสักช่อ
ขอนัดสาว
ทานข้าวเย็นแล้วดูหนังนั่งชมดาว	ลายลมหนาวเคล้า
คลอพนอกัน
ดูพระจันทร์เดือนหงายคืนฟ้าแจ่ม	โฉมแฉล้มอิงแอบ
แนบอกฉัน
โอ้พี่จ้า..มีอะไรใต้เงาจันทร์	น้องจ๋านั่น..ยายกะ
ตาทำนาปรัง
คืนวันนี้น้องกะพี่มีสุขนัก	คอยวันแห่งความรัก
ฟื้นความหลัง
เห็นเดือนต่ำดาวตกนกคืนรัง	ใยมานั่งดูดาวให้
หนาวทรวง
วาเลนไทน์..มาฉลองประลองรัก	มาหยุดพักหัวใจที่
หนักหน่วง
สวรรค์ใกล้แค่เอื้อมแล้วพุ่มพวง	พี่มิลวงหลอกล่อขอ
แต่งจริง
สาวสะบิ้งปกป้องของสงวน	อย่าลวนลามนะพี่จ๋า
อยู่นิ่งนิ่ง
หนุ่มก็อ้อนออเซาะขอแอบอิง	แม่ยอดหญิงขอทำ
นาอย่างตายาย
เสียงตะวาดแหวแหว.. ตาแก่เอ๋ย	แก่จะตาย.. ไฉนเลย
ทำกระหาย
ดูซินี่..ฟัดจนหมอนนุ่นกระจาย	แกฝันร้าย..อีตาบ้า
วาเลนไทน์ฯ

อย่าลืมนะครับ..ต่อไปผมกับท่านมีนัดกัน..วีคเว้นวีค ขอฝากงานเขียนไว้ในอ้อมใจด้วย รักพี่แมวอย่างไร ก็ขอให้รักผมสักเสี้ยวหนึ่งของพี่แมว เพื่อเป็นขวัญกำลังใจ สวัสดีครับ