คุยกันวันเสาร์
ส.ท่าเกษม









~ บันทึกรักจากใจ ~
…………………………..
ปลูกกุหลาบแดงไว้เพื่อเธอ
เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก
บ่งบอกความจริงที่ยิ่งใหญ่
บ่งบอกว่าใจฉันยังคงมั่น
พันปีหมื่นวันไม่เคยหน่าย
ฟ้าดินสลายหัวใจมั่นรักเธอ

…………………………….
วรรคทองจากเพลง “กุหลาบแดง”
ขับร้อง... ไก่ พรรณิพา
ทำนอง... เพลงจีน

ปีนี้ก็เหมือนเช่นทุกๆ ปี เมืองพาซาดีน่า (PASADENA) ในประเทศสหรัฐอเมริกามีขบวนพาเหรดต้อนรับปีใหม่ ค.ศ.๒๐๑๘ เรียกกันว่า TOURNAMENT OF ROSES, PASADENA พวกเราชาวไทยที่พำนักอยู่ในเมืองพาซาดีน่าและเมืองใกล้เคียงมีอยู่มากพอประมาณ ยิ่งในเมืองแอล.เอ.แล้วยิ่งมากโข ไม่ทราบจำนวนที่แน่นอนแต่พอจะทราบมาว่าในรัฐแคลิฟอร์เนียอาจจะเกิน ๒ แสนคน และยังเคยมีรถแห่ (FLOAT) จากประเทศไทยเข้าร่วมขบวนด้วย

ครอบครัวของ ส.ท่าเกษม เคยไปนอนคอยดูโรสพาเหรด บนริมถนนโคโลราโด้ตรงข้ามกับพาซาดีน่าคอลเลจตั้งแต่ตี ๒ เพื่อจองที่แถวหน้าจะได้เห็นชัดๆ ไม่มีใครบัง ช่วยกันขนเสื่อ SLEEPING BAGS เสบียงกรังและเครื่องดื่มร้อนๆ แต่งตัวกันอย่างเต็มยศเตรียมสู้กับอากาศที่หนาวเย็น เด็กๆ สนุกกันมากเล่นกันไปจนหลับ ตื่นเช้าขึ้นมาดูขบวนพาเหรดสวยๆ รถแห่ทุกคันถูกประดับประดาด้วยดอกไม้นานาชนิด เมล็ดพืช เมล็ดข้าว ฯลฯ ส่วนใหญ่จะเป็น “กุหลาบแดง” หรือกุหลาบสีอื่นๆ เมื่อเด็กๆ โตขึ้นจึงแยกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ พ่อแม่เลยหยุดไปโดยปริยาย อยู่บ้านดูทางจอแก้วถ่ายทอดสด แสนจะสบายอบอุ่นเห็นชัดแจ๋ว ครึกครื้นไปกับวงดนตรี (MARCHING BANDS) มาจากโรงเรียนแถวๆนี้ ต่างรัฐ ต่างประเทศ เลยกลายเป็นประเพณีที่พวกเราฉลองปีใหม่ด้วยการดูขบวนโรสพาเหรด ทำให้จิตใจเบิกบานชุ่มชื่น พร้อมที่จะเริ่มต้น วันใหม่ ปีใหม่ ชีวิตใหม่

อ่านในเวบฯ “ฉันรักแปล” เขียนไว้ถูกใจมาก เลยขออนุญาตนำมาลงในคอลัมน์นี้ “งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา มีพบมีเจอต้องมีลาเป็นธรรมดา แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก !” ส.ท่าเกษม กำลังจะเรียนผู้อ่านทุกๆ ท่านที่ติดตามคอลัมน์ “คุยกันวันเสาร์” มาเป็นเวลานานว่า ถึงเวลาที่จะต้องหยุดพักระยะยาว เนื่องจากขึ้นปีใหม่กิจกรรมทางครอบครัวเพิ่มขึ้น เกรงว่างานเขียนจะลดคุณภาพลง ทำความผิดหวังแก่แฟนๆ ผู้ให้กำลังใจและสนับสนุนผลงาน เป็นคนแอล.เอ.คงยังอยู่แถวๆ นี้ ถ้าไม่ออกต่างจังหวัดไปพำนักแถวชายทะเล ทะเลทราย หรือหุบเขา เผลอๆ อาจจะเดินชนกันแล้วอย่าลืมทักทายกันบ้างเน้อ

เสาร์นี้ขอลากันด้วยเพลง “กุหลาบแดง” ที่ฟังกี่ครั้งกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ถ้าคุณผู้อ่านที่เข้าเวบฯของคอลัมน์ได้ คราวนี้มีเพลงจีนต้นฉบับ ขับร้องโดย TAI ZHENG XIAO มาให้ฟังพร้อมๆ กับเพลงไทยที่ร้องโดย ไก่ พรรณิกา เพลงจีนมีเนื้อร้องสะกดเป็นภาษาไทยให้ร้องตามไปด้วย ก่อนลงมือเขียนคิดแล้วคิดอีกว่าจะนำบทเพลงไหนมาลงตามสไตล์การเขียน เพลงนี้ก็ไพเราะ เพลงนั้นก็ความหมายดี ในที่สุดคิดว่าเพลงนี้เข้ากับบรรยากาศเหมาะที่สุด และอยากให้คุณผู้อ่านที่ชอบเพลง “กุหลาบแดง” ได้ฟังเสียงของนักร้องหนุ่มชาวจีนต้นฉบับ ขับร้องได้ไพเราะมากด้วยเสียงเศร้าๆได้อารมณ์แต่ทรงพลัง

ของขวัญปีใหม่ชิ้นแรกได้รับจากนักเขียนนวนิยายคนโปรด “วราภา” หรือ คุณนิด วราภา (ณ สงขลา) อุดมศิลป์ กลับเข้าเมืองเห็นกล่องพัสดุวางอยู่หน้าประตู เลยไม่ทราบว่ามาถึงเมื่อไหร่ มีข่าวดีมาฝากแฟนๆ คุณนิด ต้นปีนี้จะมีละครให้นั่งติดจอดูกันถึง ๒ เรื่อง “คุณหนูเรือนเล็ก” และ “สวยซ่อนคม” ขอแสดงความยินดีมา ณ ที่นี้ด้วย คุณนิด เป็นหนึ่งในผู้ที่สนับสนุนและให้กำลังใจ ส.ท่าเกษม มาตลอด ในนวนิยายทั้ง ๔ เล่มที่ได้รับด้วยความปลื้มปิติ (ภาษาใหม่ปลื้มปริ่ม) เล่มที่สะดุดตาสะดุดใจที่สุดคงจะเป็น “กุหลาบแห่งทะเลทราย” เป็นเรื่องของ ความลับ...ความรัก...ซ่อนไว้ในใจ ตั้งใจหยิบมาอ่านเป็นเล่มแรกเพราะจะเดินทางไปพักผ่อนต่างจังหวัดอาทิตย์หน้าพอดี

คำนำของสำนักพิมพ์เขียนไว้อย่างน่าสนใจทีเดียว ทำให้อยากอ่านมาก “...กุหลาบดอกที่สามคือ อัยรา หญิงสาวที่แม้จะไม่เลอโฉมเท่ากุหลาบสองดอกแรก แต่เธอมีความพิสุทธิ์ น่ารักสดใส ดุจดอกไม้แรกแย้ม เธอเป็นผู้เดียวที่มีเลือดไทยเต็มร้อย...”

ส่วนคุณผู้อ่านที่สนใจพ็อคเก็ตบุ๊คชื่อ “บันทึกรักจากใจ” โดย “พิสุทธิอาภรณ์” เป็นฉบับรวมเล่มงานเขียนของ “กุหลาบแดง” และ “ส.ท่าเกษม” ยังมีเหลืออยู่ไม่มากนัก ถ้าสนใจกรุณาสอบถามสั่งซื้อได้ที่ [ s_takasem@yahoo.com] จะส่งให้ทางไปรษณีย์พร้อมลายเซ็นเป็นส่วนตัว คอลัมน์นี้ได้นำรูปมาลงหลายภาพเป็นการส่งท้ายแทนตัวอักษร เพราะถ้าเขียนบรรยายความรู้สึกขณะนี้จากก้นบึ้งของหัวใจ เกรงว่าน้ำตาที่เอ่ออยู่อาจจะไหลหยดลงมาเปรอะเปื้อนเลอะเทอะน้ำหมึกที่เขียนไว้

ขอขอบคุณ น.ส.พ.ไทยแอล.เอ. เป็นอย่างยิ่ง ที่มอบโอกาสดีๆและพื้นที่ให้ ส.ท่าเกษม ได้แจ้งเกิดในแวดวงน้ำหมึก ได้เรียนรู้ถึงการเขียนคอลัมน์เป็นเวลาเกือบ ๒๐ ปีที่นี่ ขอบคุณผู้ร่วมงานทุกๆคนโดยเฉพาะ คุณธีรเดช ผู้จัดการ และ คุณภูมรินทร์ เวบมาสเตอร์ ที่ให้ความร่วมมืออย่างดีมาตลอด ไม่เคยบ่น (ให้ได้ยิน )ฮา! ในความจู้จี้จุกจิกของผู้เขียน สุดท้ายขอขอบคุณคุณผู้อ่านทุกๆท่าน... ถ้าไม่มีคุณผู้อ่านก็คงไม่มี ส.ท่าเกษม ในวันนี้


จนกว่าจะพบกันใหม่
ส.ท่าเกษม
๖ มกราคม ๒๕๖๑