Once there were greenfields kissed by the sun;
Once there were valleys where rivers used to run;
Once there was blue sky with white clouds high above;
Once they were part of an everlasting love.
We were the lovers who strolled through greenfields.

Greenfields are gone now, parched by the sun;
Gone from the valleys where rivers used to run;
Gone with the cold wind that swept into my heart;
Gone with the lovers who let their dreams depart.
Where are the greenfields that we used to roam?

I'll never know what made you run away.
How can I keep searching when dark clouds hide the day?
I only know there's nothing here for me,
Nothing in this wide world left for me to see.

But I'll keep on waitin' 'til you return.
I'll keep on waiting until the day you learn
You can't be happy while your heart's on the roam.
You can't be happy until you bring it home,
Home to the greenfields and me once again

“ GREENFIELDS”
By The Brothers Four
Songwriters: TERRY GILKYSON, FRANK MILLER, RICHARD DEHR

เมื่อเร็วๆ นี้ได้ไปพักผ่อนที่เมืองทำไวน์ “TEMECULA” จากแอล.เอ.นั่งรถผ่านเมือง LAKE ELSINORE ตั้งอยู่บนฝั่งทะเลสาป LAKE ELSINORE ซึ่งเป็นน้ำจืดกว้างใหญ่ประมาณ ๓,๐๐๐ เอเคอร์ เมื่อเริ่มเข้าเขตเมืองบนฟรีเวย์สาย 15 จะเห็นดอกพ็อพพี่สีส้ม สีเหลืองจัด ขึ้นเรียงรายอยู่ตามริมถนนทั้ง ๒ ฟาก เสมือนมีใครตั้งใจมาปลูกไว้และบนเนินเขาดอกพ็อพพี่ POPPY (ที่จริงเราอยู่ประเทศนี้น่าจะออกเสียงตามคนที่นี่คือออกเสียงด้วยตัว “พี” ตามตัวสะกด !) บานสะพรั่งสีเหลืองจัดตัดกับพื้นหญ้าเขียวขจีที่ปกคลุมทิวเขาภายใต้ท้องฟ้าสีสวยสดใสปราศจากเมฆหมอก งามเหมือนทุ่งสวรรค์ ดอกไม้ชนิดนี้จะเริ่มบานในเดือนกุมภาพันธ์ไปจนถึงเดือนเมษายน จึงต้องแซงคิวถึง ๒ เรื่องที่ตั้งใจจะเขียนคือ เรือนพระสุรภี พระราชวังสนามจันทร์ (ตอนจบ) ที่ให้สัญญากับคุณๆผู้อ่านไว้และ วันจักรี ที่ฉลองกันทุกปีในวันที่ ๖ เมษายน แต่เพราะกลัวว่าดอกไม้จะร่วงโรยไปเสียก่อนจึงต้องรีบเขียนถึง ปีนี้ดอกไม้งามมากเป็นพิเศษผู้คนจึงพากันไปเที่ยวทุ่งดอกไม้ พอดีพ็อพพี่เป็นดอกไม้ประจำรัฐแคลิฟอร์เนีย ไม่ใช่เฉพาะดอกไม้ชนิดนี้เท่านั้นที่บานสะพรั่ง ดอกไม้ดอกหญ้าชนิดอื่นๆ ต่างก็พร้อมใจกันชูช่อโต้ลมบนเนินเขา ทิวเขา หุบเขาที่แสงแดดส่องถึง เนื่องจากฝนที่ตกอย่างชุ่มฉ่ำเมื่อปลายปีที่แล้วและปีนี้อย่างต่อเนื่องกัน จากนั้นจึงเป็นหน้าที่ของแสงแดดอันเจิดจ้าที่ให้ความอบอุ่นดูแล จนทุ่งดอกไม้ต่างโตวันโตคืนประดับพื้นดินอย่างงดงามจนกลายเป็น “ทุ่งสวรรค์” ในโลกใบเล็กๆ นี้ (โลกไซเบอร์ CYBERWORLDS)

การไปเที่ยวทุ่งดอกไม้มีผลพลอยได้ นั่นคือการออกกำลังที่ดี เดินเท่าไรก็ไม่เหนื่อยเพราะเพลิดเพลินกับธรรมชาติที่สวยงามรอบๆตัว รวมทั้งอากาศบริสุทธิ์ที่ได้สูดเข้าเต็มปอด สำหรับคุณผู้หญิงถ้านำร่มติดมือไปด้วยก็ดี อีกทั้งหมวกปีกกว้างเพื่อป้องกันแสงแดดและความร้อน ดอกไม้บานเต็มที่ช่วงบ่ายต้นๆ บางแห่งลมแรงและอากาศเย็นจัด ทางที่ดีคือเช็คกับพยากรณ์อากาศก่อน ทางเราเตรียมน้ำดื่มไปหายขวด

ต้องขออภัยแฟนคอลัมน์ที่เว้นวรรคขาดหายไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ถูกแฟนทางแซนดิเอโก้เปรยๆ มาว่า เสาร์ที่แล้วไม่เห็น คอลัมน์คุยกันวันเสาร์ อยากจะเรียนให้ทราบว่าการเขียนหนังสือต้องมีอารมณ์ รูมเมทคอยเตือนอยู่เป็นประจำเมื่อถึงเวลาต้องส่งต้นฉบับ แต่ถ้าฝืนอารมณ์เขียนๆไปให้เสร็จ ตัวอักษรจะออกมาไม่ราบรื่นไม่สละสลวย คุณผู้อ่านที่เป็นนักอ่านขาประจำจะทราบทันทีว่าเป็นการเขียนอย่างกระท่อนกระแท่น ประเภทขอไปที!

อย่างไรก็ตามสัปดาห์นี้ ส.ท่าเกษม ได้กลับมาเขียนคุยและนำภาพสวยๆ ของทุ่งดอกไม้ที่ดังๆ ในรัฐนี้มาฝาก ประเภทว่าใกล้ที่ไหน...ไปที่นั่น ทุกสถานที่จะมีป้ายประกาศเตือน ห้ามเด็ดดอกไม้ วันที่เราไปเที่ยวที่ WALKER CANYON POPPY FIELDS เห็นผู้ชายในวัย ๖๐ กว่า เดินอยู่คนเดียวเลือกเก็บดอกไม้ตามข้างทางไป ๑ กำ ผู้ที่เป็นเพื่อนร่วมทางกับ ส.ท่าเกษม ไม่สู้จะพอใจนักที่เห็นเช่นนั้น แบบพลเมืองดีทั่วๆไปเคารพปฏิบัติตามกฏเกณฑ์ทุกข้อที่ขวางหน้า (ฮา) พร้อมทั้งอธิบายว่าคนมาเที่ยวเป็นพันๆ ถ้าทุกคนต่างเก็บกันคนละกำมือทุกๆวัน ไม่นานนักทุ่งดอกไม้สวยๆคงแหว่งเรียบเตียนเป็นแห่งๆ มองดูไม่เป็นพรืดต่อกันเป็นการทำลายความสวยงามของธรรมชาติ ได้ฟังเช่นนั้นเลยท้วงไปว่าผู้ชายคนนั้น อาจจะมีคนที่เขารักและห่วงใยรออยู่ไม่สบายมาด้วยไม่ได้ คงเคยมาเดินชมดอกไม้ด้วยกันที่นี่ในปีที่ผ่านๆ มา ปีนี้เลยแวะมาเก็บดอกไม้สวยๆไปฝากไปเยี่ยมให้กำลังใจ เชื่อว่าเขาคงมีเหตุผลที่ทำเช่นนั้น !

ลาก่อนสำหรับเสาร์นี้
ส.ท่าเกษม
๑๕ เมษายน ๒๕๖๐