แรงบันดาลใจ
ไม่ใช่เรื่องง่าย....
สำหรับคนเป็นเบาหวานเรื้อรัง ที่รักการกินเป็นชีวิตจิตใจ
ที่จะให้ลดน้ำหนัก..ส่วนเกินพิกัด..ออกไปจากร่างได้ ยากส์ส์
พยายามแล้ว..ไม่รู้กี่ครั้ง เลิกได้ภายในอาทิตย์
ทั้งที่คำแนะนำ..กรรมวิธี..หลากหลายโภชนาการ จากคุณหมอจากญาติมิตร
ล้วนปรุงมากับความปรารถนาดี ที่ไม่มีวันชนะต่อมอยากตามใจปากไม่ได้
ทนแอบเศร้าอยู่เหมือนกัน ตอนเดินห้างช็อปปิ้งเพลินๆ....
หลีกเลี่ยงมองผ่าน ตู้โชว์ห้องกระจก...ไม่อยากเห็นภาพตัวเอง..เป็นปลาพะยูนขึ้นบก !
มนุษย์ดื้อรั้น ทิฐิสูงส่วนใหญ่ ไม่ค่อยเชื่อฟังใคร...เชื่อตัวเองมากกว่า
ต้องเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาเอง...เหมือนฉัน !
หลายปีก่อนตอนแม่เกิดอุบัติเหตุสะดุดหกล้มบนสวนหินหลังบ้าน...เชิงกรานร้าว.
ต้องหามเข้าอยู่ ร.พ.เพราะอายุมากแล้ว กลับมาบ้านนอนติดเตียงพักใหญ่...ตอนนั้นฉันจำเป็นต้อง
ดูแลใกล้ชิด...เปลี่ยนผ้าอ้อมทั้งอึ..ทั้งฉี่ ในถาดหลุม (ไม่ใช่ถาดหลุมอาหารนะเธอ)
เป็นพยาบาล ต้องคอยให้ยาแก้ปวดทุกๆ 3-4 ช.ม. แม่ขยับตัวทีไรร้องครวญคราง...
ความปวดร้าวเหมือนกระจาย..ให้ฉันรู้สึกไปด้วย...สงสารแม่เป็นที่สุด...
มีพยาบาลหน่วยกายภาพบำบัด มาฝึกสอนให้แม่ลุก..นั่ง..เดินให้ถูกต้องอยู่เป็นเดือน
กระทั่ง...แม่หายเดินได้ภายในเวลาแค่ 2 เดือน เพราะพื้นฐานแม่สุขภาพดี...
ประสบการณ์ช่วงนั้น...กระทุ้งใจให้ฉันได้คิด.
นี่..ถ้าคนป่วยบนเตียงคือ ฉันล่ะ...คนที่ต้องถ่างตาขึ้นมากลางดึก...ป้อนยา..เช็ดอึ/ฉี่ ให้
เป็นแม่แน่นอน...โคตร..โคตรบาปเลยนะเนี่ย ฉันจึงบรรลุคิดได้ด้วยตัวเอง...
นั่นเองคือ...แรงบันดาลใจ ที่ยิ่งใหญ่.!
ด้วยความตั้งใจจริงที่จะลุกขึ้นดูแลสุขภาพตัวเอง
ให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ ให้เข้มแข็ง..ควบคุมและต่อต้าน
กับโรคประจำตัว ที่เรื้อรังมาเนิ่นนาน...ไม่ให้ทรุดหนัก
จนมีโรคใหม่เข้ามาแทรกแซง.
รอ..พอแม่หายดีเข้าสู่สภาพปกติแล้ว
ฉันเริ่มฝึกมีวินัยกับตัวเอง...เริ่มต้นด้วยตัดขาดกาแฟรสโปรด
แหม..ซดทุกเช้ามาครึ่งค่อนชีวิต.(ที่ผสมด้วยน้ำตาล 4 ช.ช., นมหรือค้อฟฟีเมทอีก 3 ช.ช.)
หันมาเป็นกาแฟดำเพียวๆ ทั้งขื่นทั้งขม เหมือนกินยายังงัย..ยังงั้น..ในช่วงแรกๆ
ต้องคอยปลอบให้กำลังใจตัวเองทุกเช้า...เอาน่าอดทนหน่อย เดี๋ยวก็ชินไปเอง...ซึ่งก็จริง !
ตามมาด้วยเรื่องอาหารการกิน หลีกเลี่ยงเมนูโปรดไปทีละอย่าง 2 อย่าง. ถ้าไม่หิวไม่ต้องกิน
หยิบเข้าปากบ่อยๆ คือผลไม้และสแน็คถั่วต่างๆ...ขนมหวานไม่เลิก แต่ต้องมีลิมิท
สิ่งสำคัญที่ต้องกัดฟันหนักแน่นคือ ออกกำลังกาย
เมื่อร่างกายไม่ลงตัวกับโยคะ..หรือซูมบ่า ฉันบังคับตัวเองให้ออกเดิน
เดินออกจากบ้าน..ทุกวันตอนเช้า ในวันที่ไม่มีคิวต้องไปไหน.
ระยะทางจากเนินเขาถนนหน้าบ้าน..ลงมาตัดกับซอยด้านล่าง..เลี้ยวออกสู่ถนนใหญ่
เดินกลับไปมา 2-3 เที่ยวในซอย. ก่อนจะวกกลับเนินเขาหน้าบ้าน.
รวมเวลาได้ประมาณ 35-45 นาที...เฮ้อ..แค่เนี้ยย..ก็ได้เหงื่อซึมใต้เต้าแล้วล่ะคู๊นน
ตอนนั้นยังต้องใช้ไม้เท้าช่วยเดินนำ คุมร่างอวบอูมด้วย น.น. 150-160 ปอนด์
นึกภาพดูละกัน..สำหรับคนที่ส่วนสูงแค่ 5 ฟุต น.น.ขนาดนี้ น่าจะกลิ้งดีกว่าเดิน !
สาหัสสุดๆ ..ช่วงก้าวเดินถนนเนินเขาทางขึ้นบ้านนี่แหละ
ใจดวงเดียว ถูกแบ่งเป็น 2 ซีก...เลิกสามัคคีทะเลาะกัน
ซีกชั่ว..ตะโกนแผดเสียง..กูไม่เดินแล้วว เลิกดีก่า..ไม่ไหว..เหนื่อยชิ...หาย !
ซีกดี..ตวาดขึงขังกลับ...กูจะเดินเพื่อแม่ กูต้องแข็งแรง..ไม่ป่วยติดเตียง
ต้องให้แม่มาทรมานดูแล กูจะได้อยู่ดูแลไม่ไปนานๆ..
โอเค้ๆ...ที่สุดซีกชั่วต้องยกธงขาว ยอมแพ้ไป...
ซีกดีของหัวใจจึงชนะอย่างโปร่งใส..พร้อมกับลมหายใจวัยทอง
ที่หอบแฮ็กๆ...แทบจะลมจับ ขาพับลงด้วย..ความเหนื่อย !
น้ำหนักตัวฉัน...ค่อยๆ ลดลงโดยไม่รู้ตัว สามารถทรงตัวเดินตรงได้
โดยไม่ต้องพึ่งไม้เท้า ที่บังอาจมาเป็นคู่ควงได้อยู่หลายปี...สุขภาพรวมๆ ดีขึ้น
ทั้งที่โรคประจำตัวยังสถิตย์อยู่ ทว่าไม่กำเริบออกฤทธิ์ สงบเสงี่ยมเจียมตัว
อยู่ในความควบคุมอย่างดี. ปี1,2,3,4 ผ่านไปกับวินัยเข้ม ที่จัดตารางไว้
ไม่ทำให้หงุดหงิด..เบื่อหน่ายต่อไป.
ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต..หากตั้งใจทำเสมอต้นเสมอปลาย
จะกลายเป็นความคุ้นเคย ด้วยความเคยชิน...ไม่รบกวนใจแล่ว
แม้ว่า...จะใช้เวลาร่วม 5 ปีก็ตาม น.น. ลดลงไปได้ 40 ปอนด์ ตามธรรมชาติ
โดยมิต้องเสียเงินเสพยาลด หรือขึ้นเตียงให้หมอรีดไขมัน !
สูตรสำเร็จวินัยที่จัดขึ้นนี้ ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะคะ
ใครมีวินัยอยู่แล้ว...เอาไปเสริมได้เลย หรือ..ถ้ายังไม่เคยมี
ลองฝึกไปทีละข้อ 2 ข้อ อย่ารีบบอกตัวเองว่า...ทำไม่ได้..ทำไม่ได้ลูกเดียว.(ทั้งที่ยังไม่ได้ทำ)
ให้เกียรติตัวเองหน่อย...เลิกดูถูกซะทีเถ๊อะ..
1.ดื่มกาแฟดำเพียวๆ..งดน้ำหวาน, น้ำอัดลม ดื่มน้ำอุ่นบีบมะนาวผสมน้ำผึ้งแทน
2.เดินออกกำลังกายบ่อยๆ ระยะทางมาก..น้อยไม่สำคัญ เดินสม่ำเสมอเท่าที่กำลังพาไป
3.อย่าเอาแต่นั่งๆ นอนๆ ดูละคอน ติดซีรีส์ จนหลังออกราก
4.อาหารการกิน..เลือกเมนูคุณภาพคาว หวานอยู่ในลิมิท
5.ฝึกควบคุมสติ & อารมณ์..นิ่งให้เป็น ไม่โกรธ, เกลียด, เครียด เพราะกาย/ใจผูกพันกัน
6.ฝึกคิดบวก จิตติดดีเสมอ ยิ้มแย้มแจ่มใสกับทุกคน...กระทั่งตัวเอง !
7.นอนหลับพักผ่อน ให้ครบ 8 ช.ม.
8.อย่าขี้เกียจ..กลัวที่จะพบแพทย์ เมื่อมีอาการแปลกๆ ที่ไม่คุ้นเคยเกิดขึ้นกับร่างกาย.
9.อย่าปล่อยตัวให้โทรม...วัยทองต้องประคองให้สมวัย..รึ..กระชากวัยได้ยิ่งดี. 555
ผลสรุป..แรงบันดาลใจ..ที่ได้ผลเกินคาด.
อาจเป็นอานิสงส์ของ..ความรักแม่ ก็เป็นได้ !!
* * * *
