ลมหายใจของวัยทอง

จริตสราญ
Be Happy.. Be My Friend

ในการใช้ชีวิตของคนเราทุกวันนี้....ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหมคะว่า...คุณต้องมีเพื่อน จะเป็นเพื่อนแบบไหน หรือมีมากน้อยกี่คนก็ตามที เกิดเป็นมนุษย์...จะโดดเดี่ยวแบบไม่มีสังคมอยู่คนเดียว...ได้ยังไงกัน

ฉันยอมรับว่า...เป็นมนุษย์เพื่อเย๊อะ...(ยิ่งกว่า...ยุ้ยญาติแยะ) เยอะมากขนาดว่า ต้องจัดกลุ่มแยกแยะสมาคมเชียวละ ก็แต่ละประเภทของกลุ่ม...มีแคแรคเตอร์และไลฟสไตล์ไม่เหมือนกันนี่นะ เอามาผสมปะปนกันไม่ได้ จะทำให้อึดอัดอารมณ์ฝืดกันไปหมด

ว่าด้วยประเภทกลุ่มไฮโซ-เวลเอ็ดดยูเคท จะมีลักษณะรูปร่างหน้าตาเริดหรูดูสะดุดตา...ตั้งแต่หัวจรดเท้า มองผาดหรือมองเผินก็ฉายประกายรัศมีคุณน้าย...คุณนายอยู่ดีละ อายุขัยของวัยเหมาะสมกับการเป็นคุณผู้หญิงซะด้วยสิ กลุ่มนี้จะเรื่องมากอยู่หน่อย ต้องเลือกที่เที่ยว..ที่กิน..ที่พบปะสังสรรค์ให้พึงใจ อย่าหวังจะชวนเธอไปนั่งปั้นข้าวเหนียวจิ้มแจ่ว...ลาบ..น้ำตกแซ่บหลาย..อย่างพื้นบ้านอีสานแท้ๆ ในร้านอร่อยโอเพิ่นแอร์ที่ไม่มีแอร์คอนดิชั่น...(ที่มีแค่แอร์กี่) เด็ดขาด !

บรรดาคุณเพื่อนไฮโซ...เธอจะอ้างโน่น..อ้างนี่..ทำหน้ายู่ยี่ ไม่มีใครส่งเสียงโอเคด้วยหร็อก เป็นเพื่อนกันมาขนาดไหน ก็ต้องยิ่งเข้าใจในความเป็นเพื่อนของกลุ่มนี้ว่า...คุณเธอไม่โปรดปลื้มบรรยากาศเหงื่อย้อย...ให้ครีมทาหน้าเด้งหน้าตึงกระปุกละหลายพัน ออกอาการมันเยิ้ม...ไหนจะเครื่องประดับทองหยองเส้นเป้งๆ นั่นก็...ดูว่าไม่น่าปลอดภัย...อีกทั้ง...สถานที่เปิดโล่งโจ่งๆ แบบนั้นมลพิษจากฝุ่นในสายลม หล่นผสมลงในอาหารกลายเป็นผงชูรสได้ง่ายดาย...อร่อยล้ำขนาดไหน คุณนายไฮโซก็ไม่เอาสุขภาพดีๆ เข้าไปเสี่ยงด้วยหรอกนะ ซ้ำร้ายยังหายใจไม่โปร่งท้อง..ที่ต้องคอยหนีบคล้องกระเป๋าใบอินเทรนด์ราคาแสบๆ แนบตัวตลอดเวลาอีก...โหย...รับไม่ได้นะเคอะ

ดังนั้น...เพื่อนกลุ่มนี้จึงสมัครใจเลือกสถานที่ไปเม้าท์...ไปหม่ำกันที่เพนนินซูล่า...พารากอน...เอ็มโพเรียม ที่มีร้านอาหารสุดเก๋ให้ได้เลือก ด้วยรสชาติอินเตอร์ หรือไม่ก็ละแวกแนวทองหล่อ...ของสุขุมวิทที่ดารดาษไปด้วยร้านอาหารสถานเริงรมย์ครบเครื่อง เรื่องรสชาติและบรรยากาศนั่งเม้าท์กันได้สบายๆ เย็นฉ่ำอารมณ์

ที่สำคัญ...ไม่ต้องกังวลเรื่องเหงื่อซึม...หนึบหนับใต้เต้า ภายในเนื้อผ้าราคาแพง เรื่องเม้าท์ของเพื่อนกลุ่มนี้ ที่มีฐานะอยู่ดีกินดี แน่นอนว่าว่างพอจะเดินสายธรรมะเป็นงานอดิเรก...มีตารางเดินทางไปปฏิบัติธรรม...กรรมฐานอยู่เป็นระยะ ไปทำบุญ...สร้างวัด จัดกองกฐิน ฯลฯ

ถึงกระนั้น...ก็ใช่ว่าตัดกิเลสไปได้หมดหรอกนะคะ คุณเธอ..ยังเที่ยว...อยากกิน...อยากได้นั่น...ได้นี่อยู่ดี แหม...ก็เขายังไม่บรรลุโสดาปัตติมรรคนี่...ตัวเอ้ง !

เพื่อนกลุ่มศิลป์เฒ่าแต่ตัว-หัวใจวัยจ๊าบ ของฉันมีอยู่มากพอสมควร ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนจากวัยเรียนสถาบันศิลป์ ที่ปัจจุบันเป็นอาร์ทติสอิสระ...และศิลปินไส้แห้ง บางคนรับราชการเพิ่งเกษียณมาหมาดๆ เพื่อนศิลป์หญิง-ชายกลุ่มนี้ไม่ยอมสลายอิมเมจฮิปๆ เซอร์ๆ ถนอมกันไว้อย่าง...ไม่อายกระจกเสียด้วย...บางคนผมร่วงไปครึ่งค่อนกระหม่อม ฟันหลุดเกือบหมดปาก พ่อเจ้าประคุณทูนหัว...ไม่เจียมสังขาร ยังมีสุขนิยมยีนส์เข่าขาด เป้าซีด...อวดพุงไซส์เอวสามศอกอยู่ได้อย่างคงกะพันด้วยแน่ะ....

เพื่อนหญิงประเภทนี้ ก็ใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ล่ะ...ลูกเต้าออกเรือนกันไปแล้ว ก็ไม่คิดจะปล่อยตัวปล่อยใจให้มันย้วยตามวัย... สปิริตงามตามสไตล์ศิลป์ ยังไม่ยอมละวาง...ไม่ยอมเติมเลขอายุให้กับตัวเอง พอใจจะหยุดไว้ที่วัยจ๊าบซะอย่าง โหย..ย.. ประเทศไทยมีฤดูร้อนได้ทั้งปีนี่นะ...ทำไงได้ล่ะ...พี่น้องทั้งหลายเอ๊ย... วันไหนร้อนจัดๆ ขึ้นมา...แม่คุณก็คว้าเอาเกาะอกสายเดี่ยว ขึ้นมาแนบตัวซะเลย ไม่สนใจที่ต้นแขนเหมือนต้นขา...หน้าอกหน้าใจจะเปลี่ยนไปขนาดไหน....ไอ..ด้อน...แคร์ รับด้.า.ย..ยกับอนาโตมี่ของวัยนี้ แล้วยังทำหูทวนลมกับกลุ่มมอเตอร์ไซค์ปากมอมหน้าซอยซะอีก...ที่กระเซ้าเย้าให้ฉายาแว่วผ่านใบหนู ที่เจาะเรียงไว้ 3 รูใส่ต่างหู..ต่างดีไซน์

มาแล้ว...มาแล้ว...ป้าสายเดี่ยวเคี้ยวหมาก !!

คุณเธออุตส่าห์เชิดหน้า...โต้ตอบมันไปอยู่ในใจ...เออ...สิวะก.ร.รูจะใส่ซะอย่างเพื่อความสะใจในอารมณ์...มีล.า.ย.. อะป่าว ? ไม่ผิดกฎหมายนี่หว่า... นัดกับเพื่อนกลุ่มนี้ไม่พิถีพิถัน...ทั้งเรื่องแต่งกาย...สถานที่...หรือเมนูอาหาร ขอให้มีน้ำเมาเป็นหลัก....ขาดไม่ได้ !!! รวมตัวรวมกลุ่มกันได้ครั้งใด ไม่มีการแยกเพศของชาย-หญิง เพราะทุกคนถนัดการใช้ภาษายุคพ่อขุน (ราม) ได้อย่างทัดเทียมกัน....

เรื่องเม้าท์ของเฒ่าศิลป์กลุ่มนี้...หนีไม่พ้นสารพันงานศิลปะ และเรื่องทุกข์สุขของบรรดาเพื่อนร่วมสถาบัน...ที่ยังมีลมหายใจอยู่ ด้วยความเอื้ออาทร... ใครกำลังเดือดร้อน... ใครกำลังใกล้ตาย... ผจญอยู่กับโรคภัย...หรือลำบากอยู่กับความยากจน หากใครสามารถช่วยอะไรกันได้ ก็ช่วยกันไปตามกำลังที่จะทำให้ได้ เพื่อนกลุ่มนี่คบหามาด้วย “น้ำใจ” หล่อเลี้ยงล้วนๆ ...ไม่ต้องมี “น้ำเงิน” เดินสายเข้ามาอี่ยว...ไม่มีใคร “หวัง” ผลประโยชน์จากใคร เพราะแต่ละคนนำมาแต่เรื่องอำขำขัน...วันละนิดจิตแจ่มใสในอารมณ์ ให้ได้ช่วยกันฮา..ฮา..ฮา และดูเหมือนว่า...จะหยิ่งในศักดิ์ศรีของการเป็นศิลปินไส้แห้ง...เป็นที่สุด.. !

อย่าหลงเข้ามาในกลุ่มเฒ่าแต่ตัวนี่...ก็แล้วกัน อาจเผลอตัว...หลงติดหนับ เข้ากับเสน่ห์กลุ่มนี้ได้ไม่รู้ตัว เสน่ห์ที่สั่งสมมากับประสบการณ์..ติสท์...ติสท์ ในทุกรูปแบบของอารมณ์ศิลป์นั่นเองแหละ....

มาถึงคิวประเภทเพื่อนต่างวัยคุณน้องกะคุณหนู ที่เพื่อนชายของฉันต่างอิจฉาตาร้อนในความโชคดีของฉัน ที่มีบรรดาสาวๆ สวยๆ มานัวเนีย... ติดอกติดใจในความคิดเสรี...ไม่มีพิษภัยสไตล์ยูนิคของฉัน เสนอตัวกันเข้ามาคบหา...มาเป็นน้องสาว...เป็นลูก-หลานอุปถัมภ์กันมากมาย...อ้อ...เพื่อนสาวรุ่นคุณน้องคุณหนูนี่ก็ยังต้องแยกประเภทออกไปอีกนะคะ เพราะมีแคแรเตอร์และไลฟ์สไตล์แตกต่างกันออกไป...เป็นกลุ่มของสาวโบ...(โอลด์แฟชั่น) กับกลุ่มสายเฉี่ยวเปรี้ยวจี๊ด.ด.ด

เวลานัดเจอเม้าท์กระจายกับกลุ่มสาวเดิ้นๆนั่นน่ะ จะถูกเล็งด้วยสายตาของบรรดาผู้ช้าย..ย....ผู้ชาย คล้ายกับมีคำถามอยู่นัยๆ ...มีอะไรเกี่ยวดองกับอ้อย บีเอ็มอะป่าว ? อะ..อะ...โน..โน๊...โน...ฉันเป็นที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ตังหากล่ะ

ส่วนเวลามีนัดพบปะกับสาวโบ...รุ่นน้องทีไร ให้รู้สึกดี้...ดีเหมือนได้สวมตำแหน่งแม่อธิการคอนแวนด์อยู่กลายๆ ยังงัย..ยังงั้น สาวกลุ่มนี้พลอยให้ฉันต้องสำรวมวาจาใจไปด้วยก็ได้แน่ะ...เรื่องเม้าท์ของเพื่อนสาวรุ่นน้อง...ไปถึงรุ่นลูกรุ่นหลานนี่ จะมีอะไรละค่ะ นอกจากเรื่องความรัก...เรื่องหัวใจ...เรื่องหน้าที่การงาน...ตามด้วยเรื่องสวยๆ งามๆ และหนีไม่พ้นเรื่องไม่ลงตัว...จะเลือกผู้ชายประเภทไหนดี ให้มันคุ้มกับการสละโสด !!

เพื่อนคุณภาพรุ่นเดอะของฉันก็มีมาก...อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน...ตั้งแต่วัยใกล้ๆ 70...ไล่เรื่อยลงไป 80.. กลางๆ ถึง 90... ใกล้ๆ วัย 100 ขวบก็ยังมีเลยค่ะคู้น... รุ่นนี้รวมบรรดาหนุ่มอาวุโสของกลุ่ม “สภากาแฟ” (นอร์ทฮอลลีวูด) บวกกับเพื่อนๆ ของมารดารวมกันแล้วนับได้เป็นพันปี...

ฉัน...เป็นมนุษย์สุขนิยมแปลกๆ...(แบบต้องมีคุณภาพ) เสวนากับเพื่อนอาวุโส...อาจขาดรสชาติความมันส์..สะใจ แต่ได้ความรู้..มาประเทืองปัญญา อีกทั้งมิตรภาพไม่เคลือบสี เพื่อนชายวัยนี้บางคน...สุดเซอร์ไพร้สพูดคุยน่าฟังกว่าหนุ่มๆ ซะอีกแน่ะ

ปลื้มค่ะ...ปลื้มเป็นธรรมดาแน่นอน...ฉันปลื้มกับการมีเพื่อนมาก..ก. ชนิดที่ไม่ต้องมีใครมาเป็นคู่ปาท่องโก๋...เป็นสุขกับสังคมเพื่อนฝูงได้ทุกรูปแบบ..เพศวัย มิตรภาพของแต่ละคนแต่ละประเภท ที่เดินเข้ามาในชีวิต...ทำให้เราได้เรียนรู้...ได้เปรียบเทียบ...ได้แลกเปลี่ยนและปรับปรุงการดำเนินชีวิต ให้มีรสชาติกลมกล่อมมีสีสัน...ตามที่เราต้องการ

สิ่งดีๆ ที่เพื่อนมอบให้...รีบรับเก็บถนอมไว้

สิ่งเลวๆ อาจหลุดหลงเข้ามาบ้าง...ก็เมินผ่าน ไม่ต้องรับเก็บไว้

จงมีความสุขกับการมีเพื่อน...และเป็นเพื่อนที่ดีของกันและกัน