ไลฟ์สไตล์
จอมพล
ความประมาท

เคยได้ยินคำกล่าวว่า “ความประมาทเป็นหนทางไปสู่หายนะ” ใครๆก็คงเถียงไม่ได้ว่าไม่จริง แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ความสามารถที่จะเตือนตนเองได้ว่า ตนนั้นกำลังประมาทอยู่ น้องที่ทำงานคนหนึ่งของผู้เขียนเป็นผู้ที่ติดการพนัน บิดามารดาให้มาเรียนต่อเมืองนอกแต่กลับนำเงินไปเล่นบอล ได้เสียทีละหลายพัน เวลาที่ได้มาก็นำเงินไปพนันต่อ หรือนำไปใช้สุรุ่ยสุร่าย ครั้นเวลาที่เสียก็กลุ้มใจ กู้หนี้ยืมสิน จนถึงกับโกหกพ่อแม่นำเงินมาใช้หนี้พนัน มินำพาต่อคำเตือนของคนรอบข้าง นั่นก็คงเป็นเพราะมองไม่เห็นว่าตนเองนั้นกำลังประมาทกับการเป็นทาสการพนัน

ผู้ใหญ่ที่นับถืออีกท่านหนึ่ง เป็นมะเร็งที่ทรวงอก หลังจากที่ได้รับการรักษาพยาบาล ผ่าตัด ฉายรังสี และให้คีโมแล้ว ก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกเช่นเดิม นอกจากจะไม่ควบคุมอาหารอย่างเคร่งครัดแล้ว ยังไม่ออกกำลังกาย ที่แล้วไปกว่านั้นกลับรับทำงานหนักกว่าเดิม เพราะเห็นว่าอายุมากแล้วอยากทำงานเก็บเงินเยอะๆ ได้เงินมาก็ส่งไปให้ลูกที่เมืองไทยหมด ไม่มีเงินเก็บสำหรับตนเอง ทำงานหามรุ่งหามค่ำ มินำพาต่อคำทักท้วงของคนรอบข้างที่พร่ำเตือนให้พักผ่อนและออกกำลังกาย ผู้เขียนเชื่อว่าท่านรู้ตัวว่าสิ่งที่ทำอยู่เป็นสิ่งที่ไม่ควรประพฤติโดยเฉพาะใครๆก็รู้ว่ามะเร็งนั้นไม่เคยให้โอกาสใครเป็นครั้งที่สอง แต่ท่านก็คงจะคิดว่าไม่เป็นไร ทนอีกนิดเดียว เดี๋ยวก็จะกลับเมืองไทยแล้ว โดยหารู้ไม่ว่าโรคร้ายอาจจะกลับมาเมื่อไรก็ได้

ผู้ใหญ่อีกท่านหนึ่งเป็นสโตรคถึงขนาดฟุบลงกับโต๊ะขณะที่รับประทานอาหาร เข้าโรงพยาบาลมีอาการเป็นเหมือนคนเป็นอัมพาต ต้องหยุดพักผ่อนไปนาน อาการก็กลับดีขึ้น เมื่ออาการดีขึ้นก็กลับมาใช้ชีวิตเช่นเดิม ท่านเป็นคนดื่มหนัก และแม้จะออกจากโรงพยาบาลก็ยังไม่หยุดดื่ม มิใยว่าเพื่อนฝูงญาติสนิทจะเป็นห่วงเป็นใยพร่ำเตือนแต่เท่าใด ก็ไม่ฟังและยังคิดว่า “ไม่เป็นไรหรอก นิดๆหน่อยๆ”

บุคคลต่างๆรอบตัวของผู้เขียนนี้ ถือได้ว่าดำรงชีวิตอย่างประมาท และไม่เห็นคุณค่าของชีวิต ที่สำคัญคือมีดวงตามืดบอดจากความไม่รู้ว่าตนเองนั้นได้ก้าวถลำไปในหนทางของความประมาทอย่างไม่รู้ตัว อันความสามารถที่จะฉุกคิดและเตือนตนเองได้นั้น ถือเป็นกุศลอย่างหนึ่ง ฝรั่งเรียกว่า Self recognition หรือ Self Awareness ในทางพุทธสรรเสริญว่าการ เตือนตน รู้ตน รู้ตื่นอยู่นี้เป็นกุศลกรรมอันเป็นผลจากการวิปัสนา กรรมฐาน เพราะมีแต่ตนเท่านั้นที่เตือนตนได้ว่ากำลังทำผิด หรือหลงมัวเมา ประมาทและใช้ชีวิตไปในทางที่ผิด อย่างไรก็ตามความสามารถในการฉุกคิดและเตือนตนได้นั้น บางครั้งเกิดขึ้นในเวลาที่เห็นผู้ที่เดินไปในทางเสื่อมแล้วได้รับผลนั้น ทำให้เกิดความหวาดกลัวและเกรงว่าตนจะเป็นเช่นนั้นไปด้วย

คุณสนธยาเธอส่งเมลฟอร์เวิร์ดของบุคคลที่มีชื่อเสียงแต่ดำรงชีวิตด้วยความประมาท และมีจุดจบหรือได้รับผลจากการดำรงชีวิตประมาทนั้น ส่วนมากเป็นผู้ที่ไม่ดูแลสุขภาพของตนเอง ด้วยคิดเสียแต่ว่าไม่เป็นไร หรือเราคงไม่เป็นอย่างเขาหรอกนั้น เป็นเรื่องราวที่ผู้เขียนปรารถนาจะยกมาเผื่อท่านผู้อ่านไทยแอลเอ จะได้ฉุกคิดและเตือนตน รู้ตน เปลี่ยนมาดูแลตนให้ดี ก่อนที่จะสายไปดังต่อไปนี้

เมื่อท่านผู้อ่านได้อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้แล้ว ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะได้หันมาดูแลสุขภาพของตนให้ห่างไกลจากโรคร้ายและให้ได้เกิดความสามารถในการฉุกคิดเตือนตนเองได้ ว่าควรจะเริ่มที่จะใส่ใจอย่างยิ่งกับสุขภาพของตน อย่ารอให้สายเกินไปครับ