เรื่องมันมาจากการที่ Costco ลดกระหน่ำราคา MacBook Air มากถึง $200 ตาเหลือกเลยจ้า อยากได้สิของลดราคา เลยหาเรื่องต้องใช้ laptop ส่วนตัวไว้เพื่อ….ทำไรก็ไม่รู้...ขยับไปขยับมาเหลือบไปเห็นนสพ ไทยแอลเอ เลยแอบโทรไปขอพื้นที่จากคุณนิด เผื่อจะมีโอกาสกลับมาสู่สังเวียนสนามนักเขียนอีกครั้ง หลังจากวางปากกาไปแล้วร่วม 20 ปี ถ้าคุณนิดสนใจ อิฉันจะลงทุนซื้อ laptop ตัวใหม่เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ปากหนอปาก พูดไปเรื่อยประหนึ่งเราเป็น Super Pat!!

พูดถึงคุณ SP นี่ ฉันว่าแรงบัลดาลใจขั้นอุกอาจประจำวันนี้ก็คงจะมากจากคุณ Super Pat (Super Woman) นี่แหละ อย่าถามว่าตรงไหน จำได้แต่ว่าเคยอ่านบทความที่แกเขียนความรู้สึกเกี่ยวกับวันชาติอเมริกันแล้วก็ติดใจ ตรงไปตรงมา ชัดเจนดี ประมาณนี้

ย้อนนึกถึงตัวเองก็ทำอะไรมาได้ตั้งหลายอย่าง แต่จนป่านนี้ไม่เห็นจะมีอะไรใกล้เคียงคุณ SP แม้แต่ปลายเล็บ... ลอล (lol) เคยเป็นครูประจำชั้นสอนหนังสือเด็กประถมต้น เคยเป็นเจ้าของกิจการขนาดเล็กถึงเล็กที่สุดจนเจ๊ง เคยเขียนบทความให้นสพ ไทย (จนเจ๊งเช่นกันจ้า) ตอนนี้ทำงานประจำให้รัฐบาลท้องถิ่นมาได้ร่วม 20 ปี (อันนี้ไม่เจ๊ง) จนเริ่มเห็นป้าย Exit รำไรๆ การงานก็อยู่ตัวแล้ว มันคงไม่รุ่งไปกว่าที่เป็นแล้วล่ะ ปลงซะเถอะเฌอเต็ม หาไรหนุกๆ ทำดีก่า “หนุกๆ” ของอิฉันคือการได้สอนหนังสือภาษาไทยให้เด็กที่นี่ แล้วจะ ‘หนุกมากขึ้น’ หากได้เขียนบทความแล้วมีคนอยากอ่าน มั่นใจว่าการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอจะช่วยพัฒนาฝีมือได้ ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม (เนียนแมะ)

แล้วที่ไม่ร่ำไม่รวยมีบ้านหลังที่สอง สาม สี่เหมือนชาวไทยแอลเอสักทีก็คงเพราะเป็นคนไม่มีวิสัยทัศน์ ไม่สนเรื่องธุรกิจ การลงทุน ไม่ชอบเสี่ยงเก็งกำไร ไม่เก็บตังค์ ไม่เก่ง ไม่คล่อง แถมไม่สวย (น่าจะทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณ Super Pat ไม่เป็น 555) ชีวิตอยู่ไปวันๆ เหมือนคนไร้อนาคต ฟังดูแย่จังนิ แต่ๆๆๆ เราทุ่มเทมากในส่วนที่เป็นเงินออม เงินลงทุนสำหรับ retirement plan นะจ๊ะ เลยไม่ค่อยห่วงอนาคตหลังรีไทร์แล้วตอนนี้ - กิน ใช้ เที่ยว ต่อปายยย..

ว่าแต่วันนี้ ใครเห็นปรากฏการณ์สุริยุปราคาบ้าง เมื่อเก้าโมงกว่าๆ ระหว่างที่กำลังลงมือทำอาหารเช้า นึกสงสัยว่าทำไมฟ้ามันดูมัวๆ ครึ้มๆ ไม่สว่างเลย เหมือนฝนจะตก เลยมองไปข้างนอก บางส่วนก็ยังเห็นฟ้าครามอยู่บ้าง มันคงไม่ใช่เมฆฝนแน่ สักพักนึกได้ เฮ้ย นี่มันสุริยุปราคานี่หว่า เลยวางมือ แล้วเดินออกมาที่สนามหลังบ้าน ดูซิมันจะมืดแค่ไหน หวังจะออกมาหาความตื่นเต้น เลยมายืนสังเกตการณ์แถวๆ ใต้ต้นลำใย พลันสายตาก็เริ่มเบนความสนใจมายังต้นลำใย เฮ้ย ทำไมมันเยอะขนาดนี้ ว้าว น่ากินจัง ลูกอ้วนกลมเปล่งเชียว จากนั้นก็เริ่มเด็ดลำใยที่แสนอร่อยกินทีละลูก..ทีละลูก..จากสองเป็นสาม จากสิบเป็นสิบเอ็ด จากลูกที่ยี่สิบเอ็ดเป็นลูกที่ยี่สิบสอง มารู้ตัวอีกที ฟ้าก็เปิดอีกครั้ง แสงแดดฉายเปรี้ยงมาตรงที่ยืน ความมืดดำคลี่คลายลง ขณะเดียวกัน ฉันก็อิ่มพอดี เดินกลับเข้าบ้านเหมือนตกอยู่ในภวังค์ เอ๊ะ ตกลงเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่าเราจะเจออาถรรพ์สุริยุปราคาเข้าแล้ว ช่างเหอะ ลำใยบ้านเราโคตรอร่อย ส่วน solar eclipse ไว้รอดูภาพจากข่าวเอาแล้วกัน

อ้อ ตกลงไม่ได้ซื้อหรอกนะ เจ้าMacBook Air ที่คิดอยากได้ laptop บ้าไรขนาดลดราคาแล้วยังปาเข้าไป $1,000 กว่าๆ หลัง tax แต่ก็นะคนนิสัยเสียอย่างเรา กลับบ้านมือเปล่าเป็นที่ไหน เข้า Costco ทั้งทีเพื่อไปเสาะหาอุปกรณ์มาเขียนในวันนี้ เลยได้น้อง HP รุ่นที่ราคาพอๆ กับค่า tax ของอีแม็คบุ้กบ้าบอกลับบ้านมานอนกอด ... สบายจายยยย.