เปิดเบิ่ง

วิรัช โรจนปัญญา
เปิดเบิ่ง วันที่ 26 พฤษภาคม 2561

ผมและครอบครัวอาศัยอยู่ในอเมริกานานพอสมควร จนมีลูกหลานเติบโตขึ้นมา กลายเป็นเด็กอเมริกันไปทั้งก๊ก แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมพยายามครอบงำทั้งลูกและหลานให้มีความสำนึกในความเป็นคนไทย

สอนให้รู้จักรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ สอนให้พูดภาษาไทย อันเป็นภาษาต้นกำเนิด สอนให้รู้จักประเพณีและวัฒนธรรมไทย

การที่จะเอาความเป็นไทยไปปลูกฝังให้กับเด็กที่เป็นอเมริกันนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่เราก็ต้องพยายามทำให้ได้ อยากให้ลูกหลานรักเมืองไทย เราก็ต้องพาเขาไปเที่ยวเมืองไทยบ่อยๆ เพื่อที่จะได้ซึมซับเอาความเป็นไทยจากแหล่งกำเนิดของต้นตระกูล ได้หัดพูดภาษาไทยกับคนไทย ได้มองเห็นกิริยามารยาทของคนไทยว่าเขาทำกันอย่างไร ได้ความรู้ทางศาสนาจากการพาไปไหว้พระตามวัดต่างๆ ซึ่งเด็กก็รับเอาความดีงามของความเป็นไทยมาได้ทั้งหมด

หนักใจอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องศาสนา วัดไทยในอเมริกาเกือบทุกแห่งอยู่ห่างจากบ้านเรือนของพวกเรามาก โอกาสที่จะไปวัดบ่อยๆนั้นแทบไม่มีเลย เด็กไทยที่นี่เปรียบเหมือนคนไม่มีศาสนา เพราะจะไปเข้าศาสนาอื่นๆ ทางพ่อแม่ก็ไม่ยินยอมจะต้องให้เด็กนับถือศาสนาพุทธเหมือนพวกเรา ปัญหาของการมีวัดอยู่ไกลบ้านจึงทำให้โอกาสที่ไปวัดนั้นมีน้อยเต็มที

ลูกหลานของผมมีกิริยามารยาทกระเดียดไปทางคนไทยมากที่สุด ใช้วิธีทักทายผู้ใหญ่ด้วยคำว่าสวัสดี พร้อมทั้งยกมือไหว้อย่างสวยงาม ผมสังเกตเห็นอย่างหนึ่งว่าเวลาลูกหลานเราอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆของเขา เด็กจะไม่ยกมือไหว้แสดงความเคารพเหมือนที่เคยทำมา อาจจะเป็นด้วยความเขินและอายเพื่อนมากกว่า ขนาดเอาเงินให้ตามธรรมดาจะต้องยกมือไหว้ขอบคุณ แต่พออยู่ต่อหน้าเพื่อนจะกล่าวเพียงแค่คำว่าขอบคุณค่ะเท่านั้น

ได้เห็นภาพลูกชายของ รสสุคนธ์ วรศรี ทรุดตัวลงกราบคุณแม่ ในวันรับปริญญาที่มหาวิทยาลัย มันเป็นภาพที่ค่อนข้างจะสะเทือนใจต่อผมไม่น้อย รู้สึกชื่นชมและยินดีต่อครอบครัวของคุณอิ๊ด ที่เลี้ยงลูกมาได้น่ารักขนาดนี้

ขอให้เป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับคนทั่วไปในวันข้างหน้านะครับ