เห็นมา เขียนไป

เห็นมา เขียนไป วันที่ 9 เมษายน 2565

เรื่อง “ น่าคิด ” ในชีวิตของมนุษย์

อย่า.. ใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อหาเงิน แต่..

จงใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตหาเงิน เพื่อใช้ตลอดชีวิต

จงอย่าอิจฉา “ คนอื่น ” แต่..
จงใช้ชีวิต “ ให้คนอื่น ” อิจฉา

อย่า.. ตกเป็นทาสของ “ กฏเกณฑ์ ”
นั่นก็คือ.. การใช้ชีวิตตามความคิดของคนอื่น อย่า.. '' ปล่อยให้เสียงของคนอื่น '' ดังกลบเสียงหัวใจของตัวเราเอง

“ สติ ” ทำให้เรื่องใหญ่กลายเป็นเรื่องเล็ก
ส่วน ..“ อคติ ” ทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่

“ ความสุข ” แม้จะอยู่กับเราได้ไม่นาน แต่..
'' ความทรงจำที่ดีๆ '' จะอยู่กับเรา.. ตลอดไป

หากพอมี.. กำลังอย่าไปหวังพึ่งใคร
ต่อหน้านั้น “ เป็นน้ำใจ ” ..
ลับหลังไปคือ “ หนี้บุญคุณ ”

“ การร้องไห้ ” เอาชนะใจคน.. ได้บางคน
แต่.. “ ยิ้มแย้ม ” เอาชนะใจคน.. ได้เกือบทั้งโลก

อยู่ต่ำให้มองสูง .. อยู่สูงให้มองต่ำ
ถ้าเราวิ่งหนีปัญหาไม่พ้น ..
ก็ลองวิ่งชนมันดูสักครั้ง
อย่ากลัวการเริ่มต้นใหม่ และ..

'' อย่าแคร์สายตาใคร '' ตราบใดที่เรา..
ยัง '' หายใจ '' ด้วยจมูกของตัวเราเอง

คนอื่นไม่ให้โอกาสเรา ..
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับ..
เราไม่ให้โอกาสตัวเอง

กระจกไม่เคยดูถูกใคร ..
มีแต่คนที่ไม่มั่นใจที่ดูถูกตัวเอง

คนฉลาดไม่ใช่ผู้ที่ชนะการโต้แย้ง แต่..
คนฉลาด คือ “ ผู้ที่ออกห่างจากการโต้แย้งตั้งแต่เริ่มต้น ”

อย่าเป็น '' คนเก่งที่แล้งน้ำใจ ''
แต่.. จงเป็น '' คนธรรมดาทั่วไปที่มีน้ำใจและไม่เห็นแก่ตัว ''

มองปัญหาให้เหมือนกับ “ เม็ดทราย ” ถึงจะเยอะมากมาย
แต่.. เม็ดทรายก็เล็กนิดเดียว………