เห็นมา…จากกลุ่มไลน์ จึงมาเล่าต่อ……

เวลาหนึ่งวันนั้นแสนสั้น ยังไม่ทันโอบกอดช่วงเช้า ก็ได้เวลาโบกมืออำลาช่วงเย็นแล้ว เวลาหนึ่งปีนั้นแสนสั้น ยังไม่ทันพินิจพิเคราะห์สีสันสดใสของฤดูใบไม้ผลิ ก็ได้เวลาสัมผัสสีขาวโพลนของหิมะแล้ว

เวลาหนึ่งชั่วอายุคนนั้นแสนสั้น ยังไม่ทันรื่นเริงกับชีวิตวัยสดใส ก็ได้เวลาใกล้อาทิตย์อัสดงแล้ว มักจะรู้สึกเวลามันผ่านไปเร็วจนน่าใจหาย กว่าจะรู้เดียงสา ก็มักสายเสียแล้ว ทำให้เราต้องรู้จักหวงแหน

หวงแหนความรักรูปแบบต่างๆบนเส้นทางชีวิตที่เราประสพพบ จากเหล่าญาติสนิท จากมิตรสหาย จากเพื่อนร่วมงาน จากเพื่อนร่วมเรียน.......เพราะถ้ามันผ่านไปแล้ว มักไม่มีวันหวนกลับมาอีก

อายุ 20 ขึ้นไป "ถิ่นกำเนิด"หรือ"ต่างถิ่น"ก็คล้ายคลึงกัน ไปถึงไหน ก็ปรับตัวได้ อายุ 30 ขึ้นไป "กลางคืน"หรือ"กลางวัน"ก็คล้ายคลึงกัน ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนสักกี่วันกี่คืนก็ไม่เป็นไร

อายุ 40 ขึ้นไป "ระดับการศึกษาสูง"หรือ"ต่ำ"ก็คล้ายคลึงกัน เผลอๆคนมีการศึกษาน้อยกว่ายังสามารถหาเงินได้เก่งกว่า

อายุ 50 ขึ้นไป "สวย"หรือ"ขี้เหร่"ก็คล้ายคลึงกัน จะสวยแค่ไหน รอยย่น รอยตีนกา ฝ้ากระก็เต็มใบหน้าเหมือนกัน

อายุ 60 ขึ้นไป "ตำแหน่งใหญ่"หรือ"เล็ก"ก็คล้ายคลึงกัน พอเกษียณแล้ว ต่างก็ไร้ตำแหน่งเหมือนกัน

อายุ 70 ขึ้นไป "บ้านหลังใหญ่โต"หรือ"เล็ก"ก็คล้ายคลึงกัน ไขข้ออักเสบ เดินเหินไม่สะดวก คงต้องการเนื้อที่ในบ้านแค่นิดเดียว

อายุ 80 ขึ้นไป "เงินมาก"หรือ"เงินน้อย"ก็คล้ายคลึงกัน โอกาสใช้จ่ายจะมีสักกี่มากน้อย

อายุ 90 ขึ้นไป "ผู้ชาย"หรือ"ผู้หญิง"ก็คล้ายคลึงกัน เพราะเรื่องนั้นมันจบไปนานแล้ว

อายุ 100 ขึ้นไป "นอน"หรือ"ลุก"ก็คล้ายคลึงกัน เพราะลุกขึ้นมาก็ไม่รู้จะทำอะไร ชั่วชีวิตหนึ่งของคุณหรือของใครก็ตาม ก็คงไม่แตกต่างกันมากน้อยสักแค่ไหน

….ปลงให้ตก มองให้เข้าใจ เพ่งให้ทะลุ ชีวิตก็แค่นี้เอง…

ที่มา: เป็นบทกลอนของรัสเซียชื่อว่า"สั้น" ชื่อผู้แต่งไม่ปรากฎ

ขอขอบคุณเจ้าของไลน์ที่ใช้ชื่อว่า “payome”