เห็นมา เขียนไป

ทิวสน
เห็นมา เขียนไป วันที่ 11 มีนาคม 2566

“10 ปีแค่ 7 ครั้ง”

…..อย่าไปวิตกกับสิ่งที่ผ่านมา ความพ่ายแพ้ หรือความผิดหวัง ความสุข หรือความทุกข์ เพราะหากชีวิตมนุษย์จะเรียบง่าย คงไม่เริ่มต้นด้วยการร้องไห้เมื่อแรกเกิด คนเรา " เกิดมา " พร้อมกับเสียงร้องไห้ของตัวเอง แต่ " ตายไป " พร้อมกับเสียงร้องไห้ของผู้อื่น ช่วงเวลาระหว่างนั้น เรียกว่า " ชีวิตคน " แมวชอบกินปลา แต่แมวลงน้ำไม่ได้, ปลาชอบกินไส้เดือน แต่ขึ้นฝั่งมากินไส้เดือนไม่ได้, ชีวิตคนเรา " มีได้ - มีเสีย ", มีทั้ง "ได้เลือก" และต้อง "ล้มเลิก"

ในชีวิตคนเราไม่มีทางที่ทุกอย่างจะเป็นไปดั่งใจนึกได้หมด, จงอย่าไปคิดเล็กคิดน้อยกับใครเพราะมันไม่คุ้ม, จงอย่าจริงจังกับ ตัวเองเกินไปเพราะจะทำร้ายตัวเอง, จงอย่าไปจมอยู่แต่อดีต เพราะมันไม่ได้อะไรขึ้นมา.., จงอย่าจริงจังกับปัจจุบันมากไปเพราะชีวิตยังคงต้องเดินต่อไป..

ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นของๆ เรานอกจากสุขภาพกายที่แข็งแรง อันมาจากสุขภาพใจที่เข้มแข็ง เปี่ยมกำลังใจ), อย่าได้อวดเรื่องเงินเรื่องทอง ตายไปก็กลายเป็นเพียงเศษกระดาษ, อย่าได้อวดเรื่องหน้าที่การงาน ลาออกไปแล้วจะมีคนมาแทนที่คุณและอาจทำได้ดีกว่าคุณ, อย่าอวดเรื่องบ้านเรื่องรถ ตายไปแล้วก็เป็นของทายาท..คุณหมดเวลา, คุณอวดเรื่อง"สุขภาพแข็งแรง"จะดีกว่า คนอื่นตายไปแล้วคุณยังนอนเล่นริมทะเลนั่งจิบชามองดูลูกหลาน..อย่างมีความสุขและเข้าใจในชีวิต.

"ชีวิตคนเราจะมีสิบปีสักกี่ครั้งกัน" ชอบประโยคนี้มากมันจริงอย่างยิ่ง ถ้าคนเราอายุเฉลี่ย 70 ปี

เราก็มี 10 ปีแค่ 7 ครั้ง

1. สิบปีแรก...หมดไปกับความไร้เดียงสา 2. สิบปีต่อมา...หมดไปกับการศึกษาเล่าเรียน 3. สิบปีต่อมา...หมดไปกับการทำงานและการใช้ชีวิต 4. สิบปีต่อมา...หมดไปกับการสร้างฐานะ สร้างครอบครัวn 5. สิบปีต่อมา...หมดไปกับการลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่หามา 6.สิบปีต่อมา...หมดไปกับการดูแลรักษาสุขภาพกายใจให้แข็งแรง

7.สิบปีสุดท้าย...หมดไปกับการปล่อยวางทุกสิ่งรอคอยการกลับบ้าน แต่ละสิบปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหกอีกไม่นานปีนี้ก็จะผ่านไป มีอะไรที่เราทำไปแล้วมากมายและก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่ได้ทำ เวลา คือ หน่วยเงินในกำมือของเราที่เอาไปแลกสิ่งอื่น เราเอาเวลาไปแลกงาน - เราเอางานไปแลกเงิน - แต่เราก็ไม่เคยเอาเงินไปแลกเวลาคืนกลับมาได้สักที

ถ้า 'ธนาคารเวลา'มีจริง เราก็ไม่เคยมีสมุดบัญชีสักเล่มที่จะให้เราดูได้..ว่าตอนนี้เหลือเวลาอยู่เท่าไหร่? เรารู้ว่าเราใช้"สิบปี"ของเราไปกี่ครั้งแล้ว แต่เราไม่อาจรู้ว่า...เราจะใช้"สิบปี"ที่เหลือของเราได้ครบมั้ย แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับเราใช้เวลาสิบปีของเราไปคุ้มค่าหรือเปล่า เมื่อเราหันหลังกลับมาขอให้พูดได้เต็มปากว่าเราใช้มันไปอย่างไม่น่าเสียดาย

…..ขอขอบคุณสาระดีๆ จาก….. ดร.นราวดี แสงรัตนกุล(อายุ 85ปี)