บันทึกจากเบย์แอเรีย
เพ็ญวิภา โสภาภันฑ์



ไปเที่ยวนิวเม็กซิโก

ตอนที่ 1 พบกันอีกครั้งกับ “พาทยกุล”

อาทิตย์ที่ผ่านมา ผู้เขียนเหินฟ้าขึ้นเครื่องบินเดินทางจากเบย์แอเรียมุ่งสู่มลรัฐนิวเม๊กซิโกเป็นครั้งแรกในชีวิต เพื่อไปติดตามชมคณะครูและนักเรียนจากโรงเรียนพาทยกุลการดนตรี ที่จะไปเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรมไทยที่เมือง Albuquerque ถึงสองงาน รายงานครั้งนี้ก็เลยต้องขอแบ่งออกเป็นสองตอนและอาจจะถึงสามตอนเพราะว่านอกเหนือจากเรื่องกิจกรรมการแสดงแล้วยังมีสิ่งน่าสนใจในรัฐนิวเม็กซิโกที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังด้วยค่ะ

ฉบับนี้เล่าสูกันฟังด้วยภาพ และเรื่องราวของคณะครูและนักเรียนจากพาทยกุล ที่โชว์ผลงานชิ้นโบแดงทิ้งความประทับใจไว้ให้กับชุมชนไทยและอเมริกันใน Albuquerque เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจและอยากจะนำมาบันทึกไว้ ณ ที่นี่ ตามประสาคนเขียนข่าวที่มีใจรักในศิลปวัฒนธรรม และเป็นพิเศษด้วยก็คือ ผู้เขียนเองก็ถือว่าตัวเองเป็นศิษย์คนหนึ่งของโรงเรียนพาทยกุลนี้กับเขาเหมือนกันค่ะ ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ทางโรงเรียนได้รับเชิญไปแสดงที่สหรัฐอเมริกา ก็ขอย้อนเล่าสักนิดเป็นไปมาอย่างไรคณะจึงได้มาแสดงเป็นครั้งที่สอง

อาจจะเป็นเพราะเดือนตุลาคม ปี พ.ศ. 2554 คณะครูและนักเรียนจากโรงเรียนพาทยกุลการดนตรีและนาฏศิลป์ รับเชิญไปร่วมแสดงกับศูนย์วัฒนธรรมไทยวัดมงคลรัตนาราม เมืองเบิร์กเล่ย์ ในงานละครเรื่อง เสน่ห์เล่ห์ละเวง โดยในครั้งนั้น อาจารย์บำรุง พาทยกุล เป็นผู้ควบคุมคณะมา นักเรียนได้แสดงความสามารถเป็นที่ประทับใจพี่น้องชาวไทยในซานฟรานซิสโกและเบย์แอเรีย จนทำให้มีผู้ส่งเทียบไปเชิญนักเรียนของ “พาทยกุล” ไปแสดงที่สหรัฐอเมริกาอีกครั้ง

“เทียบเชิญ” ครั้งนี้มาจากเจ้าอาวาสวัดพุทธมงคลนิมิตร พระครูโสภณศาสนวิเทศ และศูนย์วัฒนธรรมไทย เมือง Albuquerque New Mexico ขอการแสดงสองวัน คืองาน Thai Culture 2nd Annual Charity Night และวันรุ่งขึ้นงานสงกรานต์ที่วัดพุทธมงคลนิมิตร ประสานงานโดย ครูปิ่น-สุรพันธ์ ผลสุขา และ คุณวิยดา สมิธ ครูอ้วน-กนกพันธุ์ พุทธศิริ และ งานสงกรานต์ของสมาคมไทย Las Vegas ในวันที่ 13-15 เมษายน 55 ซึ่งงานนั้นผู้เขียนไม่ได้ติดตามไปที่ลาสเวกัส แต่ได้ไปร่วมสองงานที่นิวเม็กซิโก ก็จะขอนำแต่ที่ได้ไปชมมาด้วยตาของตัวเองจะดีที่สุดนะคะ

การแสดงที่ศูนย์วัฒนธรรมของอัลบูเคอร์กี้นั้น มีคนต่างชาติมาชมกันเกินร้อย เป็นการแสดงบนเวทีที่มีฉากและไฟสวยงามพร้อมสรรพ และยิ่งได้โฆษกมืออาชีพอย่าง คุณแจ๋วแหวว ลาสเวกัส นักร้องและพิธีกรชื่อดังมาช่วยเสริม ทำให้ผู้เข้าชมได้รับความบันเทิงใจเป็นอย่างยิ่ง

มาครั้งนี้โรงเรียนพาทยกุลฯ นำการแสดงมาหลายสิบชุด ล้วนแล้วแต่ตระการตาโดยอาทิ ชุดฉัตรแก้วคุ้มประชาที่ทางโรงเรียนคิดค้นท่ารำและคำร้องเพื่อเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ โดยทำนองเพลงตังหวาย และชุดระบำกล้วยไม้สิรินธร ตามชื่อดอกกล้วยไม้สกุลใหม่ของโลกที่มีถิ่นอยู่ทางเหนือ เป็นกล้วยไม้ที่ได้รับพระราชทานพระนาม โดยทางโรงเรียนประดิษฐ์ท่ารำและทำนองเพลงให้เหมือนฟ้อนทางภาคเหนือ ซึ่งทั้งสองชุดนี้คงจะหาดูได้จากพาทยกุลเท่านั้น ส่วนการแสดงชุดอื่นมีให้ชมทุกภาค กลาง เช่น ระบำรำมะนา เหนือ ใต้ ระบำไก่ทักษิณ และ ทิศตะวันออกเป็นไฮไลท์การโชว์วงโปงลางสด สนุกสนานเร้าใจมาก รวมทั้งโขน ตอนหนุมานจับนางสุพรรณมัจฉา เรียกว่าได้ชมทุกรส และดนตรีเช่นการบรรเลงขิมหมู่ และเดี่ยวระนาดเอกด้วย

อาจารย์วราพร พาทยกุล (ภาพเดี่ยวในคอลัมน์) ผู้อำนวยการโรงเรียนซึ่งเดินทางมาควบคุมการแสดงครั้งนี้เล่าให้ฟังว่า การมาคราวนี้ได้เตรียมตัวฝึกซ้อมมาอย่างหนัก ผิดจากเมื่อปลายปีที่แล้วที่ยังจับทิศทางของคนดูในอเมริกาไม่ถูกนัก จึงนำมาแต่การแสดงรำถวายพระพรและอีกไม่กี่ชุด โดยคิดว่ามาแสดงร่วมกับศูนย์วัฒนธรรมซึ่งแสดงละครเรื่อง เสน่ห์เล่ห์ละเวง เป็นจุดเด่นพอแล้ว

ส่วนการฝึกซ้อมครั้งนี้ถือว่าทรหดมากเพราะเป็นช่วงที่นักเรียนสอบไล่ตามโรงเรียนทั่วประเทศไทย นักเรียนต้องเจียดเวลามาฝึกซ้อมกันตอนเย็นๆ พร้อมๆ กับเตรียมการสอบ ในครั้งแรกเกรงว่าจะไม่ทันและทำไม่ได้ดี แต่ผลออกมาชื่นใจมาก

แถมท้ายว่านักเรียนทุกคนอดทนเก่งมากๆ ไม่มีใครบ่นกันเลยในการที่ต้องมาระหกระเหินกินนอนอยู่ในที่ที่ไม่เคยชิน ไม่ว่าจะเป็นการค้างแรมที่วัดหรือที่พักที่ผู้จัดเตรียมให้ หรืออาหารการกินที่ไม่เป็นเวลาและไม่เหมือนที่บ้าน ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่นักเรียนจะได้ฝึกไว้หากวันข้างหน้าจะต้องจากบ้านไปเผชิญกับสิ่งที่ไม่เคยชิน อาจารย์บอกว่าภูมิใจในนักเรียนทุกคน

ผู้เขียนได้มีโอกาสคลุกคลีกับเด็กๆ ครั้งนี้ บอกได้เลยค่ะว่า เด็กๆ ปรับตัวได้ดีมาก และการแสดงครั้งนี้นักเรียนทำได้ดีจริงๆ ในงานวันเสาร์ที่ 21 เมษายน ที่ศูนย์วัฒนธรรมนั้นชาวต่างชาติมาชมกันเต็มโรงละคร ผู้เขียนไปนั่งดูการแสดงในโรงละครและได้ยินคำชมกับเสียงปรบมือมากับหู บอกได้ว่า ดีมากค่ะ และในวันรุ่งขึ้นเด็กๆ ขึ้นแสดงบนเวทีที่ลานวัดพุทธมงคลนิมิตร ท่ามกลางแดดที่ร้อนจัด พื้นกระดานระอุด้วยความร้อน ผู้เขียนเป็นห่วงเด็กๆ ว่าจะไหวไหม เท้าจะพองไหม เชื่อไหมคะว่าเด็กๆ ทนแดดที่แรงส่องหน้าและร่าง แต่ใบหน้าของทุกคนยิ้มสู้ สวยจริงๆ ไม่เชื่อชมภาพได้ค่ะ อย่าหาว่าเชียร์กันเองนะคะ ความจริงคือความจริงค่ะ ก็ขอขอบคุณคณะนักเรียน ที่หน้ากระดาษในคอลัมน์นี้คงลงไม่หมด ขอเนื้อที่ไว้ให้ลงภาพแล้วกันนะคะ ขอลงแต่คณะคุณครูก่อน หากมีโอกาสฉบับหน้าอาจจะขอลงรายนามนักเรียนให้ทราบกันค่ะ

คณะครูจากพาทยกุลมีรายนามดังต่อไปนี้ค่ะ อ.จ.วราพร พาทยกุล อ.จ.ฤดีชนก คชเสนี อ.จ.วรนารถ รพิพันธุ์ อ.จ.รัตนชัย เตียวเศษ อ.จ.ศิราภรณ์ จำปา อ.จ.ธีรชีพ ไกรธีรางกูล

รับชมภาพจากงานแสดงที่ ศูนย์วัฒนธรรมอัลบูเคิร์กกี้และวัดพุทธมงคลนิมิตร พบกันใหม่ฉบบหน้าค่ะ