วันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนไปรวดเร็วเสียจริงๆ นี่ก็เกินครึ่งปี วันนี้เดือนกรกฎาคม ปี พ.ศ. ๒๕๖๔ ก็หมดแล้ว สำหรับอเมริกาโรคระบาดจากโควิด-๑๙ คลายลง แม้ว่าบางเมืองคนเริ่มจะติดเชื้ออีกแล้ว ทำให้มาตรการการสวมใส่แมสและการเว้นระยะห่างต้องนำกลับมาใช้อีกก็ตาม แต่เท่าที่ติดตามข่าว มักจะเกิดกับผู้ที่ไม่ได้เข้ารับการฉีดวัคซีนป้องกัน เรื่องของความเชื่อหรือไม่เชื่อนี้ในประเทศอเมริกานี่ก็บังคับกันไม่ได้เสียอีก หวนกลับไปที่ประเทศไทย อ่านข่าวทีไรก็ให้บังเกิดความหดหู่และบีบคั้นหัวใจ ประชาชนเสียชีวิตกันดั่งใบไม้ร่วงพ่วงด้วยความทุกข์ยากลำบากจากการใช้ชีวิตแสนลำเค็ญ ขอส่งความห่วงใยและกำลังใจมาให้ผู้ประสบปัญหาทุกท่านค่ะ เฉกเช่นอเมริกาเมื่อปลายปีที่แล้วก็เช่นกัน มีทั้งผู้ติดเชื้อ ผู้เสียชีวิตเรียงรายไม่มีที่เก็บร่างเช่นกัน บุคคลากรทางการแพทย์ก็ไม่พอเช่นกัน จนกระทั่งเราได้วัคซีนป้องกัน ซึ่งตอนแรกๆ เราก็ต้องรอคิว รอจองที่ยากลำบากเช่นกัน ปัจจุบันบางรัฐถึงกับขอร้อง แถมรางวัลก็ยังมีผู้ไม่เชื่อมั่นในวัคซีนอยู่มากที่ไม่ได้รับวัคซีน

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะผ่านพ้นวิกฤตินี้กันไปได้ด้วยกันในเร็ววันนี้นะคะ

บันทึกฉบับนี้ ขอส่งภาพขอส่งภาพกิจกรรมมาให้ชมกันนะคะ ขอขอบคุณคุณนารีรัตน์ นครศรี และคุณ Ed Mig เช่นเคยนะคะสำหรับภาพประกอบ

พบกันใหม่ฉบับหน้านะคะ จะเป็นบันทึกรายงานมาจากต่างรัฐ ผู้เขียนจะพาไปเที่ยวให้สนุกๆ คลายทุกข์จากความกังวลเรื่องโควิดสักพักนะคะ จะเป็นที่ไหนขออุบไว้ก่อนนะคะ รับรองมีสีสัน และมีความความบันเทิงแน่นอนค่ะ.... Till then !