Special Scoop
อะเมซิ่งไทยแลนด์...จริงๆ

ผมได้มีโอกาสร่วมเดินทางไปเมืองไทยกับคณะศิลปินไทยในลอสแอนเจลิสในคอนเสิร์ตการกุศล“ย้อนกาลเวลา”พร้อมกับคณะวงดนตรีThe Plattersวงอมตะเจ้าของเพลงดังตลอดกาลเช่นOnly You, The Great Pretender, Smoke gets in your eyesโดยมีประธานบริษัททิพยประกันภัยท่านสมใจนึกเองตระกูลได้ให้เกียรติเป็นประธานจัดหาทุนทรัพย์เป็นค่าใช้จ่ายของงานทุกอย่าง

ท่านสมใจนึกชื่นชอบศิลปินไทยในอดีตเป็นอย่างมากท่านเคยไปฟังตามคลับต่างๆที่นักร้องเหล่านี้เคยร้องคุณเพ็ญพิมพ์จิตรธรผู้จัดการไทยแลนด์พลาซ่าซึ่งเป็นผู้กำกับดูแลการแสดงของนักร้องไทยที่กลับไปสร้างความบันเทิงให้คนไทยในประเทศไทยได้ร่วมทำบุญจากรายได้ของงานคอนเสิร์ตนี้และพานักร้องกลับไปเยี่ยมเยียนมาตุภูมิของเรางานประสบความสำเร็จเกินความคาดหมายขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนเป็นปีที่สอง

และทุกครั้งที่ผมมีโอกาสไปเมืองไทยผมก็จะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงและโดยเฉพาะชาวต่างชาติที่ประเทศไทยเรามีเสน่ห์ดึงดูดนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นทุกๆปีที่สำคัญคนไทยเรามีใจเอื้ออารีกับชาวต่างชาติต้อนรับเขาเป็นอย่างดีไม่ว่าจะมาจากชาติไหนผิวสีอะไรพูดไทยได้หรือไม่ได้ก็ตามคนไทยก็จะพยายามใช้ภาษาสื่อกับเขาจนได้อาหารไทยมีให้รับประทานตามร้านตามข้างทางถูกจนฝรั่งไม่อยากเชื่อ 30-35 บาทต่อหนึ่งจาน (1 เหรียญดอลล่าร์แลกได้ถึง 32 บาทไทย) รับประทาน 2จานบวกน้ำ 1 ขวดแค่ 2 ดอลล่าร์จะหาที่ไหนได้แท็กซี่มิเตอร์เริ่มที่ 35 บาทมีมอเตอร์ไซค์รับจ้างและสามล้อตุ๊กตุ๊กต่อรองกันตามความพอใจของทั้งสองฝ่ายรถไฟฟ้าบนดินใต้ดินสะดวกสบายถึงแม้ว่าจะแน่นในช่วงเร่งด่วนยิ่งถ้าเป็นวันศุกร์สิ้นเดือนที่เงินเดือนออกด้วยแล้วรถราจะติดกันมากๆประชาชนก็ต้องหนีมาขึ้นรถไฟฟ้าถึงจะไปถึงจุดหมายได้เร็วกว่า

ผมอยากจะเล่าอีกมุมมองอื่นที่ขอติเพื่อก่อกับผู้ว่าการกรุงเทพมหานครรัฐบาลและหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องเพื่อจะได้แก้ไขปรับปรุงพัฒนาให้ประเทศไทยพร้อมเข้าสู่สมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน) (Association of Southeast Asian Nations (Asean)) ในปี 2015 เพียงอีก 2 ปีประเทศสมาชิก 10 ประเทศประกอบด้วยไทย, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, บรูไนดารุสซาลาม, เวียตนาม, ลาว, พม่าและเขมรและหนึ่งในความร่วมมือคือในด้านเศรษฐกิจคือการค้าเสรี (Free Trade) โดยเฉพาะการแลกเปลี่ยนแรงงานทุกระดับทุกสาขาวิชาชีพจะมีการแย่งชิงผู้มีความรู้ประสบการณ์เพื่อให้บริษัทของตนมีประสิทธิภาพแข่งขันกันในตลาดโลกการลงทุนระหว่างประเทศสมาชิกจะเพิ่มขึ้นสะดวกขึ้นผู้สัญจรจะขยายตัวเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่านักท่องเที่ยวจะเข้าออกประเทศสมาชิกได้สะดวก

ซึ่งในปัจจุบันนักท่องเที่ยวที่เข้าไปเที่ยวในประเทศไทยได้เพิ่มขึ้นจากปี 2012 ถึง 20% ระหว่างเดือนมกราคมถึงมิถุนายนตามสถิติของTAT(Tourism Authority of Thailand)ระบุว่ามีนักท่องเที่ยวเข้าประเทศไทยเกือบ 13 ล้านคนส่วนใหญ่มาจากเหล่าสมาชิกอาเซียนเช่นจีน (แผ่นดินใหญ่) มาเป็นอันดับหนึ่งมาเลเซียญี่ปุ่น, รัสเซีย, เกาหลี, ลาว, ออสเตรเลีย, อังกฤษ, สิงคโปร, สหรัฐฯ

สิ่งจำเป็นที่กรุงเทพมหานครและจังหวัดท่องเที่ยวต่างๆควรปรับปรุงพัฒนาเพิ่มความสำคัญให้มากขึ้นคือด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนรวมทั้งความสะอาดยกตัวอย่างคือห้องน้ำไม่ทราบว่าเมืองไทยเราขาดกระดาษชำระกระดาษเช็ดมือหรือย่างไรเกือบทุกแห่ง (ยกเว้นโรงแรมและร้านอาหารใหญ่) ห้องน้ำจะไม่มีกระดาษให้เช็ดมือล้างมือเสร็จแล้วจะให้คนเช็ดกับกางเกงหรือไรห้องน้ำสาธารณะแทบจะไม่เห็นเลยถ้ามีก็จะมีคนขอเก็บเงิน 2-5 บาทแม้แต่สวนสาธารณะของก.ท.ม. อย่างสวนลุมพินีก็จะเก็บไม่รู้ว่าจะเก็บไปทำไมมันเสียความรู้สึกของคนที่ต้องใช้โดยเฉพาะชาวต่างชาติคนท้องถิ่นก็อาจจะเคยชินกับการจ่ายเล็กจ่ายน้อยพวกเพื่อนต่างชาติต่างตกใจอีกว่าทำไมคนไทยใช้กระดาษชำระที่ไว้ใช้เช็ดก้นมาเช็ดมือและปากตามร้านอาหารมีไว้เป็นม้วนวางบนโต๊ะอาหารฝรั่งเขารังเกียจและงงครับTAT ควรไปให้ความรู้เปลี่ยนมาใช้กระดาษกล่องจะดูดีกว่าเยอะ

สถานีรถไฟฟ้าบนดินและใต้ดินก็ไม่มีห้องน้ำสาธารณะให้คนที่ใช้บริการได้ใช้มันเป็นไปได้อย่างไรที่ผู้ว่ากทม. ยอมให้สร้างแบบนี้ผมถามพนักงานเขาบอกไม่มีครับมีแต่ใช้ในส่วนของเจ้าหน้าที่ทีเวลาติดตั้งเครื่องเอทีเอ็มป้ายโฆษณาต่างๆมีให้เห็นเต็มไปหมดตามสถานีต่างๆเพราะสิ่งเหล่านี้สามารถสร้างรายได้แต่ถ้าเป็นห้องน้ำเจ้าของบริษัทคิดว่ามีแต่เสียรายจ่ายเป็นสิ่งที่เอาเปรียบลูกค้า

ซึ่งประเทศที่พัฒนาแล้วเขาไม่ทำกันก็ไม่เห็นมีองค์กรผู้รักษาผลประโยชน์ผู้บริโภคเรียกร้องแทนประชาชนเลยขอให้รีบทำกันนะครับBTS, MRT ปีหนึ่งมีกำไรเป็นแสนๆล้านแค่จัดตั้งห้องน้ำตามสถานีคงจะไม่ขาดทุนเสียเท่าไรกลับจะเป็นการช่วยให้ภาพลักษณ์เมืองหลวงเราดีขึ้นเยอะผมไม่ขอให้ทำแบบคนพิการเข้าได้(Universal Design) หากแต่ทำให้คนธรรมดาเข้าออกได้ก็พอคนพิการไม่เคยเห็นใช้รถไฟฟ้าเห็นบางคนตาบอดส่วนคนนั่งรถเข็นไม่เคยเห็นเลย

อีกเรื่องคือเรื่องปัญหาจราจรที่นับว่าจะเพิ่มความรุนแรงจนรถแทบขยับไม่ได้เลยจากผลพวงจากโครงการซื้อรถคันแรกลดภาษีของรัฐบาลทำให้รถเพิ่มอีกเกือบล้านคันตอนนี้เลยติดกันทั้งกลางวันและกลางคืนดังนั้นการสัญจรที่สะดวกและรวดเร็วคือพวกมอเตอร์ไซค์ (รับจ้าง)ซึ่งมีบริการอยู่แทบทุกซอกทุกมุมประกอบกับคนทำงานและชาวบ้านตลอดจนเด็กแว้นมักนิยมใช้ขี่ซึ่งปีๆก็เพิ่มเป็นแสนๆคันในกทม. ดังนั้นอุบัติเหตุที่เกิดกับรถมอเตอร์ไซค์มีให้เห็นเป็นประจำ

ผมก็ได้ใช้บริการมอเตอร์ไซค์รับจ้างเพื่อไปให้ทันนัดแล้วก็เกือบจะถูกรถปิคอัพที่ขับมาด้วยความเร็วแซงซ้ายขณะที่รถมอเตอร์ไซค์จะเปลี่ยนเลนซ้ายด้วยเดชะบุญที่คนขับมอเตอร์ไซค์ตัดสินใจหักกลับเลนเดิมมิฉะนั้นผมคงจะไม่ได้กลับมาแอลเอเพราะถ้าล้มกลิ้งลงแล้วหมวกกันน๊อกก็ไม่มีให้ผู้โดยสารใส่รถหลังก็จะทับร่างแน่นอนบางรายที่เห็นซ้อนสามซ้อนสี่บางรายลูกเล็กนั่งหน้ามอเตอร์ไซค์ด้านหลังมีลูกและภรรยานั่งซ้อนด้วยถ้าถูกชนก็จะเป็นโศกนาฎกรรมตำรวจก็ไม่เห็นจับ

ผมเห็นกับตารถมอเตอร์ไซค์ก็ขับมาด้วยความเร็วสูงเจอถนนเปียกและมีคราบน้ำมันมันเบรคอย่างไรไม่ทราบรถเสียหลักคว่ำคนขับกระเด็นไปชนกับเสาไฟฟ้าตายคาทีนักท่องเที่ยวในพัทยาหรือจังหวัดท่องเที่ยวต้องมาจบชีวิตหลายสิบรายเพราะพวกเขานั่งหรือเช่ามอเตอร์ไซค์มาขับขี่โดยไม่รู้ว่ากฎจราจรในเมืองไทยนั้นมีไว้ในสมุดเท่านั้นการปฏิบัติใช้ในการบังคับกฎจราจรแทบจะไม่มีเกิดถูกตำรวจจับก็จ่ายนิดหน่อยก็รอดตัวไปไม่มีผลกับเบี้ยประกันเหมือนที่นี่

ทางม้าลายถ้าคิดว่ารถจะจอดให้คุณข้ามคุณคงผิดหวังและคุณเตรียมตัวถูกชนแน่นอนถ้าคุณข้ามไปโดนมาหลายรายซึ่งรวมถึงผมด้วยที่ขนาดอยู่หน้าสนามบินสุวรรณภูมิมันยังไม่สนขับเร่งและบีบแตรไล่เราเสียอีกจนท่านสมใจนึกต้องดึงแขนผมไว้เพราะกลัวผมจะโดนชนท่านบอกว่าเมืองไทยคนขับรถเป็นใหญ่ใครจะออกมารับผิดชอบมีกฎหมายจราจรก็ไม่บังคับใช้แล้วคนเหล่านี้ได้ใบขับขี่กันได้อย่างไรตำรวจมีการตั้งด่านเพื่อหาคนทำผิดกฎจราจรหรือเพื่อหารายได้พิเศษกันแน่

ขอเสนอให้เป็นวาระแห่งชาติเพราะเรื่องเหล่านี้เป็นหน้าตาของประเทศ

ผมก็ขอแนะนำถ้าไปเมืองไทยก็อย่านั่งรถมอเตอร์ไซค์เป็นดีที่สุดควรมีกระดาษชำระกระดาษเช็ดมือขวดน้ำที่มีที่กรองในตัวยาหม่องยาทากันยุงก็จะได้เที่ยวด้วยความสุขได้พบและคุยกับท่านเสรีพิศุทธ์เตมียาเวสร่วมทำบุญในโครงการโรงทานของท่านที่วัดเจ้าอามเขตบางกอกน้อยซึ่งท่านได้ให้อาหารกลางวันกับคนรายได้น้อยเป็นร้อยๆคนทุกวันซึ่งผมจะเล่าต่อในฉบับหน้า...โชคดีครับ