ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
สตมวาร 100 วัน ตอนที่ 3

ยืนเก้กังอยู่กลางห้องของงาน อดคิดยังเช้ากาแฟร้อนไม่ใส่ครีมและชูก้าสักแก้ว ชีวิตย่อมเพิ่มภาวะอยากรู้อยากเห็น หลายวงการบอก กาแฟถ้าเหยาะครีมและน้ำตาล ไม่ถึงกับหวานมันมาก ผู้รู้จากการวิจัยบอกว่าจะได้ความรู้สึกกับกายและใจดีกว่า ถึงจะคล้อยตาม แต่ความชอบของชีวิตแตกต่าง เมื่อสิ่งที่เสพไม่ทำให้ตัวและสิ่งรอบข้างเดือดร้อน กฎเกณฑ์ของพุทธศาสนาตอบพร้อม มันคือความปกติที่ดีของชีวิต

คนรุ่นน้องเดินผ่าน ถือแก้วกาแฟ คุณน้าคร้บ ไม่สนใจกาแฟสักแก้วหรือครับ โน่นมีหลายกล่องจากสตาร์บัคส์ ยิ้มตอบ ชีวิตคนไทยมากมายที่มีน้ำใจ ย่อมฝึกได้รับการอบรมจากครอบครัว และโรงเรียน มากคนชีวิตคลุกคลีกับวัด ซึ่งคำว่าบาปบุญ และเมตตา หลายคนเพียงรับรู้ ถ้ากระทำแล้วไม่บ่มให้คุณความดีเป็นปกติ ผมหมายถึงพื้นฐานของชีวิต สิ่งที่กระทำย่อมไม่เป็นพื้นฐาน เป็นแบบอย่างที่ดี ชีวิตก็ต้องปรับปรุงสิ่งไม่ดีงามตลอดเวลา

คงเหมือนช่วงนี้ แถบเมืองอยู่อาศัยฝนตกชุก หลายที่น้ำท่วม หลายเมืองพื้นฐานไม่มั่นคง ปักเสาไม่แน่น ฝนมากเม็ด ดินรอบๆ ชุ่มอ่อนตัว หลายบ้าน บ้านเคยเป็นที่อยู่อาศัย อบอุ่น สุข บ้านเลื่อนตัวเอง หมดกัน กว่าจะมีบ้านเก็บออม 1 ใน 3 ของชีวิต คงจะเหมือนบาป และบุญที่เราสร้างทุกวัน ย่อมติดตัว กายใจ และความคิด ส่ิงที่กระทำจะตกตะกอน ถ้าทำสิ่งดี ตะกอนจะออกมาสมสู่กับกายใจทุกวัน ชีวิตย่อมสุโข ถ้าทำตรงข้าม เมื่อตะกอนออกมา ความกังวล ทุกข์ หมดความสุขก็ตามมา จริงแล้วไม่มีอะไรสายถ้าคิดแก้ไข จริงหรือ ไม่เชื่อก็ลองทำสิ่งดีๆ ดู

โต๊ะวางกล่องกาแฟ อยู่มุม ผมเดินไปหยุดที่กล่อง คนหลายคนยืนรอให้บริการ อาหารมื้อกลางวัน ผมยิ้มสวัสดีครับ พอถึงวันนี้ผมอดคิดเข้าข้างตัวเอง ชอบสังคม คนรู้จักไม่รู้จักผมจะทักทาย ยิ่งได้ยืนหรือนั่งคุย ความรู้สึกชีวิตเพิ่มการเดินทางยืนยาว ถูกทิศ รับรู้ความเป็นธรรมชาติ พอวัยผ่านทุกสิ่งจะด้อยคุณภาพตามกาลเวลา เหมือนเข่า และขา เมื่อรู้ตัวเพียงดูแล แข็งใจออกกำลังทุกวัน สิ่งที่ทรุดจะประคองตัวเอง ชะลอความปวดร้าว

ทุกสิ่งบนโลก กาลเวลา จะทำให้ทุกสิ่งเสื่อม ไม่มีอะไรยืนอยู่ในสภาพเดิม ที่เรียกว่าความเป็นปกติ ความเปลี่ยน ถึงจะเป็นทางลง ถ้าคิดตามหลักพุทธศาสนา ทำให้เราเริ่มดูแลตัว ถึงจะเกิดความไม่ปกติ ศาสนาสอน สิ่งที่ไม่ดีเกิดกับเรา เราสามารถพิจารณาความเปลี่ยนแปลง ถ้าปรับปรุงได้แล้วไม่ดีขึ้น สอนให้รู้จักปรับใจ เราต้องอยู่กับมัน

ชีวิตชอบอ่านหนังสือ ตอนเป็นเด็กแม่พ่อก็อ่านหนังสือ แม่ชอบอ่านหนังสือพระ แม่ปลูกฝังให้ลูกๆ อ่านหนังสือ แม้แต่หนังสือการ์ตูน หนังสือเรียน หนังสือได้หัวเราะ แม่ยังเน้น หนังสือทุกอย่างจะโฆษณา ข่าว ยกเว้นประเภท เพศศึกษา ยังเป็นเรื่องน่าอาย พอมีครอบครัว ลูกทั้งสองเห็นพ่อแม่อ่าน ลูกค่อยๆ ตาม ช่วงเดือนธันวาคมปีนี้ ไปอยู่กับหลาน คนกลางอายุ 7 ขวบ ชอบอ่านประเภทหัวเราะ จะหัวเราะดัง บอกลูกสาวควรซื้อให้ลูกอ่าน ลูกบอกว่าที่เขาอ่านซื้อกับลูกชาย หลานคนนี้ไม่ชอบทำการบ้าน แต่เป็นเด็กเก่ง เปล่าโม้ เงินตกที่ไหนเก็บนับ ผมพาเข้าธนาคาร ขอเงินไปซื้อของกิน แต่หลานคนโต 9 ขวบ ไม่สนใจเงิน คนเล็ก 5 ขวบก็ไม่สนใจ คนชอบคิดเรื่องเงิน ไม่ชอบทำการบ้าน แม่เป็นหมอ แต่ต้องไปปรีกษาหมอจิตแพทย์ ได้รับคำแนะนำ ต้องให้รางวัลล่อ เดี๋ยวนี้ อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ผมอยู่โน้นสอนเลขทั้งสามคน

ชีวิตปัจจุบัน ชอบอ่านหนังสือพระเขียน ไม่เพียงเข้าใจหลักของพระพุทธศาสนา จะเป็นเรื่องของความเป็นจริงในการปรับปรุงจิตใจ ให้ชีวิตอยู่อย่าเอาชนะความทุกข์ ครับ 2600 ปี พุทธองค์ค้นคว้าความถูกต้องทางความคิดของจิต บอกกล่าวตั้งกฎเกณฑ์และวิธีแก้ความทุกข์ยาก

ผมอ่านคำพูดของด็อกเตอร์แกร้น อาจารย์ในมหาวิทยาลัย คอแนล บอกว่าถ้าจะอ้างปราชญ์ของคนไทย สามารถอ้าง ท่านอาจารย์ ป.อ.ปยุตฺโต ได้เสมอ ท่านเขียนหนังสือทุกประเภทที่กระตุ้นความคิด

ถ้าจะอ่านให้เพลิน เป็นชีวิตคุณธรรมประจำวัน ท่านอาจารย์ ว.วชิรเมธี ถือเป็นปราชญ์

เคยอ่านและชอบพอ พระมหาสิงโห ปุณณเมโธ ท่านจำวัดที่วัดพุทธานุสรณ์ ปัจจุบันย้ายกลับไทย เขียนเยอะคนเขียนหนังสือสัมผัสอะไร จะคิด

วันนี้ทางซ้ายมือ ที่โต๊ะกาแฟ พระเจ้าอาวาส หลายองค์นั่ง เจ้าอาวาส วัดป่าอภัยคีรี เหนือซานฟรานซิสโกไปประมาณ 3 ชั่วโมง วัดสร้างบนเขาและป่า ท่านเจ้าอาวาส ปสันโน ยศพระราชทาน เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2558 ได้รับยศเป็นท่านเจ้าคุณ “พระโพธิญาณวิเทศ” ท่านเขียนหนังสือมากมาย ผมนิยมอ่าน ผมอ่านเรื่องหนึ่งเป็นข้อคิดเกี่ยวกับพุทธศาสนาในธิเบต ยกย่องและสรรเสริญความคิด 4 ประการ ผมคิดว่าเหมาะกับความคิดปัจจุบันของทุกคนที่จะคิดและระลึก กระตุ้นให้คนทำความดี ถ้ารออาจม่องก่อน

1. สำนึกเสมอ เราเกิดเป็นมนุษย์

2. คิดเรื่องความตายบ่อยๆ

3. ระลึกกฎแห่งกรรม

4. พิจารณาความทุกข์

งานวันนี้ ท่านอาจารย์พระโพธิญาณวิเทศ ขึ้นธรรมมาศเทศนา การฟังเทศน์เบื้องต้นการทำตัวให้สงบใจว่างหนึ่งเดียว รับรู้พัฒนา นำไปปฏิบัติ ถ้าทำได้ คำเทศนาขจัดความทุกข์ก็จะเหลือน้อย โดยความปกติการฟังทำใจจะสงบ รับรู้สิ่งดีงาม

วัดยุคใหม่ หลังจากกิจกรรม ช่วงสุดท้ายวัดจะให้โยมนั่งสมาธิ แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ เหลือเชื่อทุกครั้งผมไปออกกำลังร่วมกับคนวัยเดียวกับผม ก่อนกิจกรรมจะเลิก ครูสอนจะให้นั่งทำใจสงบ 10 นาที และเปิดวิทยุเพลงเบาๆ และครูจะนำเหตุการณ์ที่ชีวิตสัมผัสมาบรรยายสั้นๆ เมืองที่ผมไปชื่อ “Livonia”

รินกาแฟเกินครึ่งไม่มาก ภาษาไทยเรามีคำอธิบายความแตกต่าง ทำให้เราสัมผัสได้ เหมือนกาแฟ รินครึ่ง รินค่อน รินเต็ม หรือวันนี้ อารมย์ไม่ไปกับกาแฟมาก เพียงรินจี๊ดเดียวครับกาแฟอยู่ในมือ งานคนเยอะ ถึงจะมีโต๊ะนั่ง ก็หมดความสนใจ ชอบเดิน ยืน คุย ชีวิตผม เมียบอกว่า ชีวิตไม่อยู่เฉย ลุก นั่ง เดินตลอด หรือเป็นพวก “ไฮเปอร์” ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างคำยัดเยียดหรือเปล่า แต่การลุกเดิน นั่ง ทฤษฎีของผมคือการยืดเส้น ออกกำลังเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเดินกาแฟไม่พูนแก้วย่อมไม่หกเลอะเทอะ

ข้างๆ กล่องกาแฟ มีถาดบิสกิส เค้ก และคุ๊กกี้ และครัวซอง ปกติของชีวิตผมจะมีครัวซองไว้ที่บ้านเสมอ ซื้อจากคอสโก้ 12 ชิ้น ราคา 5.99 เหรียญ ทุกครั้งจะซื้ออะไร ผมฝึกเป็นนิสัย จะอ่านวันหมดอายุ เลยไปถึงส่วนผสมบางอย่างดูประเทศผลิต และอย่าลืมดูน้ำหนัก สินค้าในอเมริกา ของประเภทเดียวกัน แพ๊กเหมือนกัน แต่ราคาแตกต่าง คือน้ำหนัก ครัวซอนของคอสโก้ที่ขายถูก รสดี ทำจากเนยแท้ แต่พอดูเวลาจะเหมือนกันทุกครั้งอีกวันเดียว หรือเต็มที่อีกสองวันอายุก็หมดแล้ว ครับเมื่อซื้อ ควรเอาออกใส่กล่องในตู้เย็น เช้าชงกาแฟ เอาครัวซองใส่เตาอบ 5 นาทีก็อุ่น นิ่มทั้งก้อน ผมนิยมกินเฉย ถ้าจะใส่เนย ทาแยม หลายคนชอบ ใส่ครีมชีส เชิญเถอะขอรับ ของอร่อยใส่เพิ่มรสย่อมถูกปาก หลายคนติงอ้วน คนชอบไม่ทานทุกวันนะจ๊ะ

หลายวันฟังข่าวทีวี ช่วงเช้ามืด รายการสุขภาพ (หมอ) บอกว่าคนนิยมเป็นโรคเบาหวานมากขึ้น ครับอันตรายเกิดจากอาหาร และรังเกียจการออกกำลัง เคยบอกกับตัวในโลก มีโรคภัยที่เป็นคุณมีไหม ทางคำสอนของพระสิ่งไม่ดีนำมาเป็นข้อปรับตัว

หยิบแน็บคิน เปิดฝาชิ เอาคีมคีบครัวซองวางบนกระดาษ พันนิดเดียว ปล่อยปลายโผล่ ส่งครัวซองผ่านมาสู่มือซ้าย ถือโอกาสกัดกิน มือขวากาแฟร้อน หันไปสบตาหลาน ยืนบริการหลังเคาน์เตอร์ ส่งยิ้ม ผมพูดขอบคุณนะครับ เธอยิ้ม

ผมอยากออกนอกเรื่องไปไกลหน่อย เรื่องชีวิตคนไทยเรากับคนยุโรป คนยุโรป แม้แต่อเมริกา ชอบพอสัตว์อย่างหมาแมว เลยลงความเห็น สัตว์คือเพื่อนซื่อสัตย์ ชีวิตแต่ละวันจะอยู่บ้าน พาเดิน ก็ต้องเป็นฝ่ายดูแลสัตว์ ยิ่งอาหารราคาแพงขึ้น ตัองพาไปหาหมอ ถ้าคราวซวย หมากัดคนอื่น ก็ต้องควักกระเป๋า

ชีวิตคนยุโรป สแกนดิเนเวีย และอเมริกา ชีวิตผูกพันกับลูกหลานลดลง เขาบอกว่า เป็นข้ออ้างอิง คนสแกนดิเนยเวียอายุยืน ยิ่งอายุยืน เพื่อนน้อยลงต่างตาย พอตายคนเผาแทบไม่มี เมื่อไม่ดูแลลูกหลาน ก็อย่าหวังมาเยี่ยมเยียน ซึ่งผิดกับชีวิตครอบครัวคนไทย พ่อแม่ลูกรักใคร่ อบอุ่น ต่างดูแล ผมมองรอบงาน คนรุ่นหนุ่มสาวเยอะ อาจเกิดที่นี่ หรือมาเรียน พ่อแม่ยังดูแล ครับสิ่งดีงาม ผมอยากให้อยู่ต่อไป มันอยู่ที่เราแล้วล่ะ มีจิตสำนึกแค่ไหน

ครับผมแตร่ไปตามกลุ่มคน รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง แต่สามารถคุย ดูการทำงาน งานวันนี้ ความรู้สึก สัมพันธ์กันดีมาก หน้าที่ใครหน้าที่มัน เผลอเดี๋ยว ครัวซองหมด ครับเรื่องทิ้งของกินของใช้ ลงถังขยะไม่ง่ายเหมือนก่อนโน้น ของทิ้งถ้าพวกขยะย่อมหย่อนอีกถัง พอเต็มรถขยะจะนำไปทิ้งกอง เรียกว่ากองขยะ เด็กเก่งๆ หลายคนทั่วโลก รายได้มาจากพลาสติกที่ห่อของทิ้ง (ขยะ) คนเก็บพลาสติก เทสิ่งสกปรกทิ้ง นำถุงพลาสติกกลับบ้าน ล้างน้ำ เช็ด ครับกว่าจะได้บาทเดียวลำบาก แม้แต่ประเทศยากจนมากประเทศ คนละมุมของโลก อย่างอัฟริกาก็ทำแบบคนไทย แบบฟิลิปปินส์ ของกินประเภทพลาสติก จานกระดาษสามารถเอาไปหลอมแล้วหล่อมาใช้ได้อีกทางหนึ่ง ทุเลาโลกร้อน

การแฟหมดแก้ว แก้วกระดาษหย่อนลงถัง ไม่ไกลเห็นห้องน้ำ ผมกับห้องน้ำต้องพึ่งพาเสมอ ครับห้องน้ำสร้างมานาน มากสิ่งดูไม่ทันสมัย แต่สะอาด มองไปกลับหลายครั้ง เออเก่าดูสวยดี เสร็จธุระ ล้างมือ เช็ดมือ เขาบอกว่าคนวัยผม เข้าห้องน้ำจะลืมรูดซิป พอเดินก่อนออกประตู ก้มลงดูซิปกางเกง นายฑูรย์ลืมรูดซิปจนได้ เดี๋ยวหยิกแขนเสียนี่ ผมยิ้มกับความว่างเปล่า ยังระลึกคำขู่