เกือบ 7:00 AM เช้าของวันจันทร์ ส่วนตัวชีวิตเลิกทำงานหาเงินช่วยชีวิต ชีวิตทุกคนในโลกย่อมมีช่วงเลิกทำมาหากิน หาเงินเพื่อดูแลตัวเอง ตามที่ผมเขียนบอกเน้น วัย 60 บางที่ 65 ก็หยุดงาน แต่ก็มีบ้างวัยหยุดงานเงินที่ได้ไม่พอใช้ ก็ต้องหางานทำแต่น้อยเวลาลง ครับหลักการทำงาน ส่วนที่ดี ได้ประโยชน์ชีวิตยังเคลื่อนตัว ทำให้ร่างกายพัฒนา สุขภาพดีขึ้น แล้วสุขภาพใจล่ะ ผมมองในแง่ดีก็น่าจะมีความสุข ความพอใจได้ออกไปทำงานสุขภาพกายเมื่อได้เคลื่อนไหว ความเจริญย่อมบังเกิด ตามหลักธรรมชาติ มีเพื่อนคุย ถ้าบังเอิญเป็นชาวพุทธก็อดจะคุย อ้างอิงพุทธศาสนาไม่ได้

ผมถือถ้วยกาแฟติดมือ มีปลาท่องโก๋ ซื้อมา 2-3 วัน ที่ตลาดจีนแบ่งบางส่วนใส่ช่องแช่แข็ง อยากทานเมื่อไหร่ก็เอาออกจากช่องแช่แข็งในช่วงกลางคืน ครับรุ่งเช้าก็นิ่มใส่เตาอบ อีกไม่นานกรอบและร้อน ตัดชิ้นขนาดนิ้ว เอานมข้นใส่ถ้วย หยิบปาท่องโก๋ จิ้มนมข้น ใส่ปาก เคี้ยว ความรู้สึกอร่อย ครับชีวิตปลายทางอย่างผม มีความเป็นอยู่เรียบง่าย

โดยความเป็นธรรมชาติ ผมกับแม่บ้านทานอาหารจะไม่ค่อยสอดคล้อง ส่วนตัวผมทานทุกอย่าง สำคัญสิ่งที่ทานไม่เคยพิจารณาถึงคุณค่า คือประโยชน์ต่อสุขภาพหรือไม่ แต่สำหรับแม่บ้าน ทานอาหารจะคิดถึงเป็นประโยชน์และมีคุณค่าต่อสุขภาพด้วยเสมอ

วันนี้วันจันทร์ ดูถนนทางขึ้นทางลง ปลอดรถเกิน 10 นาที เช้านี้สายตามองไกล ถึงตึกซานฟรานซิสโก อากาศสดใส มองดูตึกสูงต่ำ ทรงแปลก แตกต่าง ครับความแตกต่างจะเป็นคน ธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ทุกที่ แตกต่าง ความแตกต่างหลักจิตวิทยา คือสภาพความงดงาม

อย่างคน เกิดจากความแตกต่าง ความแตกต่างของร่างกาย จิตใจ เป็นธรรมชาติ ถึงจะแตกต่าง หน้าตาผิวพรรณ เชื้อชาติ และมากสิ่ง “แต่กฎคุณธรรมของธรรมชาติ” คือคุณความดีงาม และจิตใจโอบอ้อมอารี เกื้อกูล ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ความแตกต่างของพฤติกรรมจะก้าวมาถึงสิ่งหนึ่งเดียว

กฎความแตกต่างของทุกคน โดยความถูกต้องคือความน่าดู เราทุกคนสามารถจะ “พัฒนาความแตกต่าง พื้นเพ หรือแม้แต่วัฒนธรรม” ให้กลมกลืน เกื้อกูล ช่วยเหลือพึ่งพา และหลักพุทธศาสนา คือ มีเมตตา สำหรับผม คำว่าเมตตา คือช่วยเหลือ พึ่งพา และรับรู้ด้วยจิตแห่งเมตตา

คำว่า “หนึ่งเดียว” ที่ผมยึดคือ คุณสมบัติการปฎิบัติของชีวิต ผมซิบกาแฟ ครับความอร่อยของกาแฟ คือขม ไม่เติมน้ำตาล นม เป็นความชอบพอส่วนตัว ครับคงจะเหมือนชีวิต แต่ละคนพฤติกรรมที่แสดงออกคือ กิจกรรม ย่อมแตกต่าง มีเหมือนกันบ้างแต่ไม่เหมือนเสียทีเดียว กาแฟที่ซิบความร้อนเริ่มจาง มีเพียงความอุ่น แปลกคนดื่มกาแฟ ชาจะมีลักษณะของความชอบที่เหมือนกัน คือ ความร้อนทางอุณหภูมิ ผมหยิบมะม่วงใส่ปาก ครับมะม่วงวันวานราคาลังละ 4.99 ปกติ 3-4 วันก่อนราคาลังละ 10 เหรียญ เหตุผลของการลดราคา ถ้าประเภทผลไม้ คือ หน้าฤดูกาล หรือปลายฤดูกาล ผลไม้จะน้อยลง ออกเต็มตลาด ราคาย่อมถูกลง ถ้าหน้าก่อนฤดูกาล หรือปลายฤดูกาล ผลไม้จะน้อยลง คนทานยังปกติ ราคาสามารถคิดแพงขึ้นได้ ถ้าราคาสูงเกินปกติมาก คนขี้บ่นจะพูดเปรยๆ “เอาเปรียบ”

อากาศเช้านี้สดใส ต้นไม้ที่มองเห็น ลอดหน้าต่าง ต่างยืนเฉย ไม่เคลื่อนไหว ครับเกิดจาก “ลมสงบ” เสียงนกการ้อง บ้านผมมีต้นเรดหวูด 3 ต้น รั้วต้นไม้เขียว มีต้นเฟื่องฟ้าออกดอกเต็ม พุ่มโต เมื่องานผมออกไป ตัด ทิม กิ่งที่เอนต่ำ คนเดินปกติ เสียงนกกาตัวเล็กจะร้อง เสียงหายไปหลายวัน เสียงนกกาแทน นกกาอาจสร้างความกลัวกับนกเล็กๆที่ส่งเสียง “ทำนองเพลง” แต่เช้าปลุกผมก่อนตีห้าทุกเช้า

วางแก้วกาแฟ เงยหน้า เคี้ยวผลไม้ ครับท้องฟ้าเช้านี้สดใส สายตามองไกล เห็นเมืองซานฟรานซิสโก ซานฟรานซิสโกจุดเด่น ผมก่อนมาได้ยินเพลงซานฟรานซิสโก เพลงกระตุ้นจิตสำนึก อยากสัมผัส ซานฟรานซิสโกเป็นแหลม ตัวเมืองมีทะเลภายนอก (แปซิฟิก) และทะเลภายใน เป็นอ่าว อ่าวของทะเลภายในมีหลายเกาะ แต่เกาะที่มีชื่อ “เรียก อัลคาทาซ” เป็นเกาะขังนักโทษ ตัวเมืองซานฟรานซิสโก ช่วงแหลมอีกด้านจะมีสะพาน “เบย์บริจด์” เชื่อมซานฟรานซิสโก กับเมืองโอ๊คแลนด์ เบิร์คเล่ย์ ระหว่างสะพานเบย์บริดจ์จะมีเกาะ สะพานเบย์บริดจ์ เป็นสะพานเชื่อมด้านใน

สะพานอีกด้านชื่อโกลเด้นเกจบริดจ์ เชื่อมซานฟรานกับเมือง “เซ้าซาริโต้” อีกด้านเป็นภูเขา ผมตอนมาใหม่ๆ ญาติชื่อ น้าวาสนา ฟอร์แมน พาไปเดินข้ามสะพานโกลเด้นเกจ ครับความรู้สึกตอนโน้นตื่นเต้น เขียนจดหมายถึงพ่อแม่ ลูกเหยียบสะพานที่งามที่สุดของซานฟรานซิสโก

หลังจากนั้น คนรู้จักผมจะพามาเที่ยว สะพานโกลเด้นเกจ หลายครั้ง หยุดทานกลางสะพาน แต่ทานเสร็จ “อย่าทิ้งกระดาษ หรือสิ่งของลงในน้ำ” นอกจากจะผิดกฎหมาย จิตยังเตือน “ความเจริญงอกงามของชีวิตมนุษย์” คือ การกระทำให้ถูกต้องตามกฎหมาย ถ้าจะทิ้งสิ่งของที่เรียกว่าขยะ ต้องทิ้งลงในถังขยะ

หลักความจริงของชีวิต ความงดงามของมนุษย์ ไม่เพียงหน้าตาเท่านั้น หลักพฤติกรรม คือกระทำสิ่งดีงาม ถูกต้อง อาจจะรวมถึงมีความเมตตา และสิ่งที่พัฒนาความเจริญสังคมด้วย พุทธศาสนาเน้นคนดี ย่อมประกอบด้วยคุณธรรม คือ “ความเมตตา” เกื้อกูล ช่วยเหลือ จิตสำนึก คือความเป็นคนดี

ผมละสายตาที่มองไกล หยิบอาหารเช้าติดมือ ส่งเข้าปาก ครับแม่บ้านผมเตือนเรื่อง กินของจุกจิก หวาน ไร้คุณค่าทางสุขภาพเสมอ ครับผมจะอ้างกับความคิด เงียบคนเดียว จริงตามที่แม่บ้านแนะ แต่ชีวิตผมเติบโต ต้องสอนตัวเองตลอดเวลา จะไปเรียน เดินทาง จะเลือกความเรียบง่าย ที่เรียกว่าความปกติของชีวิต พอวันนี้ผมอดภูมิใจกับตัว เดินทางมากมาย แม้แต่ยุโรป อย่างตอนเรียนหนังสือวิทยาลัยที่ออริกอน 1969 ปิดเทอมจะแพ๊คกระเป๋ากางเกง 2 ตัว เสื้อ 2 ตัว ขึ้นรถเกรฮาว จะเลือกทางตะวันออก คือไป พอร์ตแลนด์ หรือจะไป ซีแอตเติ้ล ชอบซีแอตเติ้ล ลงเรือ เที่ยวเกาะต่างๆ อย่างเกาะซานฮวน จะเห็นฝูงปลาวาฬ ว่ายกระโดดขึ้นลง ครับตื่นเต้น ทุกชีวิตมีชีวิต อย่างต้นไม้ดูแล กวาด เล็ม ขึ้นจากเรือ แวะเกาะ “วิตตอเรีย” ครับการเดินทางของผมยึดหลักหาที่พักราคาถูก กินอาหารง่ายๆ ไม่แพง เหมือนปี 1973 ท่องเที่ยว 2 เดือนในยุโรป นั่งรถไฟไปทั่วแม้แต่นั่งเรือข้ามไปอังกฤษ ช่วงลงรถไฟที่สถานีวิคตอเรีย กรุงลอนดอน หาที่พักอย่าง “โฮสเทล” ราคาถูกไม่มี เปลี่ยนใจกลับไปสถานีรถไฟ วิคตอเรีย นั่งหลับในรถไฟ ไปทางเหนือ ครับการท่องเที่ยวปี 1973 เดินทางคนเดียว 2 เดือน ตั๋วรถไฟไปทั่วยุโรปได้ แต่เวลานอนต้องหาโรงแรมถูกๆ ตื่นเช้ามืดของทุกประเภท เข้าตลาดซื้อของกิน แล้วออกท่องเที่ยว