ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 27 กรกฎาคม 2556

มองนาฬิกาข้างฝาบอกเวลา 7.46 AM เช้า การอ่านเวลาทุกคนต่างกัน ตามเวลาหลายคนอ่าน เจ็ดโมงสี่สิบหกนาที และมากคนอ่านเวลา เอาไปผูกพันกับเวลาเข้าทำงาน เพื่อเป็นเครื่องยึดและเตือนใจ อีกสิบสี่นาทีก็จะถึงแปดโมงเช้า

ชีวิตแต่ละคนเริ่มงานจะเหมือนหรือต่างไม่ใช่เป็นความสำคัญ เหมือนกับตื่นนอน มากคนตั้งระบบตื่นนอนแตกต่าง วันหยุดนอนดึกตื่นสาย วันทำงานตื่นเช้าหน่อย การเตรียมตัวอาบน้ำ ทานอาหาร เดินทาง บางคนคำนวณรถติดระหว่างเดินทางไว้ด้วย และมากคน เข้าใจวิถีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ชีวิตไม่ใช่เกิดมาปล่อยให้ธรรมชาติมีอำนาจเหนือ ทำงาน กิน พักผ่อนชีวิตก็เติบโต และเวลาล่วงผ่านแก่เฒ่า การดำเนินชีวิตที่ดีงามก็น่าจะได้ทำ คือพอตื่นก็ออกกำลังจะออกบนเตียง หรือนั่งเก้าอี้ จะยืนหรือเดินได้ทั้งนั้น

คนรุ่นพ่อ บอกว่าเวลาตื่น ลืมตา บิดตัวไปมาเกร็งยกขาขึ้นลง ยกขาเหยียด หมุนฝ่าเท้า มือแบ งอฝ่าเท้า พ่อแม่บอกว่า บิดขี้เกียจ คือการไล่ตัวเกียจคร้านออกจากกายใจนั่นเอง เท่ากับเสริมต่อ กระตือรือล้นให้กับชีวิต

ตอนเป็นเด็ก เติบโตกับตะเกียงน้ำมันก๊าซ เวลาอ่านหนังสือง่วงง่าย เลยเลือกนอนหัวค่ำ ตื่นตีสี่กว่าๆ ท้องฟ้าเปิดสว่างแล้ว เดินลงจากบ้านหยิบหนังสือเดินมาที่สะพานโป๊ะ พิงเสาอ่าน บ่อยครั้งนั่งหลับ พ่อแม่ตื่นเช้า ลงมาเตือนระวังตกน้ำ พ่อแม่บอกว่ายังเด็ก ชั่วโมงนอนก็จำเป็น การนอนหลับให้เพียงพอจะเพิ่มพลังการเรียนรู้ พอเดินกลับหันมาหยุดมองหน้า ที่จริงลูกก็ทำถูกต้องแล้วตื่นอ่านหนังสือ ออกกำลัง สิ่งดีๆ จะติดตัว

เคยคุยกับผู้หญิง จากความรู้สึก สนใจดูแลตัวเอง โดยเฉพาะหน้า วันคืนผ่านผิวหน้า ย่อมเปลี่ยน หยาบกร้าน เหี่ยว ถ้าไม่สนใจ วันเดียวความรู้สึกมากสิ่งทางลบ เกิดกับใบหน้าเวลาจึงหมดกับการดูแลสุขภาพ หน้า ผิว เลยสรุปสุขภาพมีมากส่วน จึงเป็นคำพูดง่ายๆ กับตัว ต้องดูแลชีวิตตลอดเวลา ถ้าเราดูสม่ำเสมอ ความรู้สึกยุ่งยากไม่เกิด แต่ถ้าละเลย ปล่อยจนมีปัญหา โอ้ยความวุ่นวาย ยุ่งยากเกิดขึ้นแน่ แน่นอนก็ต้องวุ่นวายกับปัญหา หนีไม่พ้นย่อมต้องใช้เงิน ยิ่งคนที่คิดว่าเงินคือสิ่งสำคัญที่สุด เมื่อร่อยหรอมือบีบนวดสมองไม่ให้คิดไม่ให้กังวล และปวดตึบๆ คงจะไม่ได้ เธอบอกว่าแต่ละวันกันเวลาไว้สำหรับดูแลสุขภาพ ถึงว่าเวลาถึงจะล่วงอายุจะมากขึ้นแต่ดูไม่เบื่อ

วันศุกร์ที่ 14 เดือนนี้แหละ ยอมรับว่าตื่นเต้น ตื่นเต้นเมื่อไหร่ ความรู้สึกดีๆ บังเกิด เลือดวิ่งพล่าน เส้นเลือดขยาย ครับชีวิตสามัญ กายจะดูสุข ดูทุกข์ การวิ่งพล่านของเลือด มีส่วน ได้รับเชิญไปทานอาหารฟรี ครับคำว่าฟรี ก็ถือว่าเป็นมงคลส่วนหนึ่งแล้ว หลวงพี่ที่วัดพุทธานุสรณ์ บอกว่าความเป็นมงคล คือสิ่งดีงาม เชื่อมเลยไปถึงความสุข ถ้าเราปรับตัวเก็บสิ่งดีๆ เหล่านี้ไว้กับตัว จะหลับตื่นย่อมสุข แม้แต่นอนหลับฝัน ฝันลามก ฝันร้ายจะไม่บังเกิด และหลวงพี่ท่านเน้น ความเป็นมงคลเกิดจากการปฏิบัติตัวของเรา เริ่มต้นกายและใจพร้อม พูดออกเสียงดัง รับทราบความรู้สึก ข้าจะกระทำแต่สิ่งดีงาม พูดวันละหลายครั้ง หาโอกาสลงมือทำ แน่ชีวิตย่อมพบแต่ด้านของสิ่งดีๆ แต่ แง่ของความไม่ดีงาม (ทุกข์) อาจหมุนมากระทบ แต่เมื่อใจเราปรับเป็นความดีแล้ว ทุกข์ก็มาอาศัยกับกายใจเราไม่ได้

เหมือนกับดูแลลูกหลาน ถ้าเราเข็มงวดจนขาดเหตุผล ทำให้ลูกหลานหวาดระแวงกลัว ท่านกล่าวว่าเด็กจะขาดความมั่นใจ การเรียนแย่ลง การดำเนินชีวิตไม่พัฒนาความถูกต้อง ผู้ใหญ่ที่ฉลาดยุคนี้ต้องปรับตัว จะมาทำแบบอย่าง ด่า ดื้อรั้น หรือโกงกิน เพิ่มคนเลวมาก ก็ท่านนั่นแหละ งานเลี้ยงบอกว่าเลี้ยงส่งเพื่อนซี้ ชื่อจันทรา ไปอยู่รัฐนิวเจอร์ซี่ ถ้าเป็นเหรียญเหมือนหัวกับก้อย ตอนนี้อยู่ซานฟรานซิสโก ตะวันตกติดมหาสมุทรแปซิฟิค ถ้าสายตามองไกล จะเห็นประเทศไทย ชีวิตคนเลือกความวุ่นวาย ทะเลาะ โกง ด่าทอ แปลกนะ ประเทศไทย เป็นประเทศอุดมสมบูรณ์ ชีวิตไม่ทำอะไร นั่งจ๋องปิดกั้นความกระตือรือร้น ชีวิตก็ไม่อดตาย แต่เมื่อทะเลาะกัน สิ่งที่เป็นความสุข เริ่มหดหาย และแม่นทุกข์คือบาปเข้ามาแทนที่ ถ้าถึงวันนั้น ลูกหลานความคิดจะ “ลีบ” ผมหมายถึงแคบลง ไม่รู้จักคิด ตามก้นอย่างเดียว แล้วประเทศจะเจ๊งไหมนี่

ผมอดคิดกับตัวเอง คนปัจจุบันอะไรก็ทำความสะดวกให้กับชีวิต จะรู้อะไร จะนอนเข้าห้องน้ำ เดิน นั่งรถ เปิดอุปกรณ์ รู้ข่าวสาร แต่จริงเหรอ ที่สมองคนจะพัฒนา เพราะสมองไม่ได้สร้างความสามารถในความคิด ทำหน้าที่รับรู้อย่างเดียว เมื่อเรามีหน้าที่ตาม ก็คือทำหน้าที่เป็นลูกมือ ถ้าเปรียบเทียบเป็นคนในประเทศก็คือ คนประเภทที่สอง แล้วเส้นสายสมองจะขยายราก ทางความคิด คงไม่น่า แต่ก็เป็นทางเลือกของคนส่วนมากมีกิน มีเซ็กซ์ ชีวิตโอ๊ยสุโข

เมืองนิวเจอร์ซี่ อยู่ตะวันออก นั่งเครื่องบินประมาณ 5 ชั่วโมง มองออกทะเลแอ๊ตแลนติกเห็นอังกฤษ ฝรั่งเศส ทางใต้สเปน และบ่อนใหญ่ที่มอนาโค หลายคนว่าแล้วไปทำไม ไปดูแลหลาน ตามลูกสาว ตำแหน่งซีอีโอ เงินเดือนเยอะถูกซื้อตัว ครับคนเก่งที่เป็นลูกหลานเรามีเยอะ คงไม่นาน คนไทยที่เป็นลูกหลานย่อมสร้างความสามารถในประเทศนี้ ครับในอเมริกา ผมอดคิดไม่ได้ คนเก่งย่อมมีโอกาส ที่จะยืนในตำแหน่งที่ใช้สติปัญญา และความสามารถได้เต็มที่ ไม่ต้องถูกตัดตอนเหมือนบ้านเรา ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองหันไปมองบ้านเรา คนมากคนที่ประเทศชาติชุบเลี้ยง ให้ทุนมาเรียนหนังสือหวังว่าเรียนจบ จะช่วยประเทศ แต่พวกเราคิดผิด ช่วงหลายปีมาจนถึงวันนี้ หลายคนยังทำร้ายผู้มีพระคุณ ที่ให้สิ่งดีๆ กับชีวิตเขา ยืนฝ่ายตรงข้ามกับความยุติธรรม คนสาปแช่งไม่ผุดไม่เกิด

ในคำพูด การเลี้ยงครั้งถือโอกาสเลี้ยงการกลับมาเที่ยวของเพื่อน ชื่ออนิต้าและอู๊ดด้วยอีกคน วันนี้อาหารดีๆ เพียบ ปูทอด ปลาซีแบส เพลินกับชลลดาแย่งกันจ่าย กล่าวกับใจขอให้เจริญ รวยอยู่แล้วเพิ่มพูน ทุกคนขับรถไปร้านเลี้ยงไกล อย่างผมขับประมาณชั่วโมง นัดเวลา 5.00 PM การเดินทางเป็นช่วงรถติด ครับเวลานี้คนเลิกงาน ต่างอยากกลับบ้าน ถ้าจะให้รอจนรถวายแล้วค่อยขับรถกลับ นิสัยติดตัวในยุคนี้ ทำไม่ได้ ชีวิตตื่นมาคุ้นกับคำว่ารีบเร่ง ติดวัตถุ เอาเปรียบ ควบคุมอารมณ์ไม่เกิด ไม่รู้ว่านิสัยคดโกงติดมาด้วยอย่างไร เลยอดคิดแบบมักง่ายเมื่อทุกคน เพิ่มความเห็นแก่ตัว ถ้าเราจะต้องอยู่ในกลุ่มด้วย ไม่มีอะไรน่าเกลียด คำว่าได้เปรียบเสียเปรียบ จงจำเริญในความคิดจ้า

เลือกขับไปฟรีเวย์ด้านหลัง อาจไกลหน่อย แต่รถไม่ติด ความรู้สึกเมื่อความสบายๆ เกิดกับใจ คล่องตัว คิดว่าคุ้มไหม ยิ้ม จริงนะระยะเวลาต่างหลายไมล์ น้ำมันหมดแกลลอนราคา 4 เหรียญ แต่มีความรู้สึกสบายๆ ความคิดหลุด “เวิร์ค” ขับรถข้ามสะพานเผอิญมีอุปกรณ์จ่ายเงินทางด่วน รถไม่ติด ลูกๆ ซื้อไว้ให้ คำพูดสิ่งนี้ไม่หมดอายุ สะดวกเวลาข้ามสะพาน โดยเฉพาะแถบบ้านมีหลายสะพานใช้ได้หมด อดคิดลูกๆ แม้แต่ทำเล็กๆ น้อยให้พ่อแม่อดให้ศีลให้พร สะพานที่ข้ามชื่อ ซานมาเท็ล ฝั่งที่จะไป บ้านติดทะเลภายใน มีครอบครัวคนไทยหลายบ้าน ที่รับรู้ชีวิตเงินพวกเขาไม่เคยขาดกระเป๋า ไปวัด พระรัก เอ่ยปากโยมวัดขาดปัจจัยสามารถหยิบยื่นบริจาค และก็แปลก รถก็ใช้มียี่ห้อ ของใช้เลือกของดี หลายบ้านมีหมาเป็นส่วนของชีวิต มอนิ่งวอล์ค ข้อมือซ้ายหิ้วถุงพลาสติก คอยเก็บอึหมา มือขวาถือเชือกรัดคอหมา เพราะถ้าหมาเกิดกัดหมาด้วยกัน ย่อมต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล ยิ่งถ้ากัดคน คำพูดซวยตาย ขึ้นศาลเมื่อไหร่แพ้ จ่ายค่ารักษาพยาบาล และมากคนต่อเติม เสียรายได้ต้องหยุดงาน สุขภาพจิตทรุดเซ ครับหลายคนเขานินทาลับหลัง คนรักหมาเวลาเจ็บป่วยจะซื้อยาเพื่อรักษาสุขภาพตัวเองคิดแล้วคิดอีก และก็มีสรุปความคิด เมื่อผลของความป่วยแสดงตัว โอกาสเป็นปกติ โรคจะหายแค่เอื้อม แล้วจะเสียเงินกับการซื้อยาทำไม และคำแก้ตัวยากินมากมีแต่อันตรายยิ่งทำร้ายตับ โอ๊ยโรคแทรกถามหา แต่หมาพูดไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้ต้องดูแล แม้เสียเงินมากก็ไม่มีทางเลือก คำพูดออกจากปากมากสิ่งหมาดีกว่าคน ผมเออออ