ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
สักวัน “บุญ” มา ชะตาคงดี

ครับเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นจริงในชีวิต ผมได้คำขวัญ ปลุก ปลอบ ให้กำลังใจแก่ชีวิต เป็นความหวังที่เป็นไปตามครรลองชีวิตของทุกผู้ทุกคน ยกเว้นไม่เริ่มลงมือกระทำสิ่งที่ถูกต้องและดีงาม ความเป็นจริงของชีวิต คุณความดี หรือสิ่งถูกต้อง นำความสุข ความเจริญให้กับชีวิต จะนั่งรอคงไม่บังเกิด “ต้องลงมือกระทำ” ชีวิตของทุกคน เราเท่านั้นเป็นผู้บันดาลให้เกิดสิ่งดีงามได้M

ช่วงอาทิตย์ผ่านมา ผมดูละครไทยเป็นละครเทิดพระเกียรติ ชุดใต้ร่มพระบารมี มีทั้งหมด 9 ตอน ครับละครที่ผมดู สิ่งที่บังเกิดกับชีวิต คือรับรู้ตลอดเวลา 70 ปี ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวครองราช ท่านออกเยี่ยมราษฎร และอบรมดูแล ช่วยเหลือ ให้ประชาชนของท่าน “พัฒนาชีวิต” มีกิน มีใช้ รู้จักพอเพียงกับชีวิต คำว่าพอเพียง ไม่เพียงเราไม่เดือดร้อนกัน การลงมือทำงานเท่านั้น ยังมีกินมีใช้ ชีวิตทุกคน ถ้ารู้จักขยัน อดทน และใจเข้าถึงความพอเพียงของชีวิต สิ่งที่เราสัมผัส สังคมเอาเปรียบ โกง แม้แต่คำพูดของคนช่วยหลายเดือน ผมดูข่าวทีวีไทยเหลือเชื่อ มากมายคำพูด ที่ออกจากปาก กลับกรอก ใส่ความ และที่ร้ายความเชื่อยึดมั่น จากความรับรู้ ไม่ถูกต้อง แพร่ความพอเพียง จะทำให้เรามีจิตสงบ สามารถพัฒนาต่อยอด ถ้าฟังสิ่งไร้สาระ ย่อมมีแต่ความไร้ค่า

ละครใต้ร่มพระบารมี มีในทีวี สร้างปี 2016 ครับ ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร.9 ท่านเดินทางแม้แต่ย่ำน้ำเดินป่าทุรกันดาร พระองค์จะออกเดินทางพร้อมทั้งพระบรมราชินี ทุกครั้งท่านไปเยี่ยมราษฎร จะนำหมอหลวง เครื่องมือทางการแพทย์ และยารักษาโรคไปด้วยเสมอ สิ่งที่พระองค์สัมผัส คือสังคมไทย ที่อยู่นอกเมืองขาดปัจจัย เมื่อเวลาเจ็บป่วย ต้องการรักษา ขาดหมอ ยา และโรงพยาบาล

ผมดูละครเกิดความรัก ผูกพัน และเทิดทูล ที่ประชาชนมีต่อพระองค์ ทุกครั้งจะมีความตื่นตันใจ สุข น้ำตาคลอทุกครั้ง ครับเหลือเชื่อ ช่วยชีวิตผม ตอนนี้ 81 ปี รับรู้ เรื่องราวคุณงามความดีของพระองค์ท่านตลอดเวลา หลายครั้งมีโอกาส ไปยืนเฝ้าพระองค์ท่าน และช่วงความภูมิใจรวมทั้งพ่อและแม่ของผม ตอนรับปริญญาจากพระหัตของพระองค์ท่าน อดคิดท่านมีความอดทนสูงสุด ตลอดเวลาช่วงรับปริญญา นั่ง ยื่นประกาศนียบัตร หลายชั่วโมง แม้แต่ผม นั่งรอรับ นั่งเฉยๆยังเมื่อย อยากลุก มีบ้างต้องยืน คำนับขอพระราชโอกาส “เข้าห้องน้ำ”

ละครที่ดู ตอนที่ 7 เป็นเรื่องที่พระองค์เยี่ยมชาวเขา พวกเขาทำมาหากิน “ปลูกฝิ่น” ครับผู้ชายชาวเขาส่วนมาจะดูดฝิ่น ฝิ่นหลังจากดูดหลายปี จะเปลี่ยนชีวิตผู้ชายปกติเป็นหัวหน้าครอบครัว ขยันขุดดิน พัฒนาอาชีพ ถึงจะปลูกฝิ่น แต่เมื่อติดฝิ่นร่างกายเคยแข็งแรง ขยันออกทำงาน เพื่อครอบครัว และเป็นแบบอย่างของความรัก ห่วงใย ให้ลูกเมีย เติบโต เป็นคู่ชีวิต ที่สามารถอบอุ่นเป็นแบบอย่าง พอติดฝิ่นร่างกายเคยแข็งแรง ความอ่อนแอเข้าแทน กลายเป็นความเกียจคร้าน รับผิดชอบครอบครัว “สูญสลาย”

วันที่พระองค์ท่านไปเยี่ยมชาวเขา นำหมอหลวง และประกาศรักษาโรคให้ฟรี ชาวเขาเชื่อว่ารักษาฟรีไม่มี ครับและชาวเขาที่เป็นโรคภัยและหมอและข้าราชบริพาร ก็ประกาศให้ประชาชนเลิกการปลูกฝิ่น ให้ปลูกผักและผลไม้แทน หมอได้นำเอาผลไม้ อย่างสตรอเบอรี่ ลูกพลับ ไปให้ลองทาน ชาวเขาบอกว่า “การปลูกฝิ่น คือรายได้ จะมีคนมาซื้อ แล้วถ้าปลูก ผัก ผลไม้ จะขายใคร หมอและข้าราชบริพาร บอกว่า พระองค์ท่านจะรับซื้อ ผลผลิตทุกอย่าง

กว่าจะพลิกและปรับปรุง พฤติกรรมความเคยชิน ผมว่ามันยาก แต่สุดท้ายทุกคน (ชาวเขา) ก็ทำตามความคิดของพระองค์

พวกชาวเขา เขายังเชื่อ ก่อนจะประยุกต์ตัวเอง ปลูกพืช และผลไม้ พวกเขาไม่ใช่คนไทย ข้าราชการที่ไปให้คำแนะนำ “บอกว่าพระองค์จะให้ทุกคนเป็นคนไทย”

ชีวิตผมเคยไป “ดอยตุง” 3 ครั้ง หลายสิบปีมาตอนสมเด็จย่าท่านพัฒนาดอยตุง เป็นแหล่งเสื่อมโทรม ชาวเขาจะตัดไม้ ปล่อยให้เป็นที่ว่าง มีหญ้าคาขึ้นแทน ชาวบ้านติดฝิ่น เมื่อพระองค์ท่านไปพัฒนา ได้พัฒนาท่านไปพัฒนา ได้พัฒนาแหล่งน้ำ การเกษตร การศึกษา ครับการศึกษาจำเป็นสำหรับชีวิตมาก ผมเชื่อทุกคนเกิดมามีต้นทุนทางสติปัญญา รับจากพ่อแม่ และสังคมทุกคน เพียงแต่ เราต้องพัฒนาสานต่อ

อดออกนอกเรื่อง ดูทีวี ข่าวคนเดินขบวน ขว้างปา วางเพลิง ทุกวันคนเดือดร้อน นานวันจะกลายเป็นพฤติกรรมใครทำร้าย ทำลาย บ้านเรือน กว่าเจ้าหน้าที่จะปราบ สิ่งแล้วร้าย กลายเป็นจิตวิญญาณ และพฤติกรรมของผู้กระทำและชีวิตผมอยู่อเมริกามา 53 ปี ชีวิตสัมผัสกับประเทศยุโรป (ท่องเที่ยว) ประเทศเอเชียหลายประเทศ รับรู้ถึงหน้าที่ กฎหมาย และการปฏิบัติการของผู้รักษาบ้านเมือง ทุกประเทศใครกระทำผิด ขัดต่อกฎหมาย ย่อมถูกจับและลงโทษ แปลกคนกระทำผิด นอกจากจะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีถูกจับ แล้วปล่อย ปล่อยแล้วจับเป็นการหมุนเวียน การกระทำผิด แล้วการลงโทษไม่จริงจัง สังคมคนเคยกล่าวว่า ถ้าเรามีคนที่มีหน้าที่ดูแลความยุติธรรม แล้วปล่อยละเลย สังคมที่อยู่รอบตัว เห็นคนทำผิด ซ้ำซากเดือดร้อน เหมือนกับขยะอยู่รอบตัวเรา สุดท้ายเน่า ส่งกลิ่น คนหายใจเข้าครับ คงไม่นานโรคภัย คงจะแสดงพฤติกรรมออกมา จะโทษโรคหรือขยะ เกิดเองไม่ได้ย่อมต่อยอดมาจากคนนั่นเอง

ครับถ้าพวกเรามีเวลาอยากให้ดูรายการชุด “ใต้ร่มพระบารมี” ดูแล้วคิด จิตสำนึกที่ดี จะกลายเป็นคนมีจิตใจเมตตา ผมมีความเชื่ออย่างนั้น คุณความดี ความถูกต้อง ความเมตตา กรุณา ย่อมบังเกิดครับ เหมือนคำว่าบุญกุศล ไม่เพียงเราทำเท่านั้น เราต้องให้สิ่งดีงามเกาะอยู่ในใจเราตลอดเวลา ก็ด้วยการลงมือพัฒนา ระลึกอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับคำว่าสติ เราต้องใช้มันตลอด ฝีกจนเกิดเป็นความเคยชิน มีเหตุเกิดกะทันหัน สติจะวิ่งมาทำหน้าที่

สิ่งที่กายของทุกคน ทำหน้าที่หายใจตลอดเวลา จะหยุดหายใจเมื่อไหร่ย่อมเป็นคนตาย ถ้าถามพระ คนตายคือธาตุทั้ง 4 ออกจากร่าง ดิน น้ำ ลม ไฟ หมอเอานิ้วจี้จมูกไม่มีลมหายใจ ตรวจคลื่นสมอง หยุดทำงาน ข้อความที่สมองเก็บคงไม่นานเน่า (หมอบอกว่าตาย)

ผมกำลังพูด ร่างกายคน สัญชาติญาณทำหน้าที่ไม่บกพร่อง หายใจ แยกออกซิเจนเอากี่เปอร์เซ็นต์จากไนโตรเจน ครับเป็นผลงานของสัญชาติญาณ คือมีชีวิตอยู่ ความปลอดภัยของชีวิตคือ สติ ความมีเมตตาของเราต่อเพื่อนมนุษย์ เหมือนพระองค์ท่าน (ร.9) ท่านกระทำด้วยจิตใจ ที่มีเมตตา ทำด้วยความสุข ที่พระองค์ท่านมีอยู่ในจิตใจ