ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 18 พฤษภาคม 2556

เสียงดนตรีเริ่ม ฉึก-กะ-ฉัก, ตุ้ม-ฉ่าง เสียงดนตรีครบวง ทุกวันพุธเวลา 1.00 PM - 3.30 PM พบกันในห้องโถง ครับห้องนี้เป็นห้องอเนกประสงค์ กว้างและยาวมาก มีฉากสามารถกั้นได้ตอลดเพื่อกิจกรรม ตรงเวทีนักดนตรี และฟลอร์ ปกติเป็นที่ออกกำลังและอีกครึ่งหนึ่งจะมีโต๊ะกลม มีม้านั่งประมาณ 8-10 ตัวต่อโต๊ะ มีโต๊ะยาวอีก 2-3 ตัว ครับเป็นที่พบปะสำหรับอาหารกลางวัน

ห้องอาหารถูกเปิดกว้าง สำหรับคู่เต้นช่วง 11.30 AM อาหารกลางวันเสิร์ฟ ผมใช้บริการ 3 ครั้ง สาบานจะมีอีกหลายครั้ง ก่อนเสิร์ฟอาหารจะถามใครลุกจากโต๊ะไม่ได้ จะมีประมาณ 10 กว่าคน คุณตาอายุไล่เลี่ย ยังเดินคล่อง สุขภาพดีเดินถือถาด ใส่ช้อน ส้อม มีห่อพริกไทยและเกลือรวมทั้งหลอดดูดนม ห่อรวมในถุงพลาสติก พอถึงคนยกมือ คุณตาจะโยนอุปกรณ์ให้ เหตุผลง่ายๆ หลังก้มแล้วร้องโอย พอแจกอุปกรณ์จะมีคนถือถาดอาหารมาวางถึงที่ คนอื่นรอประกาศโต๊ะถูกเรียก ลุกเดิน เข้าแถว หยิบถาดแซวบ้าง ครับรุ่นราวคราวเดียว ประสบการณ์มากมาย แตกต่างและเหมือน ถูกถ่ายทอด ยกเว้น เรื่องซับซ้อน ที่เรียกว่าส่วนตัว แต่ก็มีบ้าง มากคนเต็มใจจะเล่า เพื่อยกน้ำหนักเก็บทับออกจากใจ เชิญเถอะถ้าคิดว่าความลับที่สะสม ได้ดึงออกมาแล้วใจโล่ง เชิญเล่าเลยอย่าเก็บไว้

จากสิ่งที่เห็น มากมายหลายสิ่ง พึ่งพาช่วยเหลือ เกื้อกูล สถานที่นี้จึงเต็มไปด้วยกิจกรรม ออกกำลังป้องกัน หรือถ้ามีปัญหาก็มาออกกำลัง เพื่อให้ระบบหย่อนคลาย เคยดูชั่วโมงแกะไม้ คนเกินร้อยหญิงชายเพลินกับสิ่งที่ตัวอยากทำ วันนี้ไม่สำเร็จวันพรุ่งและเวลาอีกมากข้างหน้า สามารนำมาต่อเติมได้ อดคิดตามภาษาของผม ถ้าตายก่อน แกะเป็นรูปร่างที่ตัวปรารถนา เกิดภพใหม่น่าจะตามไปให้เราได้สำเร็จ การแกะหลวงพี่ที่นับถือ บวชตั้งแต่วัยเด็กถึงวันนี้ยังมุ่งมั่น ยึดสิ่งเดียวเป็นความเชื่อ คือคำสอนของพุทธองค์ บอกว่าโยมพี่ ทุกอย่างเป็นไปได้ ตายไปชีวิตเกิดใหม่ย่อมสานต่อ งานที่เราทำไม่เสร็จ เพียงแต่ต่างภพ เหมือนบาป-บุญ มาปะกับชีวิตช่วงที่เราเป็นอยู่ สามารถรับรู้ได้

นักดนตรี เต็มวง สี่คน แยกหน้าที่ พูดดีด เป่า ตีเป็นเพลงกระตุ้นความชอบพอ เพลงที่เล่น คนเต้น นักดนตรี ช่วงประสบการณืชีวิตคล้ายกัน ย่อมเข้าใจความชอบพอ เหมือนผม เพลงรุ่นใหม่ ลูกหลานไปไหนนำติดตัว เปิดฟังบอกว่าฟังเมื่อไหร่ เพลิน สุข เป็นพลังกระตุ้นให้งานลุล่วง แต่สำหรับผม บอกว่าตาหรือพ่อไม่มีความคุ้นเคย และสัญญาว่าจะพยายามเข้าใจ ไม่ขัดใจ หรือเอะอะ ชีวิตถึงจะชอบและเพลินกับเพลงรุ่นเติบโต พอถึงวันนี้ ความชอบพออาจจะเลอะเลือน แต่เริ่มคุ้นเคย เพลงประเภทไม่มีคนขับกล่อม

แต่ก็เผลอชอบ วงดนตรีใหญ่ๆ มีคอนดักเตอร์ ชอบดูความพร้อมเพรียง การประสานเสียง และทุ่มเทพฤติกรรม แขน ท่าทาง หน้าตา เหมือนกับการออกกำลังไม่ผิดเพี้ยน ถือโอกาสทึกทัก การเล่นดนตรีที่เคลื่อนย้าย พอสิ้นเวลา คงเหนื่อย ผ่อนคลาย จริงนะกิจกรรมของชีวิต ทำไปทำมาก็เหมือนเล่นสนุกและได้งาน

โต๊ะคนมาเต้น ว่างหลายโต๊ะ แต่ละคู่อายุเกือบร้อย เพลงง่ายๆ ท่าเต้นสบายๆ ยักย้ายตัว ขา และบ่อยครั้งเหวี่ยงตัว หมุนตัว ต่างซื้อบัตรคนละ 4 เหรียญ ถ้ามาจากเมืองอื่นเพิ่มอีก 25 เซ็นต์ ศูนย์กลางคนรีไทร์มีไว้บริการ สำหรับผม ไม่เสียค่าบัตร ยืนเกาะประตูมอง ใส่ความรู้สึกสนุก ผ่อนคลายตามสายตาที่เห็น อดคิดเราเอาเปรียบเขาหรือเปล่า สนุกกับการปล่อยอารมณ์ ครับผมชอบดูคนเต้นรำ ต่างมีประสบการณ์แตกต่าง คงมีบ้างเสียงดังไม่มาก เธอเหยียบเท้าฉัน ขอโทษคนเยอะ ที่จริงเต้นคร่อมจังหวะน่ะ สารภาพผมก็ชอบเต้นบางครั้ง แต่งวดนี้ไม่พร้อมยังอาย ความอาย ความกลัว ความตื่นเต้นเป็นของคู่กับชีวิต พอโตรู้จักปรับตัว เข้าใจชีวิตมากสิ่งที่วกวนสร้างปัญหา ไม่มั่นใจตัวเอง ถูกขับออกจากชีวิต ความรู้สึกสบาย จะไปไหน ลุก เดิน นั่ง แม้แต่เข้าสังคม ความรู้สึกธรรมดาเกิดขึ้น ยกเว้นชีวิตเกิดมากับความบกพร่อง หลายสิ่งหลายอย่างการแพทย์เจริญได้รับการรักษาดูแล ตอนเป็นเด็กล้อเลียนเพื่อน พ่อแม่อบรมสั่งสอน การกระทำไม่ถูกต้อง ทำให้เพื่อนเสียใจ สำหรับผมพฤติกรรมหลายอย่าง เริ่มรู้ว่าไม่น่ารังเกียจ และไม่ส่งผลเสียต่อบุคลิก ปัจจุบันสิ่งติดตัวเป็นความแตกต่าง สังคมมองกว้างขึ้น เพียงแต่ไม่คล้อยตามปากคนอื่น เมื่อมองในแง่บวก ยิ้มหัวเราะให้ตัวเอง ดีเสียอีกเรามีหลายอย่างเป็นเอกลักษณ์ แม้แต่เคอะเขิน เก้งก้าง

เรื่องเต้นรำ นึกย้อนรอยของคนรุ่นพ่อ คนต่างจังหวัด รำวงถือเป็นยอดฮิต งานวัดจะมีรำวง สาวๆ นักรำ คัดคนสวย คุยเก่ง มีเสน่ห์ พอเพลง ตะรุง ช่า-ช่า-ช่า รุมบ้า หนุ่มเข้าคิวซื้อพวงมาลัย รีบจองสาวคนชอบพอ ครับการทะเลาะเบาะแว้งย่อมมี ก็เมื่อมีความรู้สึกคล้ายกันสิ่งที่เลือกมีหนึ่งเดียว หลายคนบอกว่ารอรอบต่อไป อดคิดกับตัวเอง ตอนนี้ใจมันไปแล้ว

เรื่องเต้นรำ นึกเมื่อไหร่ ภาพความทรงจำ และความรู้สึกดีๆ เกิดขึ้นเสมอ ครั้งแรกของชีวิต ซ้อมเต้นกับเพื่อนผู้หญิง งานจริงเต้นรำตอนรับปริญญาที่สวนอัมพร สาบานเปิดเผยความรู้สึกดีๆ ครั้งโน้นเป็นครั้งแรกที่ใกล้ชิดกับสาวที่ความรู้สึกอยากเจอหน้า อยากคุย ปรารถนาจะอยู่สองต่อสอง เคยสารภาพกับเพื่อน เพื่อนพูดเสียงดัง เองหลงชอบเขา ยิ้มอาย ถ้าเป็นยุคนี้อะไรๆ ที่ชอบพอ แล้วขี้ขลาด ส่วนมากจะชวด ยังจำได้งานคืนนั้น ถือวิสาสะ จับมือจูง ออกกลางฟลอร์ ไปห่างไกลจากสายตาเพื่อน แปลกนะมือร้อนหน้าตาและทั่วตัว อดคิดเหมือนออกกำลังเมื่อสองวันที่แล้ว ยืดแขนขา บิดตัว นั่ง ใช้เท้าเดิน ความร้อนบางส่วนส่งผล แต่ตอนโน้นมันตื่นเต้น แต่ความรู้สึกประหลาด ช่วยความคิดด้วยเสมอ เพลงช้าๆ เหมือนเป็นใจ กลิ่นหอมใจพะว้าพะวัง ตื่นเต้น สุข เผลอซบ อยากอยู่อย่างนี้นานๆ แม้แต่กลับบ้าน กลิ่นหอม ความอบอุ่นที่ขยายตัวเป็นความต้องการ อยู่กับตัวนาน หลายคนบอกถ้ามีรักก่อนจะจืดชืด แย้งไม่จริง

ยอมรับชีวิตมีความสุข และตื่นเต้น เออจริงนะคนมีความรัก จะรักสิ่งไหน รักเพื่อน รักคนอื่น รักพ่อแม่ และยิ่งรักคนรัก พอมีครอบครัวรักลูกและเมีย ความรักก่อตัว เรียนรู้ และปลายทางของความรัก อยากเห็นสิ่งดีๆ เกิดกับคนที่เรารัก

คงเหมือนเวลานี้ ผมยืนอยู่ที่เป็นศูนย์กลางผู้สูงอายุ อายุ 70-80-90 ต่างมาด้วยจุดหมายเดียว สร้างความรักผูกพันต่อกัน ก่อนจะถึงเวลาตัวใครตัวมัน ต่างละสิ่งที่เคยรับรู้ ไปสถานที่ใหม่ แล้วแต่สิ่งที่เราสะสมไว้ คนมากคนที่นี่ถึงวัยจะใกล้เคียงกับเรา แต่ก็อุทิศกายใจเพื่อเป็นธุระให้งานสำเร็จลุล่วง นึกถึงคนอื่นมากกว่าตัว

ย้อนดูเพื่อนคนไทย มากคนทำงานให้วัด ทำงานให้สมาคม วิ่งเต้นจัดงานหาเงินช่วยเหลือเด็ก คนชรา และคนด้อยโอกาส การกระทำดี เป็นเรื่องที่น่ายกย่อง ชีวิตจริงๆ ของคน จะแตกต่างอย่างไรจะอยู่ด้วยความสุข สะดวก สบาย หรืออัตคัต ต่างมีความต้องการคนรัก คนเมตตาทั้งนั้น เพราะความรัก และเสียสละ เหมือนเยื่อใยบางๆ สัมผัสกับจิตใจคนอื่น ความรู้สึกดีๆ จะเกิดขึ้นเสมอ

เหมือนผมกับภรรยา ทุกที่ที่เป็นที่ใหม่ จะพยายามหาศูนย์กลาง สร้างมิตรภาพ เพราะมิตรภาพเป็นคนชาติไหนๆ ต่างเหมือนกันเมื่อเราสัมผัส ความรู้สึกอบอุ่น ความรู้สึกดีๆ เกิดขึ้นได้เสมอ คิดเลยต่างพึ่งพาช่วยเหลือกันได้

เสียงเพลง ชะชะช่า ขึ้น ความคิดที่เป็นอดีตหยุด สายตาจ้องมองฟลอร์ มากคู่ออกเต้น ต่างก็คุ้นเคยกับความสนุก เพลิดเพลิน ต่างเหวี่ยงตัว ดึงและผลักตัวเข้าออก หลายคนคลอเพลง ชะชะช่า ส่งยิ้มให้คู่เต้น ต่างยิ้มมากรายใช้ชีวิตร่วมมายาวนาน ทุกข์ สุข การถกเถียงมีบ้าง แต่เมื่ออยู่กันยืดยาวจนถึงวันนี้ สิ่งไม่ถูกใจ เมื่อได้พูดความรู้สึกถูกต้องหรือไม่ถูก ย้ายออกจากตัวมากคนคิดว่าความไม่ถูกต้องจะแก้ได้เสมอ เพียงบางอย่างอาศัยเวลา

หลายคู่สร้างมิตรภาพถาวร เมื่อไม่กี่ปีมา แต่ก็มีความสุข พอใจ อะไรๆ จะมาดีกว่าความเป็นเพื่อนทุกข์ สุข ยิ่งวัยนี้ตื่นเช้า นั่งโต๊ะ กาแฟร้อน ขนมปังทาเนยใส่แยม นั่งคุยกัน วันอาทิตย์ศูนย์กลางปิด มากรายไปวัด เหมือนพวกเราจะวัดไหน ศาสนาอะไร วัดคือแหล่งสร้างคุณความดี เพิ่มเมตตา การคุยกับเพื่อน และสารภาพบาปกับพระ หมายถึงพูดคุย

เพลงหยุดมากคู่ เดินมานั่ง และอีกหลายคู่ เลือกยืนคุยรอเพลงใหม่ ครับเผลอคิด เคยมีบ้างไหม เต้นความเพลิดเพลินหยุดชงัก เรียกรถพยาบาล เพราะโรคของคนสูงอายุ มากเหตุการณ์คาดไม่ถึง อาจจะก้าวพลาด สะดุดเท้าคู่เต้น ล้ม ขาเปราะหัก นิ้วเท้าซ้น เป็นเพียงผมคิดเกินเลย แต่ชีวิตคิดป้องกัน เหตุบังเอิญสามารถแก้ไขได้ทันเวลา จะอะไรที่เป็นสาเหตุ อย่าพะวงจนทำให้สิ่งดีงามหยุดชะงัก