เช้านี้อากาศดีแต่เช้าแปลกนะชีวิตคนพอฝนตกเวลาทำงานก็บ่น ไล่ฝนให้ตกเวลาค่ำมืด คนที่บ่นบอกว่าตกกลางคืนความร้อนไม่มี ฝนตก ละอองน้ำและน้ำ เทลงพื้นดินเต็มหน่วย ผมหิ้วกาแฟ และถาดของกิน มีเค้ก 2 ชิ้นเล็กๆ ส่วนตัวชอบซื้อของที่มีคุณภาพ ผมหมายถึงรสถูกปาก และส่วนประกอบที่มีคุณค่าต่อร่างกาย เคยชอบเค้กกล้วยหอม เปลี่ยนมาเป็นเค้กใส่พวกเมล็ดอย่างถั่วอัลม่อน วอลนัท และยิ่งได้เค้ก ถั่วจากเกาะฮาวายยิ่งดี ราคาผมเลือกประเภทของกินตอนตลาดเลหลัง อย่างของกินเหลือเวลาอีกไม่กี่วันหมดอายุ ถ้าจะดื้อด้านดันทุรังขายราคาเดิม คงอาจต้องเหมาเททิ้ง เพราะอายุหมดเวลา ร้านจะลดราคาบ้างให้ขายได้ และคัสตาร์ดทำจากไข่ ซื้อมาจากร้านคนจีนราคาชิ้นละ 1.50 แต่ถ้าไปตลาดคนจีนเหรียญเดียว ผมถือกาแฟใส่แก้ว และของกินมานั่งโต๊ะที่ผมชอบพอ ผมรูดม่าน เกือบ 7:00 AM มุมโต๊ะผมสาบาน ผมพูดอาจจะไม่เชื่อต้องดูเอง มองทางลาดจะเห็น บ้านเรือนลดต่ำ ตามธรรมชาติเพราะหลังผมเป็นภูเขา วันนี้ช่วงเช้า ลมสงบ แดดจ้าแต่เช้า มองเห็นซานฟรานซิสโก บ้านเรือน ตึก สร้างแตกต่าง สูงต่ำ น่าจะเกิดจากอำนาจของเงินในกระเป๋า และคำพูดว่าให้สร้างได้หรือไม่อยู่ที่ระบบผังเมือง

ช่วง 2-3 ปี ระบบในอนุญาตสร้างตึกของเมืองผม และเมืองใกล้เคียงเปลี่ยนตึกแถวบนถนนเก่าแก่ เคยเป็นตึกชั้นเดียว เต็มที่สองชั้น และมีที่หลายที่รอให้ร้านค้า หมดอายุเช่า พอหมดขอต่ออายุ ได้รับการปฏิเสธปล่อยที่ว่าง และช่วง 2-3 ปี มีตึกแถว 4-5 ชั้นเป็นที่อยู่อาศัย หลายคนบอกว่าดีซีเมืองจะได้มีเงินรายได้จากภาษี แต่เดิมตึกทำการค้า มีคนงานไม่มาก อาจจะมาจากเมืองอื่น ช่วงทำงานก็ซื้อข้าว ขนม เครื่องดื่ม และอาจเติมน้ำมัน หรืออาจเดินจ่ายเงินตามร้าน แต่ถ้าสร้างตึก 4 ชั้น ชั้นละหลายห้อง คนอยู่เพิ่มเป็นร้อยจากเนื้อที่เดิมคนไม่กี่คน เงินที่เรียกค่าใช้จ่ายประจำวันเพิ่ม ภาษีการซื้อขายร้อยละ 10 รวบรวมให้รัฐแต่ละเดือน สิ้นปีเป็นภาษีที่เรียก อินคัมแท็ก ผมเคยบอกกับลูกพามาที่โต๊ะ ถ้าซิตี้อนุญาต สร้างบ้านเพิ่ม วิวจะเป็นของเราตลอดกาล ตึกเมืองซานฟรานซิสโก มองเห็นแต่ตึก นักเขียนคนไทย มีชื่อเสียงเคยมีชีวิตในซานฟรานซิสโก การเป็นนักเขียนมากมายมีชีวิตที่เรียกว่าประสบการณ์ เก็บตกจากสายตาตัวเอง เรียกซานฟรานซิสโกว่า “ป่าคอนกรีต” นักเขียนท่านที่ผมกล่าว “รงค์ วงศ์สวรรค์” ครับผมชอบสไตล์การเขียนมีความคิดเป็นเอกลักษณ์ คำพูดก้าวไปในอนาคต ซานฟรานซิสโก ความงามเกิดจากคนมากมาย ต่างเชื้อชาติ ภาษา ความชอบพอ มาอยู่ร่วมกัน นำเอาวัฒนธรรมมาเผยแพร่ คนไทยรุ่นช่วงที่ผมมา 1968 หลังจากผมเรียนจบจากออริกอน กลับมาใช้ชีวิตที่เบย์แอเรียรู้จักกับคนไทยหลายคนอาศัยอยู่บนถนนแถบ “แกรี่ และ Eddy” ตึกเรียกว่าตึกสีชมพู เหตุผล เป็นดาวทาวน์ใกล้รถเมล์ รถไฟฟ้า ถึงตึกจะเก่า แต่เมื่อคิดถึงราคาเช่าถูก ความรู้สึกมากมาย ถูกกลบด้วยความสะดวก และการทำความสะอาด ขยันหน่อยภายในห้อง ถ้าสีมัวซัว อาจขออนุญาตเจ้าของทาสีที่ตัวชอบ ความซอมซ่อ ดูแล้วเหมือนเรา หลังจากทาสีเสร็จไม่เพียงห้องน่าดู สำคัญอยู่ที่ความรู้สึกดีๆ วิ่งเข้าสู่จิตครับจิตจะบันดาลความรู้สึกได้ ก็ต้องอาศัยสิ่งที่ตั้งอยู่บนหน้า คือ ตา หู จมูก ปาก รับรู้ส่งต่อให้สมอง สมองจำ ถ้าสมองจะคิดก็ไม่พิสดาร สมองส่งต่อให้จิต จิตรับทราบก็พัฒนาพฤติกรรมเรียกว่าเจตสิก บางครั้งส่งต่อให้ใจ ใจมีพฤติกรรมแสดง รัก ชอบ รังเกียจ

ซานฟรานประกอบด้วยภูเขาเตี้ย 7 ลูก ภายในตัวเมืองที่เนินเขามีโรงแรมดีๆ ใกล้ๆมีพาร์ค ชาวบ้านที่อยู่บนเนินเป็นพวกยุโรป อีกด้านหนึ่งที่ราบไกลจากเนินมีพวกเม็กซิกัน

ซานฟรานซิสโกมองเมื่อไหร่สวยงาม ถ้าเปรียบเทียบกับหญิงไร้ผ้า ดูเรือนร่างเหมือนตึกซานฟรานซิสโก จะดูเมื่อไหร่หยุดความคิดอื่น

ผมเคยไปนิวยอร์กหลายครั้งกับครอบครัวลูกสาว และภรรยา นิวยอร์กเหมือนซานฟรานซิสโก มีแต่ตึกสูงต่ำ คนรวมเชื้อชาติ ผิว ภาษา และความรู้สึก แต่เป็นความจริง อยู่กันอย่างสงบ ช่วยกันพัฒนา ครับการพัฒนาเมืองทำได้ง่าย จะเดินกินหรือนั่งกินภาชนะที่ใช้ใส่ของ กระดาษเช็ดมือ หมดความจำเป็นอย่างทิ้งบนพื้น โยนลงภาชนะที่เรียกว่าถังขยะ หลายที่มีถังอย่างน้อย 2 ประเภท ประเภทขยะไม่กลับมา ล้าง หลอม แยกประเภทนำมาใช้ใหม่ แก้วกาแฟของ “สตาร์บัคส์” จะเขียนไว้บนแก้ว นำมาจากขยะที่ทิ้งแล้ว นำมาล้าง และผลิตใหม่

ขยะอีกถังจะถูกนำไปรวมกัน อาจบดถมที่ดินทำประโยชน์ ครับยุคคนล้นโลก พฤติกรรมตัวใครตัวมัน ภาชนะของกินใช้แล้วทิ้งจะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน หลายประเทศมีบ้างลักลอบนำไปทิ้งทะเล ครับถ้าทำจริงย่อมผิดกับกฎหมายสากล เหมือนกับโรงงานอุตสาหกรรม เทสารเคมีลงในน้ำ แทนที่จะเทรวมที่บ่อบำบัด แต่ถ้าเทสารกันเปื้อน พวกเคมีภัณฑ์ ลงรวมในบ่อกันเปื้อน ต้องควักกำไรมาบำบัดน้ำ จนปลอดภัยจึงถ่ายเทสู่ธรรมชาติได้ แต่ถ้าทิ้งในแม่น้ำ ต้นทุนไม่มี แต่ความเดือดร้อน น้ำในแม่น้ำเสีย มีพิษ เป็นที่อยู่ของสัตว์น้ำ คืออาหาร น้ำนำมารดพืชครับสารบนเปื้อน

เหมือนบ้านเราเหมือนทอง ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ พิษณุโลก เวลาล้างแร่ แยกต้องใช้สารเคมี อย่างสารไซยาไนด์ น้ำที่ล้างกลายเป็นน้ำใต้ดิน ชาวบ้านขุดบ่อใช้น้ำ พิการเยอะขอบคุณนายกรัฐมนตรีที่สั่งปิดเหมืองทอง ซึ่งอาจตรงข้ามกับพวกฝ่ายค้าน (คนรกแผ่นดิน) ผมละสายตา ซิบกาแฟเริ่มลดความร้อน แปลกกาแฟทานตอนร้อนกับอุ่นแตกต่าง ผมหยิบไข่คัสตาร์ด ซื้อมาจากไชน่าทาวน์ รสคล้ายกับครีมบลูเลย์ แต่ครีมบลูเลย์ อร่อยกว่า ผมเคยลองทำ เอาเฉพาะไข่แดง ครีม น้ำตาล เกลือนิด ผมชอบใส่เนยด้วย ผสมกัน ใส่ถ้วยเล็กๆทนไฟ ใส่ในเตาอบไม่นาน เสียงเตาดังบอกเวลาเสร็จ ครับหยิบช้อนลองทาน ครับเย้าตัวเองถึงไม่เพอร์เฟ็ค แต่ก็อร่อยทีเดียว แม่บ้านหลายคนห่วงใย เพราะหวานมัน เบาหวานโรคเงียบเพียงบอกห่วงใยน่ะ