ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 21 ตุลาคม 2560

อากาศดีมานานวัน ความรู้สึกเมื่อุณหภูมิ 80-90 ความรู้สึกร้อน ถึงจะอยู่ติดกับทะเล เมื่อลมไม่ไหวติง ความรู้สึกไม่ชอบพอ ย่อมบังเกิด ก็ผมคือมนุษย์คนหนึ่ง เหมือนพวกเราๆ น่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างสัมผัสกับตัว ถึงจะรู้สึกสบาย และมีความสุข แปลกแท้ก็ยังไม่หยุดความพอใจ อยากได้สมบูรณ์มากกว่านี้ อดคิดแล้วเจ้าความสมบูรณ์ ความพอดีอยู่ตรงไหนล่ะ

เที่ยวถามหา ความคิดย่อมแตกต่างผมปะเพื่อนชอบดื่มไวน์ทุกวัน อย่างน้อยไม่ครึ่งขวด คือคิดเป็นตัวเลขแบบคนใช้สมองฝั่งซ้ายจะออกมาเป็นเศษหนึ่งส่วนสอง (1/2) หลายคนดื่มมานานปี ถามว่าชอบเสพมานานหรือยัง นั่งนับนิ้ว เสียงอ้อแอ้ มองดูขวดตายละ เหลือติดขวด 1 ใน 4 อาจต่ำกว่า กว่าจะได้คำตอบ จำไม่ได้ว่ะ ตั้งแต่ลูกคนแรกยังไม่เกิด เดี๋ยวนี้ลูกอายุ 33 ปีแล้ว

แกไม่ใช่มีลูกคนเดียวเหรอเห็นบอกว่าลูกคนแรก เออจริงข้ามีคนเดียว บอกเมียอยากมีลูกสักสองคน เพราะสังคมภายใต้ระบบของโลก การมีญาติพี่น้อง ย่อมเกื้อกูล พึ่งพากันได้ แต่จนแล้วจนรอด คนที่สองรอ ไม่มี อดคิด หรือสมรรถภาพทางสเปิร์มของข้าด้อยคุณภาพ พอหลุดออกจากรังไข่ของข้า ไม่มีแรงวิ่ง แค่ครึ่งทางก็นั่งจอดพักข้างๆ แล้ว เวลาวิ่งมีจำกัด ขืนช้าย่อมไม่ถึงหลักชัย แต่จริงแล้วเมียข้าเขาทำหมัน และเป็นเรื่องที่เราตกลงกัน เอทำไมเวลาดื่มไวน์พอเกินจำกัด ความรู้สึกนึกคิดไม่สามารถพุ่งเหมือนปกติ ไม่สนใจสิ่งปกติพูดไม่ถูกหูหงุดหงิด

สมัยโน้นตอนมีลูก ทำงาน ไวน์ราคาถูกจะหามาให้ตัวเอง ถ้าเป็นเวลานี้ ร้านเทรดเดอร์โจ ยี่ห้อ “ชาร์ล” ราคา 2.99 เท่านั้น ร้นโกรเซอรี่ทั่วไปมีไวน์ราคาถูกเสมอ โดยเฉพาะโกรเซอรี่เอ้าท์เล็ทราคาจริงบอกเกิน 10 เหรียญ แต่วันนี้ขายเอาใจลูกค้า 3-4 เหรียญมีเยอะ ข้าซื้อมาลองทั้งนั้น แต่เดี๋ยวนี้พออายุเหลืออีกไม่เกิน 15 ปี โดยเฉลี่ย 80 เปอร์เซ็นต์ ไม่แบกจ๊อบ ของแพงหมดเวลา กินอาหารนอกบ้าน เต็มที่ 2-3 เดือนมาไม่เคยย่างกราย เหตุผลง่ายๆ ชอบทานในบ้าน นั่งแช่ที่โซฟา บอกคุณนายแม่บ้าน ได้เวลาแล้ว อย่าชักช้า เตรียมกับแกล้ม และเปิดไวน์ชาร์โดเนย์เย็นที่แช่ไว้มาก่อน กับแกล้มค่อยตามมา อ้อเปิดทีวีด้วย เปิดช่องอเมริกันฟุตบอลนะ

บางวันอดเห็นใจแม่บ้าน แต่งงานมานาน เธออายุน้อยกว่า 3 ปี บริการข้ามาตลอด ข้าเป็นคนถูกเลี้ยงมาเป็นลูกคนสุดท้อง ทุกคนรักเอาใจ และเป็นความปกติของแม่บ้าน ใช้สมองด้านขวาเห็นใจข้า ขยันทำงาน และยิ่งงานทำอาหาร และเอาใจครอบครัว บ่นบ้าง ความรู้สึกใช่เลย แกคงไม่ว่า ข้าเอาเปรียบ ใช้งาน และคงอีกไม่นาน ถ้าข้ายังแข็งแรง ช่วยตัวเองได้ย่อมไม่เป็นภาระของเธอ จริงนะโดยเฉลี่ย ผู้หญิงอายุยืนกว่าผู้ชาย โลกปัจจุบันผู้หญิงเริ่มมีพฤติกรรมเลือกคู่อายุน้อยกว่า ปลายชีวิตจะได้สมดุล ใครไปก่อนไปหลัง ก็ต้องจับไม้ยาวไม้สั้นละ โดยเฉพาะสามีหนุ่มกว่า ประสิทธิภาพยังแจ๋ว เปล่าคิดเรื่องความสุขในที่ลับ แต่มันเป็นเรื่องของระบบ “ร่างกาย จิตใจ และปัญญา” จึงเห็นว่าสาวอายุมากประกอบด้วยเงิน เลือกหนุ่มมาเคียงกาย

ผมอดเย้า แก่เข้าใจ ชีวิตตัวแกเองไหมที่ว่า กาย ใจ และสติปัญญา แกใช้อะไรมากที่เป็นความปกติ สติปัญญาซีวะ เพื่อนว่า ครับคนลุแก่อำนาจ ยังยึดติด ชีวิตมีอัตตา ยึดหลักความเชื่อ ความชอบพอ สิ่งเป็นตรงข้ามกับความคิดตัวเอง คำพูดที่ว่า “แม่บ้าน” ย่อมต้องรับผิดชอบ ความสะอาดของบ้าน อาหารพร้อม และปัจจุบันก็ต้องทำงานนอกบ้านมีรายได้ ดูแลครอบครัว เมื่อยึดความคิดแน่น น่าจะเป็นความคิดที่นิยม ใช้สมองด้านซ้ายทำงาน พิจารณา คือพวกตรรกะ ตัวเลข ความคิดแน่น แม้แต่ไร้เหตุผล

เพื่อนบอกว่า หลังจากเลิกงานเกษียณความพอใจ คือความชอบพอ กลายเป็นความสุขของชีวิต เปลี่ยน ความชอบพอไวน์ เลือกไวน์ปานกลาง คุณภาพไม่ด้อย แต่ไม่ถึงกับเลิศ เพียงแต่เวลาเปิดจุกรินทำมุมนิด ให้ไวน์ค่อยๆ เคลื่อนตัวจากขวดทำมุมเหมือนน้ำไหลยามปกติ ไม่กระแทกกระทบกันเอง เอียงแก้วนิด ค่อยสลิงไวน์เบาๆ ไวน์ค่อยเคลื่อนตัว ผสมปนเปเป็นเนื้อเดียว คงจะเหมือนซื้อสีมาทาบ้าน ให้ปั่นสีก่อน หลายวันจะใช้สีอีกก็ต้องใช้ไม้หมุนไปมาให้เป็นเนื้อเดียวย่อมอนุโลม เป็นระบบเดียวกันกับไวน์ หมุนนิดหน่อย ก่อนซิบ ดมกลิ่น คนติดไวน์บอกว่าไวน์ดี ดมแล้วสามารถแยกแยะความหอมได้ คนติดไวน์บอกว่าหอมกว่าน้ำหอม ยิ่งโคโลญจน์ซึ่งผสมแอลกอฮอล์กลิ่นยิ่งไม่พึงประสงค์ เมื่อเทียบไวน์ดีๆ คือน้ำหอมแท้ กลั่นจากดอกไม้โดยตรง ชีวิตข้าเริ่มเปลี่ยนความนิยม ไม่รู้ว่านานมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ถ้าจะถามว่ามีวันสิ้นสุดไหม เพื่อนหยิบแก้วไวน์กรึบ หยิบตะเกียบ คีบหมูกรอบ เป็นงานของแม่บ้านทำเป็นเลิศ ทุกอย่างกับแกล้มของมึนเมา ทำได้ดีหมด โดยเฉพาะหมูกรอบ

เธอเอาหมูสามขั้น หั่นยาวขวาง ต้มจนสุก ตักขึ้นตากลมนิด กลับเอาส่วนหนังขึ้น เอาเหล็กเสียบเนื้อสะเต๊ะ ค่อยจิ้มให้ทั่วหน้า เอาน้ำส้มค่อยทา เกลือนิด แล้วพึ่งลม พอแห้ง เอาน้ำมันกอโนร่า ไม่เป็นน้ำมันจับตัว ใส่ในกระทะเยอะหน่อย ทอดไฟอ่อนไปเรื่อยๆ จนกรอบ วิธีใส่น้ำส้ม คือทำให้หนังกรอบ แกคงให้อภัยที่ข้าเอาแต่ใจ เพราะถูกแม่บ้านประคบประหงม เอาใจให้สารพัดความสะดวก และอีกอย่างรสนิยมการเดินทางออกนอกบ้านก่อนโน้นข้ามีรถ 2 คัน โตโยต้า และเล็คซัส ไปไหนๆ จะเลือกโตโยต้าไป สะดวกสบาย ไม่กังวลมาก รถคือรถเป็นพาหนะ

ใครเห็นคิดอย่างไร ช่างหัวใคร แต่ถึงวันนี้ความคิดแบบเดิมเปลี่ยน ถ้าไปช็อปปิ้งไปกินอาหารกับเพื่อนคนไทย หรือไปวัด จะเลือกเล็กซัส ความรู้สึกโก้ คิดเข้าข้างตัวเอง คนเห็นย่อมคิด เออเจ้าคนนี้คงมีสตังค์ เองก็รู้สังคมคนเรานิยมสิ่งหรูที่เห็น เหมือนท่านอาจารย์พุทธทาส บอกว่ายึดกอดตัวกูของกูแน่น เมื่อตกเหมือนกับหนามที่ทิ่มแทงกายใจอยู่ตลอดเวลา คือยศถาบรรดาศักดิ์ และความร่ำรวย พอถึงวันหนึ่ง หมดสิ้นเหมือนหนามแทงเจ็บปวด ยิ่งยึดมาก ลุกลาม ไม่เพียงฉุนตัวเอง เห็นลูกเมียพลอยถูกตะวาดด้วย

หลายวันมาผมคลุกคลีกับต้นไม้มีหนาม แม้แต่ก้านของต้นเรดวูดแห้งตกลงมา ใช้มือจับหนามเล็กๆ เยอะ สามวันมา หนามจากเรดวูดหลังบ้านจับแทงที่เนื้อ คิดว่าเอาออกหมดแล้ว พอสองวันเจ็บ มองเห็นบวมนิด เอาเข็มแกะออก น้ำหนองไหล สะกิดเอาหนามออก เอออะไรๆ ในโลกธรรมชาติเป็นสิ่งหนึ่งดีที่สุด เริ่มด้วยความบังเอิญ สุดท้ายผลจะแก้ไข ดูแลเป็นกระบวนการ ยุติธรรมที่สุดที่ธรรมชาติอุ้มชู

ครับผมชีวิตถ้ายังยืนหยัดติดความคิดตามโลกของวัตถุ ความสมดุลของชีวิตย่อมคลาดเคลื่อน ความเป็นจริงสิ่งในโลก คือสสาร คืออะตอม เป็นปรมาณู ประกอบด้วยขั้วบวก ขั้วลบ ทุกสิ่งจะให้พลัง การให้พลัง มีสองวิธี 1.อย่างพลังงานแสงแดดใช้เครื่องดัก 2.อีกอย่างระเบิด แตกสลาย จึงเกิดพลัง อย่างนิพพาน ชีวิตหมด วิญญาณหมดตัณหา และกรรม พอสิ้นชีวิตเหมือนอะตอมระเบิดเกิดความว่างเปล่า คือพลังของชีวิตที่เรียกว่า สงบ สว่าง