ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 1 ธันวาคม 2561

ก่อนวันเลือกตั้ง ลูกสาวลูกชายจะโทรมาเตือน “พ่อแม่อย่าลืมไปเลือกตั้งนะ” นานมาที่อยู่ในประเทศนี้ ถึงเวลาเลือกตั้งจะเป็นตัวบุคคล อย่างเดือนตุลา เลือกผู้ว่ารัฐ และตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง แม้แต่ตำแหน่งทางการศึกษา และการสนับสนุนกฎหมาย อย่างปีผ่านมา พาร์คมากที่ถูกปิด รัฐไม่มีเงินจ้าง เมื่อกฎหมายออก ช่วยเสริมจ่อ จ่ายเงินบ้างนิดหน่อย เพื่อให้พาร์คเปิดให้มีกิจกรรม ผมก็ยินดี

หลายอย่างเช่นโรงเรียน ผมยอมรับจำเป็น ถึงแม้ว่าลูกผมไม่เคยเรียนโรงเรียนแถวบ้าน ส่งไปเรียนโรงเรียนเอกชน แต่ความสำคัญของโรงเรียน ย่อมสูงค่า เด็กๆ มีโรงเรียนดี เด็กย่อมเติบโตมีคุณภาพ สังคมรอบตัวก็เจริญ การสนับสนุนโรงเรียนจะเป็นระดับอนุบาล ถือว่าเป็นพื้นฐานทางปัญญาที่สามารถสอนให้เด็กรู้จักคิด การแชร์ ให้อภัย และเมตตา เด็กเริ่มพัฒนาการรับรู้ ทางบ้านและโรงเรียนจำเป็นปูพื้นฐานทางการศึกษา

ผมมาจากครอบครัว พ่อแม่เห็นความสำคัญทางการศึกษา การศึกษาที่เข้าถึงตัวบุคคล คือการพัฒนาสติปัญญา คือฐานทางความคิด

โรงเรียนมัธยมปลายที่เมืองผมอยู่ 4-5 ปี ผ่านมาพัฒนาตัวอาคาร และสนามกีฬา โรงเรียนคำนึงถึงการพัฒนากายและใจ คนส่วนมากจะดูแลกายเป็นส่วนมาก แต่งตัวกินอาหาร ออกกำลัง พัฒนาการเรียนรู้

แต่การพัฒนาภายในคือพัฒนาจิตใจ เราคำนึงน้อย โดยไม่ค่อยใส่ใจการดูแล พุทธศาสนาเน้นการพัฒนาจิตใจมาก เพราะชีวิตทุกข์และสุขเกิดสลับกันตลอดเวลา ถ้าจิตใจดีมีสุข โรคจิตก็ไม่เป็นอย่าคิดมาก ซึมเศร้าแม้แต่วิกลจริต

จึงสรุปได้ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมกฎหมาย ซึ่งมีคุณประโยชน์ต่อชีวิต ก็ควรไปแสดงความคิดเห็น

เช้าวันที่ 3 ตุลาคม 2018 ตื่นเช้าออกจากบ้านก่อน 9.00 AM ส่งแม่บ้านไปออกกำลังก่อน หลังจากออกกำลังก็จะไปเลือกตั้ง โดยปกติคราวก่อนจะกรอกข้อความแล้วส่งทางไปรษณีย์ แต่คราวนี้ละเลยล่าช้าไปที่ “ซิตี้ฮอลล์” ของเมืองถามเรื่องการลงคะแนน เขาบอกว่า เมื่อไม่ได้กรอกข้อความก่อน ก็ต้องไปเลือกกาบัตรตามที่บอกเกี่ยวกับสถานที่เขตบอกว่า อย่าลืม เอาบัตรประชาชนไปด้วย ส่งแม่บ้านที่วายเอ็มซีเอ แม่บ้านชอบที่นี่มาก คุ้นเคยนานเป็น 10 ปี จะมีคลาสโดยมีครูสอน อย่างโยคะ เต้นชะชะช่า แม่บ้านบอกคลาสผู้สูงอายุทั้งนั้น ทุกคนสนุกสนาน และจ่ายเงินเพิ่มนิดหน่อย

แม่บ้านถามผมตลอดเวลา ไม่สนใจไปเข้าคลาสออกกำลังบ้างหรือ ที่วายเอ็มซีเอ คิดเดือนละประมาณ 50 เหรียญ แต่ที่ออกกำลัง มากที่เปิด 24 ชั่วโมง เข้าเล่นเอง เดือนละ 10 เหรียญก็มี บอกกับแม่บ้าน ตื่นเช้ามืดทุกวัน ยกขา นั่ง เดินกับที่ ใช้ยางช่วยยืดเข่า ขา และข้อเท้า สรุปใจความก็ไม่เกียจคร้านหรอกเรื่องออกกำลังกาย เพราะตอนนี้เกือบ 80 ปีแล้ว คิดเสมอต้องพยายามดูแลตัวเองให้เดิน และทำงานได้ ไม่เป็นภาระ มองดูหน้าแม่บ้าน เห็นยิ้ม ไม่มีคอมเม้นท์ คงรู้นิสัย เสียดายเงิน เกียจคร้าน หรือทั้งสองอย่าง

ทุกครั้งแม่บ้านจะใช้เวลา 1 ชั่วโมงเต็มหรือมากกว่านั้น ส่งแม่บ้านเสร็จเอาหนังสือติดมือไปด้วย หัวข้อ “ตายแล้วไปไหน” เดี๋ยวนี้ชอบอ่านหัวข้อประเภทนี้ เคยพูดหน้างานศพ “ตายแล้วเกิด” ยังมีอีกมากหัวข้อที่ยังไม่เคยได้พูด ตายแล้วไม่ตาย หรือตายแล้วสูญ คือไม่เกิดแม้แต่ตายก่อนตาย แม้แต่เตรียมตัวตายแบบชาวพุทธ

สถานที่พักผ่อนอ่านหนังสือ เคยนิยมร้านกาแฟ อย่างพีท หรือสตาร์บัคส์ มีโต๊ะนั่งนอกร้าน นิยมน่ะ ดูรถ ดูคนเดิน ร้านประเภทกาแฟ จะร้านไหนๆ ไม่สนใจจะนั่งนาน ตามที่คนไทยชอบเปรียบเปรย นั่งจนรากงอก คงจะหมายถึงไม่คิดทำมาหากินหรือไง นั่งนาน รู้ไหมเป็นภาระกับคนในสังคม แท้จริงแล้วไม่จริงเลย อยู่อเมริกา 51 ปี ทำงานใช้แรงงาน ที่จริงจบมหาวิทยาลัย วันนี้กะไปนั่งร้านแม็กโดนัล รอเวลาแม่บ้านเลิก ที่ร้านสะดวกต่อการเข้าห้องน้ำ ชีวิตผมช่วงวัยนี้ ไปห้องน้ำบ่อยทุกคืน ตื่น 3-4 ครั้ง ครับเป็นธรรมชาติของคนสูงอายุ เคยคิดเบื่อ รำคาญ และรังเกียจ แต่คิดแล้วก็ไม่สามารถลดภาวะเข้าห้องน้ำได้ สู้วางแผนเวลานั่งตามร้านคิดว่าสะดวกสบาย แม้แต่ในรถ ผมก็มีอุปกรณ์ เตรียมไว้ยามฉุกเฉิน อย่างแก้วพลาสติกทรงสูง วางไว้จำเป็น หาที่จอดลดเบาะนั่ง เลื่อนเบาะไปข้างหลัง เสร็จธุระเปิดประตูเททิ้ง ยิ่งเทกับต้นไม้ หรือวัชพืชกลายเป็นน้ำหล่อเลี้ยง หลายคนมองหน้าติงอย่ารดประเภทผัก หรือก้านไม้มีผล อาจได้รับสารจากตัวนายได้ ผมตอบโต้ แล้วคนนิยมดื่มปัสสาวะตัวเองล่ะ

เข้าแม็คโดนัล ยืนรอแถวอ่านรายการ “วันดอลล่าร์” มี Biscuit Sausage ผมบอกตรงๆ ชอบ Biscuit มีรสและไม่ต้องกัดนาน ขอกาแฟด้วย ราคาซีเนียร์ ต่ำกว่าเหรียญ ถ้าเป็นกาแฟมียี่ห้ออย่าง สตาร์บัคส์ พีท หรือร้านทั่วไป ซึ่งกาแฟคัด เลือกกาแฟรสชาติดี รสเข้มข้น ราคาประมาณ 2 เหรียญเกิน แล้วแต่ขนาดเล็ก กลาง โต ราคาก็เพิ่ม ยิ่งรสนิยมชอบประเภท ปรุงรสแตกต่าง ราคาเกือบครึ่งของการทำงานหนึ่งชั่วโมงเชียวนะครับ

ผมทราบจากข่าว ปี 2020 ค่าแรงงานอย่างต่ำ 15 เหรียญต่อชั่วโมง ไม่รู้ว่ากฎเกณฑ์อันนี้ ทุกรัฐในอเมริกาหรือเปล่า หรือเฉพาะรัฐแคลิฟอร์เนีย เพราะรัฐนี้ค่าครองชีพสูง ค่าภาษีซื้อขายประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ ยิ่งบ้านบางที่จับต้องไม่ได้เลยถ้าเงินเดือนน้อย ก็คงต้องเช่าต่อไป บางครั้งก็ต้องเช่าหลายคน เวลาเช่าบ้านอยู่ด้วยกันหลายคน เวลาเซ็นชื่อเช่าบ้าน ควรให้ทุกคนเซ็นเช่าด้วย เพราะถ้าไม่เซ็นชื่อ ปัญหามีบ่อยออกจากบ้านเช่าก่อนสัญญาเช่าหมด เมื่อคนออก ตัวหารค่าเช่าน้อยคนลง ก็ต้องแบกภาระเพิ่มแต่ละคนสูงขึ้น คนออกก่อนทิ้งปัญหาไว้ให้เพื่อน เขาบาปเปล่า

ช่วงซัมเมอร์ที่แล้ว หลานชาย 3 คนมาอยู่ด้วยเรียนภาษาไทย เกิน 2 เดือน อายุ 8, 10, 12 คนอายุ 10 ขวบไปไหนจะเตรียมเงินมาด้วยทุกครั้ง พ่อแม่บอก เงินตกในบ้าน ลีมวางไว้ คนกลางจะเก็บรวบรวม เข้าธนาคาร ออกนอกบ้าน จะมีเงินติดกระเป๋า

มีวันหนึ่งคน 12 ขวบ อยากได้เงินซื้อของ เสนอขายของให้คนกลาง คนขายและคนซื้อ ร่างสัญญาซื้อขาย และเซ็นชื่อ น้องคนเล็กลงชื่อเป็นพยาน

ครับเด็กรุ่นใหม่ ความคิดทันเหตุการณ์ คนโตเป็นตัวแทนโรงเรียน สเป็นลิ่งบี เป็นรองแชมป์หมากรุก เล่นซอกเกอร์ได้เหรียญทอง ทั้ง 3 อยู่โรงเรียนเอกชน

ครับที่บอก เป็นแบบอย่างของชีวิต เริ่มเรียนรู้แต่เด็ก ปัญหาให้ยืมเงินเซ็นค้ำประกัน ถ้ายืมเงินแล้วไม่เซ็นกำกับ เคยฟ้องศาลชวดไปเยอะ ยกเว้นเอาคำพูดโต้ตอบให้ศาลดูจากโทรศัพท์