ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 12 มิถุนายน 2564

ตื่นเช้าไม่แยแส ทำอาหารเช้าทานอากาศวันนี้ดีแต่เช้า มีลมประเภทพัดหมุนเวียนอากาศให้สดชื่น แดดออกแบบเอาใจเวลายิ่งเพิ่ม ความรู้สึกอุ่น วันนี้ตั้งใจจะเดินออกกำลังขา ครับคนปลายทางชีวิต ขืนนั่งนอน ดูทีวี ไม่ยืดเส้นสาย พอเวลาผ่านถึงจุดหลักแปดนำหน้า ความคับข้องใจบังเกิด คือไม่อยากเดินมาก ปวดเมื่อย มากเปอร์เซ็นต์ของคนสูงอายุ เข่าเริ่มเสื่อม ความเป็นปกติ ปวดเข่า เอ้าบอกวิธี ยืดแข้งขา ดึงเข่างอเข่า นั่งดูทีวียกขา งอเข้าบ้าง ยืนเกาะของโต๊ะหรือจะอะไรก็ได้ ย่อตัวงอเข่าขึ้นลง ครับมากรายรู้วิธีแตกต่าง เชิญเถอะครับจะทำอย่างไรก็ได้ เคลื่อนไหว พวกคนชอบออกกำลังเป็นประจำ เอ่ยคำพูดเหมือนกัน สุขภาพกาย ใจ จะดีไปมาสะดวกในการเดิน

เช้านี้ถ้าหม้อทำน้ำร้อน ปอนด์เค้ก แม้แต่ครัวซอง และกาแฟดีๆ พูดได้ นายครับวันนี้ไม่ทานกาแฟ และพวกอาหารเช้าหรือไงครับ อาหารเช้าองค์กรสุขภาพบอกว่าเป็นอาหารจำเป็นที่สุด เพราะกลางคือเป็นเวลาพักผ่อน หลับนอน ระบบร่างกายถ้าเรามีอาหาร อยู่ในกระเพาะ จะเริ่มย่อยเกือบ 10 ชั่วโมงนะครับ หลังจากเย็น หลับนอนไม่มีอาหาร เช้าตื่นมาร่างกายย่อม “หิว” ต้องการอาหาร เพราะนายต้องออกไปกวาดหลังบ้าน ทำงานหลังบ้าน ปกติหนักนะครับ ยิ่งช่วงนายต้องประหยัดน้ำ จะเปิดก๊อก เอาสายยางฉีดน้ำ น้ำเสียซึ่งตกระหว่างกระถางต้นไม้เยอะ พอบิลล์มานายจะบ่นไม่ได้นะครับ นายก็ใช้ระบบเอาน้ำใส่ถัง ค่อยหิ้วและเทบนกระถางต้นไม้

ผมได้ยินนายพูด คงไม่ทานอาหารเช้าที่บ้าน จะออกเดินเพื่อออกกำลังกาย และเลยไปร้าน ประเภท Fast food นายเคยบอกว่าชอบ กาแฟราวๆเหรียญเดียว เคยพูดคนเดียวในรถ กาแฟถึงจะอร่อย รสดี หอมกลิ่นกาแฟไม่เหมือนที่บ้าน แต่บอกว่า Not bad เหตุผลกาแฟร้อนนาน ราคาเหรียญเดียวราคาคนสูงอายุ นายยังพูดคนที่นี่ ไม่ตำหนิคนสูงอายุ ซ้ำยังขอบคุณอีก แม้แต่ตัวรัฐบาลและเจ้าของบริษัทมากมาย หลังจากคนงาน อายุ 65 ปี ต้องพักผ่อน อยู่บ้านเพราะทำงานมานาน คนเกษียณเจ้าของงานจะพูดว่า คนพวกนี้ ขยัน เข้าใจงาน รับผิดชอบสูง และยังแข็งแรงมีประสิทธิภาพ แต่จำเป็นต้องออกครับเป็นกฎเกณฑ์ จะได้พักผ่อนทำงาน มากคนทำงานด้วย เรียนด้วย เมื่อเกษียณจะได้พักผ่อน หลายคนคิดเกษียณคืออยู่บ้านไม่มีรายได้ คิดไกลคงนั่งๆนอนๆ แต่พอเกษียณ เวลาผ่านไปเดือน เริ่มรู้สึกสบาย อยากทำอะไร อย่างเคยอยากเรียนวาดรูป พอเกษียณ เวลาเป็นของเรา เริ่มงานวาด เริ่มจากเส้นไม่นานเป็นรูปเป็นร่าง พอเสร็จไปติดไว้หน้าโถงเข้าห้องน้ำ มองดูภาพทุกวัน ความรู้สึกตอนแรกเริ่มติ ถ้าเติมตรงโน้น รูปคงสวยขึ้น ดูบ่อยนอกจากจินตนาการ โผล่ขึ้นในจิต เฮ้ยก็สวยดีเป็นภาพแรกของชีวิต ช่องว่างจากงาน คุ้มค่าชีวิตยิ้มให้กับตัว ผมออกเดิน เดินลงไปสู่ถนนใหญ่ตรงหน้า เป็นร้านโกรเซอรี่ ขายประเภทสินค้าออกแกนิค และร้านข้างๆมีถนนรถเข้าออกคั่นขายกาแฟ และเค้ก ผมเคยบอกวันเกิดของแม่ เมื่อไม่นาน ผมไป แต่ร้านเปิด 8:00 AM ยืนแถวซื้ออัลมอนเค้ก เสี้ยวหนึ่ง ราคาเกือบ 5 เหรียญ ถ้าซื้อให้ตัวเอง ผมคงคิดแล้วคิดอีก รวมกาแฟด้วยเกิน 2 เหรียญ เงิน 8.00 เหรียญ ผมใช้ได้ตลอดวัน ครับผมเปล่าซื้อให้แม่ที่อุ้มท้องส่งผมเรียน รักผม ท่านละสังขารไปหลายปีแล้ว วันนี้ผมซื้อให้วันเกิดของแม่บ้าน ผมเดินผ่านร้านประเภทอาหาร บริการไม่เปิด ร้านราคาสบายกระเป๋าของทุกคน อย่างเบอร์เกอร์คิงส์ และแม็กโดนัล ผมสั่งซอสเซสแซนวิส ราคารประมาณเหรียญกว่า ปกตินิยมกาแฟ ราคาผู้สูงอายุเหรียญเกินนิดเดียว กาแฟรสใช้ได้ ร้อนนานกว่ากาแฟที่ผมทานทุกเช้าที่บ้าน แต่วันนี้ งดกาแฟ ผมถืออาหาร เดินไปอีก 4/10 ไมล์ ข้อพอเมื่อยนิด แต่ไม่รู้สึก เพราะแวะดูร้านต่างๆ ช่วงเช้าร้านอาหารปิด มีร้านเดียวขายเช้าถึงกลางคืน คือร้านเนชั่นชีสเบอร์เกอร์ ใส่เบค่อน มากันเฟรนฟราย หลานผมชอบมาก

ผมแวะร้าน Peets ร้านกาแฟร้านดีของชาวเบิร์คเล่ย์ ถ้าเทียบกับสตาร์บัคส์ครับ ใครดีกว่าใครขึ้นอยู่กับความชอบพอ เหมือนกับคำพูดของหญิงสาว เคยบอกว่าถ้าผู้ชายจมูกสันจมูกตรงโด่งแข็งแรง จะเป็นคนมีเงินแต่ถ้าปลายจมูกแหลม เธอบอกว่าไม่ชอบ ผู้ชายอะไร บ่นเก่งจัง ถ้าจมูกแฟ๊บเธอบอกว่าไม่หล่อ เพราะจมูกทำให้หน้าเปลี่ยนพฤติกรรมของชีวิต ปกติจมูกจะเป็นส่วนเชื่อมโยงกับหูตาปาก และจะแชร์พฤติกรรมเป็นความรู้สึก แม้แต่อาหาร ปากเคี้ยวความรู้สึกไม่อร่อย จมูกก็รับรู้ด้วยเพราะกลิ่น

ผมยืนเข้าแถว ได้กาแฟ ถือออกมานั่งโต๊ะข้างนอก ชอบนั่งข้างนอก ชอบดูคนเดิน สามารถนินทาได้ ฝั่งตรงข้ามเป็นช็อปปิ้ง มีร้าน Daiso ประเภทเดียวกับร้าน 99 เซ็นต์ แต่ร้าน Daiso ราคาสินค้าราวๆ 2 เหรียญ สินค้าผลิตจากญี่ปุ่น ผมเคยเดินช็อปเมื่อ 3 วันก่อน เจตนาจะไปซื้อถาดรองต้นไม้ ทำด้วยยพลาสติก หนา คงทน ราคา 1.50 ไปหลายครั้งไม่มี คราวที่ไปก็ไม่มีเลยซื้อซีหวีตรสต้นยำกุ้ง อร่อย เปรี้ยว เผ็ด

วันนี้ผมนั่งซิบกาแฟ มองไปร้าน Daiso เห็นผู้สูงอายุผู้หญิงเดินออกจากร้าน ตรงไปที่ชายไม่มีบ้าน สายแล้วยังนอน ห่มผ้าบนขอบยกสูงประมาณฟุตกว้างฟุตกว่า บริเวณรอบๆมีลานมีกระถางสูงต้นไม้มากมาย ดอกแดงขาว พันธุ์ไม้ดอกแตกต่าง ผมเห็นผู้สูงอายุเดินรี่ ไปที่ชายที่นอนคงจะให้ของ แต่เปล่า แวะที่กระถางต้นไม้ ยืนลูบคลำดอกไม้ และเด็ดยังคงไว้ก้านยาว 6 ดอก สีแดงกับขาว คงนำไปใส่แจกันเพื่อความสวยงาม ผมไม่รู้ว่าตื่นมาเห็นดอกไม้แล้วคิดไหม ไปเด็ดดอกไม้ ผิดกฎ จะกฎหมายหรือความชอบธรรม

ละสายตา ซิบกาแฟไม่คิดถึงหนังสือพิมพ์ ถนนตรงข้าม คนเดินไปมา ผมเห็นชายสูงอายุ คงออกกำลังกาย เอามือล้วงกระเป๋าสองข้าง เหมือนผมชอบเดินล้วงกระเป๋า แม่บ้านบอกว่า “ทำให้เสียบุคลิก” ถึงจะบอกแนะ ผมเฉย ถ้าคนคิดเป็นไปทางอคติ เห็นมือผม เคลื่อนไหวไป ต่างคาดคะเนย์ผมคงคัน หรือกำนิ้วมือ ออกกำลัง บางคนคิดไม่มีความเป็นธรรม กล่าวโทษผม ผมปลุกบางส่วนของชีวิตคงจะเชื่อทำให้ชีวิตตื่นเต้น ไม่ง่วงหรือเบื่อ