6:30 AM เช้าของวันอาทิตย์ 18 พฤษภาคม ถือหนังสือพิมพ์ไทยแอล.เอ. ติดมือ พร้อมทั้งกาแฟยี่ห้อเฟร้นโรส ทุกเช้าจะดื่มกาแฟ ไม่เติมน้ำตาล ไม่เติมครีม หนึ่งถ้วยทุกเช้ายกเว้นการเดินทางไปต่างถิ่น การดื่มกาแฟตอนเช้า ผมจะมีของกินข้างเคียง เป็นส่วนประกอบของการทาน หลักสุขภาพเคยฟังผู้มีความสามารถ รอบรู้เกี่ยวกับสุขภาพ แม้แต่ลูกสาวหมอสุภัคร สุขกสิกร จบหมอจากเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ บอกว่าพ่อตอนเช้าเวลาดื่มกาแฟ พ่อควรมีอาหารประกอบด้วย จะเป็นครัวซองตัวหนึ่ง หรือไข่สัก 2 ฟอง พอชอบเบค่อน มีไว้ในตู้

ปกติลูกสาวผม ตอนไปเรียนมหาวิทยาลัยยูซี อยู่หอ ปรับตัวเรื่องอาหาร จะงดประเภทเนื้อทุกประเภท ครับเป็นความพอใจของทุกชีวิต แต่การทานอาหาร แม้แต่หลานชาย 3 คน จะทานเนื้อ ลูกสาวไม่เคยห้าม น่าจะพูดเน้นได้ว่า เป็นสิทธิโดยชอบของแต่ละคน เพียงข้อแม้มีบางสิ่งกล่าวว่า การการะทำถ้าสร้างความวุ่นวาย เดือดร้อน กระทบตัวเอง หรือส่วนร่วม “น่าจะหยุด”

เขียนยังไม่ทันจบหน้า ผมหยุดเขียน หยิบแก้วกาแฟ ซิบ กาแฟเริ่มเย็น สำหรับส่วนตัว กาแฟเย็นหรือร้อน ผมไม่คิดมาก คือ สรุปว่า ไม่สนใจ แต่โดยปกติ ดื่มกาแฟร้อนๆ จะเพิ่มความรู้สึก “ชอบพอ”

คงเหมือนตอนนี้ หยุดเขียนซิบกาแฟ มองลอดหน้าต่าง ห้องเขียนหนังสือเป็นห้องสูงจากพื้น เหมือนชั้นที่สอง แต่โดยความเป็นจริงบ้านผมชั้นเดียว แต่บริเวณเป็นทางสูงขึ้นภูเขา จึงสามารถมองลอดหน้าต่าง จะเห็นธรรมชาติงดงาม มองดูเบย์ มองดูซานฟรานซิสโก สะพานโกลเด้นเกจและสะพานเบย์บริดจ์

ผมมองเห็นคนจูงหมา เดินผ่าน และหยุดตรงเกือบถึง 4 แยก เหตุผลหมาขอเดินดม ตามโคนต้นไม้ เจ้าของสุนัข ก็ปล่อยเชิญตามสบาย ผมอดนึกคิด คนจูงหมาเดิน แล้วหยุดเดินปล่อยหมา แสดงพฤติกรรมตามระบบชีวิตของสัตว์ เคยเห็นหมายืนถ่ายพอเสร็จเจ้าของเอามือใส่ถุงพลาสติก กอบที่หมาอึไว้ขอบคุณ พูดเรื่องสุนัข คนรุ่นใหม่ นิยมมีสุนัขเป็นเพื่อน ผมอยู่กับลูกสาวเกือบเดือน เพิ่งกลับบ้านที่เอลเซอร์ริโต้ ได้อาทิตย์ ลูกสาวบินไปอิตาลี รับผมซึ่งผมไป “ครูซ” นั่งเรือเที่ยว เรือชื่อ Princess เมื่อเดือนเมษายน เรืออยู่ในเมดิเตอร์เรเนี่ยน ผมแม่บ้าน และนักท่องเที่ยวกำลังสนุก พอสายผมเดินทางจากห้อง เพื่อนๆ คนไทยหลายคนยืนรอเพื่อไปห้องอาหาร ครับการท่องเที่ยวโดยทางเรือ เรียกครูซ คนมากมายในเรือจัดกิจกรรมป้อนชีวิตครบ นักท่องเที่ยว 90% เป็นผู้สูงอายุ อย่างผมตอนเขียนอายุ 85 ปี ยังโชคดี เดินยังคล่องตัว สติปัญญายังทำงาน ยังชอบอ่านหนังสือ ยังชอบเขียนหนังสือ เป็นบทความลงในหนังสือพิมพ์ไทยแอล.เอ. ผมอยากจะกล่าวขอบคุณหนังสือพิมพ์ไทยแอล.เอ. ที่ให้โอกาสผมเขียนบทความ ครับผมเขียนบทความมานาน

ปี 2502 ผมเป็นนักเรียนทุน เรียนฟรี กินฟรี โรงเรียนฝึกหัดครู ชื่อยุคโน้นเรียก ฝึกหัดครูพระนคร รุ่นผมเป็นรุ่นที่ 2 ครับหยุดเขียนหนังสือ พักสายตา จากกระดาษมองลอดจากหน้าต่าง ครับประมาณ 7:00 AM เช้าวันอาทิตย์ บ้านอยู่ตรงสีแยกขึ้นเขา ทั้งสองถนนตัดกัน เกือบ 10 นาที ไม่มีรถวิ่งเลย ลงความเห็นว่า เช้านี้วันอาทิตย์ คนน่าจะถือวิสาสะ ปล่อยชีวิตให้มีความอิสระ คนน่าจะถือวิสาสะ ปล่อยชีวิตให้มีความอิสระ คือวันอาทิตย์ มากคนขอนอนต่ออีกนิด อาหารเช้าจะกินเมื่อไหร่ก็ได้ ภารกิจประจำไม่ไปทำงาน

มองดูตึกซานฟรานซิสโก สงบ เงียบ อากาศแจ่มใส เห็นตึกชัด ครับการที่อากาศจะแจ่มใส คือแดดออก ลมทะเลพัดเย็น ดวงอาทิตย์ยังเพียงโผล่จากขอบฟ้า การเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นลง หมุนเวียน 12 ชั่วโมง ขึ้นและหายไป จึงอดคล้อยตาม กฎเกณฑ์ตามความจริงของหลักวิทยาศาสตร์ ได้ว่า “โลกกลม” เราเห็นดวงอาทิตย์ 12 ชั่วโมงจากเช้าจนมืดค่ำ ดวงอาทิตย์ไม่ไปไหน เพียงไปอยู่อีก 12 ชั่วโมง ของวันอีกด้านหนึ่งของโลก

ครับอดคิด ตอนเรียนว่าโลกกลมจะเห็นชัดตอนมืดค่ำ และการหมุนเวียนครับ หยิบแก้วกาแฟซิบ กาแฟเย็นหมดความร้อน แปลกรับรู้ เวลากาแฟเย็นรส “ขม” รู้ได้ชัดเจน

ผมอดคิด ถอยหลังไป 30 ปี ตอนยังชอบเล่นกอล์ฟ จะตื่นแต่มืด ขับรถไปสนามกอล์ฟ อาทิตย์ละ 2-3 วันจะออก “รอบ” เล่น 9 หลุม หลังจากนั้นจะไปตลาด และกลับไปทำงาน พอพูดถึง “กอล์ฟ” ผมเคยถูกแม่บ้าน “กล่าวหา” ผมติดกอล์ฟ นี่ดีนะ ยังมีความรับผิดชอบเรื่องงาน ถ้าทำให้งานเสีย ก็ต้องกินลูกกอล์ฟต้มยำ ผมยิ้มแหย เสียงหึหึ ผมสามารถ อดกลั้นการโต้ตอบขัดแย้ง

ยังจำคำแนะนำ จากสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิธ ซึ่งตอนนั้น ผมอาศัยวัดราชบพิธเรียนหนังสือ อยู่กับสมเด็จพระสังฆราช 6 ปี อาทิตย์ละ 2-3 คืน ครั้งละชั่วโมง จะเรียกผมไปคุยเรื่องการเรียน

ปกติ ผมเป็นเด็กเรียนดี (เปล่าโม้) ตอนเรียนประถมที่อยุธยา ได้ที่หนึ่งทุกปี ปลายปี สมเด็จพระสังฆราชจะไปให้รางวัลเด็กเรียนดี “สาเหตุ” ที่ผมได้รับการตอบรับมาอยู่กับสมเด็จพระสังฆราช

มองดูต้นไม้ รอบๆ บ้าน เวลานี้ 8:30 AM ทุกต้นไม้ใบกิ่ง ไม่ไหว ลมหยุดทำงานชั่วคราว พูดถึงต้นไม้ที่บ้านผมมีต้นเรดหวูด ทุกเย็นผมจะเดินไปหลังบ้าน ยืนบนศาลาสร้างแบบไทย มีสระเป็นพลาสติก มีน้ำร้อนหมุนเวียน ผมหยุดอาบมานานมาก ปิดไว้คงอีกไม่นาน ชีวิตคงสิ้นสุด ลูกหลานคงเปิดใช้ได้

ทุกเย็นจะออกมายืน หลังบ้าน จะซ้อมตีกอล์ฟ มีตาข่ายสักพักหนึ่ง ผมทำที่พัดกอล์ฟที่ศาลาทรงไทย ติดกับที่แช่ตัว จะพัดกอล์ฟ วันนี้พูดถึงกอล์ฟหยุดออกรอบมาเกิน 20 ปี แล้ว แต่ความชอบพอยังอยู่ในชีวิต

หลายสิ่งหลายอย่าง ที่เป็นกิจกรรมการแสดงออกของพฤติกรรมทางการออกกำลัง จะหยุดหน้าที่ของมันตามกาลเวลา คืออายุสูงขึ้น

สิ่งหนึ่งที่ผมยังกระทำ คือการไปออกกำลังที่ YMCA อาทิตย์ละ 3-4 วัน เมื่อวานไปเข้าคลาส ยกเท้าบิดตัวอีกหลายอย่าง มีบางคลาสเปิดเพลงแล้ว เต้นตามครู เช้านี้ประมาณ 10:00 AM ยังแวะไปออกกำลัง วันนี้วันอาทิตย์กิจกรรมเพียงครึ่งวัน ผมมองดูตัวเองยังโชคดี ลูกสาว ลูกชาย ยังดูแล ยังช่วยจ่ายเงินให้ อย่างออกกำลัง

เช้านี้นกหายหน้า เห็นแต่นกกา ลมหยุดหน้าที่ คนเดินไม่มีบนถนน อ้อเช้าวันอาทิตย์ เด็กหยุดไปโรงเรียน พ่อแม่หยุดงาน แม้แต่ลมเป็นธรรมชาติยังลดแรงงาน พัดเล็กน้อย ต้นไม้ใบไม้ ไม่เคลื่อนไหว แต่แสงของดวงอาทิตย์ กลับจ้าขึ้นทุกเวลา แต่อาทิตย์นี้ผมพูดกับตัวเองเมื่อวานหลังจากออกจาก YMCA ว่าจะไปออกกำลัง วันอาทิตย์ ครับหลังจากหกล้มที่เรือท่องเที่ยว กระดูก สะโพกแตก วันนี้เริ่มเดินคล่องขึ้น แต่โชคดีขับรถยังทำได้ เพราะระบบที่หกล้มทางซ้ายของร่างกาย เสียงบ่นของระบบทางขวามือนาย อยู่ๆ มีกิจกรรมนอกระบบ แล้วใช้ทางส่วนขวาของร่างกายที่เรียกว่า เกินขีดคุณภาพมากเกินไปนะครับ ด้านขวาของร่างกายเริ่มบ่น แต่ไม่พูด รับรู้ด้วยพฤติกรรม คือการเมื่อยด้านขวา