ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 3 พฤศจิกายน 2561

ถือถ้วยโอเลี้ยง ขอมาจากเต้นท์บริการอาหารกลางวันของวัด บนโต๊ะมีเหยือกวางหลายใบ แต่ละใบใส่น้ำชา น้ำกาแฟ และรสแตกต่าง แม้แต่เครื่องดื่มประเภทและรสแตกต่าง แม้แต่เครื่องดื่มประเภท Smoothies มีชาแปลก อยากชารสเผือก ชาใบเตย ชาวางบนโต๊ะมีบริการหลายอาทิตย์มาแล้ว ได้รับอนุโมทนามาจากผู้ใจบุญ คนบริการมี 2-3 คน ครับช่วยกันคนละไม้ละมือ หน้ายิ้ม คนมาขอบริการจะบอกสิ่งที่ตัวชอบ คำตอบ “ยินดีคะ” มือหยิบแก้ว มือขวาจับเหยือก เทสิ่งที่เราต้องการใส่นมไหมคะ ครับ เธอบอกว่าพี่คนนำชามาให้บริการเป็นมืออาชีพนะคะ มีร้านขายดี เดี๋ยวนี้คนนิยม รสหวาน มัน หลายคนกลัวว่าทานแล้ว หวาน มัน ไม่ตรงกับความต้องการของสุขภาพก็น่าจะจริง แต่ไม่เสียทีเดียว ของดื่มของกินบางอย่างที่เราชอบพอ ถ้าได้ประโยชน์ทางสุขภาพน้อย ก็ต้องจัดสรรตารางกินบ้าง ละเลยบ้าง

ยอมรับ คนไทยกับวัด ไปด้วยกันเสมอผมไปวัดบ่อย โดยเฉพาะวันอาทิตย์ จะนำอาหารติดมือ บางครั้งก็ทำของหวาน ความรู้สึกการทำอาหารไป เพื่อตักบาตร หลังจากพระ คน มาวัดก็เข้าแถวทานอาหาร ความรู้สึกสุขใจ เหมือนกันทุกคนที่นำอาหารมาถวายพระ นั่งทานคุยกัน คนหน้าคุ้น จะยืนหลังโต๊ะอาหาร คอยตักอาหารให้ผู้บริโภค ครับถ้าสังเกตคนมาวัดจะมากับสิ่งดีงามของชีวิต

สังคมของคน ถ้าคนได้มีโอกาสพัฒนาใจ ให้รู้จักมีเมตตา เผื่อแผ่ สังคมนั้นย่อมพบกับความสุขสบายใจ สิ่งที่ผมบอกคนด้อยโอกาส ย่อมได้รับความช่วยเหลือ ผมเชื่อเสมอว่า สังคมไทยถึงจะเปลี่ยนจากการมีเมตตาลดลง คนนิยมวัตถุมากขึ้น แต่สังคมไทยก็ไม่เคยขาดคนมีจิตเมตตา จะเห็นได้เสมอ สื่อเปิดเผยคนด้อยโอกาส พิการขาดคนดูแลแม้แต่ลูกหลานก็ไม่สนใจ คนไทยเมื่อทราบข่าวมีมากคนก็ช่วยเหลือ อยากส่งเงินช่วยเหลือ คนด้อยโอกาสบ้านอยู่ไม่ได้คนมีเมตตาสร้างให้ เด็กหลายคนมีคนเมตตาส่งเสียให้เรียน

ครับอย่ายืนอยู่เฉยโดยขาดเมตตา ช่วยได้ก็ช่วยเถอะครับ ถ้าปัจจัยไม่อำนวย แรงงาน ความคิด ก็สามารถช่วยได้นะครับ การสละแรงงานถือเป็นบุญบริสุทธิ์และสมบูรณ์

ผมถือโอเลี้ยง เดินผ่านคนมากมาย สายตาสัมผัส คนรุ่นลูกหลาน แต่คนรุ่นผมที่เคยร่วมมือกัน สร้างวัด คำว่าสร้างวัด ผมไม่เพียงหมายถึงรวมกลุ่มหาทุน บริจาคเงิน แต่ผมหมายถึงระยะแรกจนถึงปัจจุบัน เดินเป็นส่วนของวัดตลอดมา มาวัดฟังเทศน์ สนทนาธรรม เข้าร่วมวงกับเพื่อน

คนรุ่นผม ถือเป็นวัยสุดท้ายของชีวิตเกษียณ เพื่อนหลายคน หลังจากถูกปลดจากวัยของงาน ชวนคู่ชีวิตกลับไปอยู่ไทย เพราะเมืองไทย รายได้จากเกษียณ ก็สามารถทำให้ชีวิตสะดวกสบายขึ้น อยากได้เงินเกษียณ 1,000 เหรียญ อเมริกาแม้จะคนเดียวอยู่ยาก ยิ่งต้องเช่าบ้าน ค่าประกันสุขภาพ ค่าอาหาร ยิ่งต้องขับรถ รถกินอยู่มากกว่าเราเสียอีก ค่าประกัน ค่าน้ำมัน ค่าสึกหรอ หลายคนมีบ้าน แต่ค่าภาษี ตกเป็นเดือนก็หลายร้อย และสำคัญค่าสังคมเยอะ คนไทยมีเสียชีวิตเกือบทุกเดือน ลูกหลานแต่งงาน เด็กเกิด แม้แต่เสี่ยงโชคเล็กๆ น้อยๆ ยิ่งช่วงนี้ Mega ประมาณ 1,000 ล้านเหรียญ ห้ามใจที่จะไม่เสี่ยงโชค ไม่สามารถห้ามใจได้ นั่งดูสถิติ โอกาสถูกน้อยมาก แต่ก็คิดว่าแล้วเกิดสถิติที่น้อยจะถูกหวย “อาจเป็นเราก็ได้” ก็ต้องยอมอดอาหารสนับสนุนรัฐบาล

แต่ถ้าบังเอิญปัญหาวุ่นวาย อย่างครูจอมทรัพย์ ครูปรีชา คงไม่มี เหลือเชื่อนะครับปัญหาหวย 30 ล้านคนไม่ซื้ออ้างว่าซื้อ แล้วทำหวยหาย บุคคลที่ไร้ค่าในสังคมขยายตัว ปวดหัว ในอเมริกา คนนิสัยโกงแบบเดียวกับหวย 30 ล้าน คงไม่มี การตู่หรือช่อโกง ทำไมบ้านเรายุคนี้ก็มีและขยาย คงไม่เกิดจากคนโกงคนเดียว แต่ร่วมมือกับหลายฝ่าย สุมหัวคิดหาวิธีโกง

แต่ 1,000 เหรียญในเมืองไทยชีวิตน่าสบาย คนที่ย้ายส่วนมามีบ้านอยู่ ถ้าบังเอิญสุขภาพโรคร้ายไม่กัดกิน การไปหาหมอก็หมดห่วง เมืองไทยน่ากลัวเรื่องหาหมอ ยอมรับโรงพยาบาลดีๆมีเยอะ เครื่องมือทางการแพทย์ ความสามารถของหมอ ห้องรักษาพยาบาล ความสำคัญถ้ามีเงินไม่มีปัญหา แต่ถ้าอดออมถึงขั้นยังไม่พอจะพึ่ง 30 บาทรักษาทุกโรค คนต่างจังหวัดมากมายสร้างหนี้ หยิบยืม เพื่อรักษาตัวเองเยอะ เพราะระบบพยาบาลต่างจังหวัดยังมีช่องว่างแตกต่างกับโรงพยาบาลกรุงเทพฯมาก 30 บาท โรคบางอย่างรักษาไม่ได้

แล้วจะร้องกับใครล่ะ ยิ่งช่วงนี้พรรคการเมืองฟอร์มตัว ตั้งพรรค เตรียมตัวเป็นผู้นำทางการเมือง น่าจะช่วยได้ เพราะต้องการคะแนนเสียง และคงจะมีจิตสำนึกที่จะพัฒนาท้องถิ่นของตัว ห่วงใย คนของท้องที่ แต่สิ่งที่รับรู้ ความคาดหวังมลาย พูดภาษาสมัยใหม่ อยากได้รับเลือกก็เดินหา สัญญา พอได้ คำมั่นไปกับลม เอาง่ายช่วงนี้ปัญหาราคาข้าว ยาง และน้ำมัน ไม่เคยได้รับความสนใจจากพวกนักการเมือง

คนรุ่นผมหลายคน มีโรคภัยที่คิดไม่ถึงจะมาฉุดกระชาก เป็นแหล่งของโรคได้ ผมมีเพื่อนเป็นโรคเดินไม่ได้ พูดไม่ได้ ลุกจากเตียงไม่ได้ เคยมาสนุกกับเพื่อนรุ่นเดียวกันทุกปี เดือนตุลาคม 2 ปีมา คนจัดงานรุ่นโทรไปหา ไม่รับ ไม่ตอบ เลยเดินทางไปหา ครับโรคอย่างว่า พูดไม่ได้ ลุกไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้ รอวันที่ธรรมชาติจะมาเอาตัวไป คือตาย เราเชื่อตายแล้วเกิด การเกิดคือเชื้อกิเลส ตัณหา และปัญญาที่รับรู้สิ่งไม่ถูก ทำให้ต้องเกิดใหม่ ก็ถือว่าดี เมื่อร่างกายผุพังหลังคารั่ว ตายแล้วเกิด บ้านใหม่ถูกสร้างขึ้น คือกายใหม่ เพียงใช้ปัญญา ควบคุมให้อยู่ในศีลและธรรม ชีวิตก็เดินทางที่สะดวกสบาย

เพื่อนผมรู้จักมานาน รุ่นบุกเบิก ทำมาหากิน ใช้สมองฝั่งซ้าย ความแม่นยำ คำนวณตัวเลขได้รับความยกย่อง หลังจากเกษียณได้ 2-3 ปี เหลือเชื่อสายตาและความคิดชราล่วงหน้า ขับรถไม่มั่นใจ ตัดสินใจไม่ดี เกิดอุบัติเหตุ คำแนะนำหยุดขับรถเถอะ ทำตามเคยมาวัดบ่อย เกือบทุกอาทิตย์ได้คุยกับพระ และได้คุยกับเพื่อน ชีวิตไม่รู้ว่าขาด พอขับรถไม่ได้ มาวัดหรือไปไหนๆ ต้องพึ่งน้อง เพื่อน ชีวิตถูกตัดขาด ครับชีวิตคือจุดสะดุด ภาระของทุกคนมีการมาวัด ได้คุย ได้เข้าแถวทานอาหาร เข้าโบสถ์ฟังเทศน์ ทิ้งช่วง ผมเลยไม่ค่อยได้เจอ

หลายคน พอเกษียณ บ้านแถบเบย์แอเรีย ราคาล้าน ขายบ้าน หอบเงินไม่ต้องเสียภาษี หลายคนมีหนี้ธนาคารจิ๊ดเดียว ทิ้งความคุ้นเคยไว้ เดินทางไปอยู่เมืองอื่น ยังอยู่แคลิฟอร์เนีย ไกล 100 ไมล์ บ้านใหม่ๆ 2-3 ห้องนอน ราคา 2-3 แสนก็มี หลายคนหนีไปอยู่เท็กซัส สถิติเคยบอกว่า ถ้ามีเงินสดแสนเดียว อยู่ได้ 10-20 ปี โดยไม่ต้องทำงาน หลายคนหนีขึ้นเหนืออย่างรัฐออริกอน วอชิงตันสเตท บางรัฐไม่เสียภาษีซื้อของ

และอีกหลายปัจจัย ไม่เห็นหน้าเพื่อนวัยเดียวกัน คนที่เคยคุ้นเคย หลายคนกลับเมืองไทย คนที่เคยคุ้นเคยหลายคนกลับเมืองไทยครั้งละ 2-3 เดือน เหตุผลที่ได้รับ อากาศเมืองไทยหนาวไม่มาก อาหารริมถนนมีทุกที่ หน้าผลไม้ เลือกทานได้ราคาถูก เล่นกอล์ฟไม่แพง มีคนแบกถุง เบื่อบ้านไปหาเช่าที่อยู่ตามป่าเขา แต่อย่าคิดว่าผมประเภทจิตมีปัญหา ชอบล่าสัตว์หวงห้าม แม้แต่นำปิ่นโตหิ้วไปกินด้วย (ปิ่นโตคือคุณผู้หญิง)