ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
อุดมวัย (Gerontology) ตอนที่ 16

ชอบคำพูด ชีวิตย่อมมีทางเลือก โดยเฉพาะชีวิตทุกวันต้องกินต้องใช้ เลือกของดีราคาถูก ราคาถูกคือราคายุติธรรม แถวบ้านผมทุกวันพุธของทุกอาทิตย์ หนังสือพิมพ์โฆษณาซื้อของกินของใช้ หลายยี่ห้อมากองม้วนในตู้จดหมาย และทุกครั้งจะมีซอง มีโฆษณาซื้อหนึ่งแถมจานต่อไป 50 เปอร์เซ็นต์ แม้แต่ร้านกาแฟเดินลงไปกลางบล๊อคที่สองเปิดมา 2-3 ปีแล้ว โฆษณาสอดใบแวะเยี่ยมไม่ซื้อไม่บ่น กาแฟฟรี 10 เอาว์ 1 แก้ว กาแฟทุกแก้วสด รสเข้ม ใช้กาแฟดี ผมเคยคิดไปยืนยื่นบัตร แล้วหยิบกาแฟฟรีแก้วหนึ่ง พอถึงวันนี้ความรู้สึกถ้าไม่อุดหนุนอย่างอื่นด้วยอย่าง Morning Bun หรือสิ่งที่แม่บ้านผมชอบ Biscotti ขนมปังผสมอัลม่อน ไม่หวานมาก กรอบ กาแฟร้อนๆ นั่งหันหน้าออกนอกถนน หนังสือแม็กกาซีนหน้าปกนักการเมือง อย่างฮิลลารี่ หรือ ทรั้ม ส่วนประกอบต่างๆ ต่างเกื้อกูลเวลาเช้าย่อมคุ้มทุน

2 อาทิตย์ติด ร้านโกรเซอรี่มากยี่ห้ออย่างเซฟเวย์ ลักกี้ โฮสฟู๊ด และมีอีกหลายยี่ห้อเป็นร้านตั้งมานาน อยู่ในความรู้สึกของคน ลูกหลานรับช่วง คงเหมือนร้านไทยในแอล.เอ. 40-50 ปีผมไปก็ยังคงอยู่คู่กับคน เจริญเติบโต ลูกหลานรับช่วง การที่ยืนอยู่นานในความรู้สึกของคน ทิศทางของธรรมะย่อมมีคุณธรรมประกอบด้วย ราคา คุณภาพ

2 อาทิตย์ เซฟเวย์โฆษณา ซื้อไวน์ขวดแรกเต็มราคา ขอดที่ 2 เหรียญเดียว ผมชอบคุยเรื่องไวน์ โดยแท้แล้วไม่มีคุณสมบัติรอบรู้เรื่องไวน์หรอก เพียงแต่พอวัยขนาดนี้ ทุกวันอาจมีเว้นวรรคบ้าง ตอนคุ๊กอาหารเย็น รินไวน์เย็น (ชานโดเนย์) ค่อนแก้ว ผัด ต้ม ความรู้สึกท้อแท้ไม่มี ระหว่างผัดอาจเหยาะไวน์ลงจี๊ด รสแปลกปลอมอร่อย แม่เคยสอนตอนมาเติบโตในกรุงเทพฯ เรียนหนังสือ ต้องช่วยตัวเองนะลูก รู้จักหุงข้าง ต้ม แกงเอง ของเหลือสามารถใส่ปนเปได้ รสจะอร่อยไปอีกอย่าง สิ่งที่ลูกได้ของไม่เหลือทิ้ง อาหารแปลกรส แม่ยังเน้นต่อ ถึงอาหารจะอร่อย แต่อย่ากินเกินความจำเป็นของร่างกาย เพราะสามารถเป็นพื้นฐานของโรคภัยไข้เจ็บได้

ผมจอดรถหน้าเซฟเวย์ ช่วง 10 โมงเช้า หลังจากส่งแม่บ้านไปวายเอ็มซีเอ (YMCA) หลายคนไม่รู้ว่าคือชื่ออะไร เป็นที่ออกกำลังมีอยู่ทั่วไป จะจ่ายเป็นวันหรือเดือนก็ไม่ว่า มีอุปกรณ์ และคนสอน ผมชอบมีคนสอน ความรู้สึกทำให้ขยันมานะ ส่งเสร็จไปตลาด ไม่ซื้ออะไรมาก เพียงเดินดูทั่วๆ แล้วแวะแผนกหนังสือรายสัปดาห์ รายเดือน อาจเปิดดูรูป เรื่องไหนสนใจ ก็เปิดยืนอ่าน ครับระบบในอเมริกามากสิ่งแตกต่างจากไทย แต่เรื่องยืนอ่านหนังสือเหมือนกัน “ไม่ว่า” แต่สิ่งที่แตกต่างร้านหนังสือในอเมริกา หลายมุมจะมีเก้าอี้นั่งอ่าน เพราะความเข้าใจจิตใจคนอ่าน อ่านหนังสือย่อมรัก มากคนจะซื้อติดมือ การอ่านมองกว้างย่อมขยายความคิดเห็น อ่าน คิด ปัญญาย่อมพัฒนาเกื้อกูลต่อกัน เรื่องเกื้อกูลคนด้อยโอกาส ท้องถิ่นคนมีความคิด เมตตาจะหาทางช่วยเหลือ เกื้อกูลคนอื่น อาจจะผิดกับมากสังคม พยายามจัดกิจกรรม เพื่อบันเทิงตัวเอง

ทุกวันผมมีเวลากับสิ่งอยากมีความเข้าใจให้ตัวเองเสมอ เรื่องอาหารผมกินทุกประเภท ไม่ปิดกั้นตัวเอง โดยเฉพาะพวกเนื้อ แต่หลายปีมาทานเนื้อน้อยมาก ยังทานหมูบ่อยเพื่อใช้ต้ม ปิ้ง ย่าง ถึงจะยังชอบพอแต่ก็เลือกเดินผ่าน เมื่อสองวันไปทานอาหารบุฟเฟ่ต์ ร้านจีนใหญ่สะอาด อาหารไม่เป็นอาหารโหล มีเป็น ไก่ หมู ผมเลือกเดินเลยทานปลานึ่ง ผัก แต่หยิบ “ครีมบลูเล่” 3 ถ้วยเล็กๆ ครับครีมบูเล่เป็นของโปรด ส่วนผสม ครีม น้ำตาล ไข่แดง สุดท้ายใส่น้ำตาลทรายและใช้ความร้อนฉีด หวานมัน และกรอบด้วยน้ำตาล เผลอแขม่วท้อง เมียมองหน้าเธออ้วนขึ้น ผมหน้าจ๋อย จริงแฮะกินขอบชอบโดยเฉพาะของหวาน เดี๋ยวนี้ไม่ชอบอาหารบุฟเฟ่ต์ กลัวอดใจไม่อยู่ ตามใจปาก ตามใจตัวเอง เคยคิดบ้าบอ กินมากตามใจ บาปกรรมไหม หลวงพี่ท่านว่าการกระทำผิดถ้าใจตั้งใจ วางแผน ย่อมบาป ถ้าทำโดยบังเอิญถ้าจะมีส่วนบาปก็เพียงธุลี ผมชอบภาษาไทย คำว่าธุลี นิดเดียว ลมพัดบาปกรรมก็ลอยหาย หรือเข้ายิมส์ออกกำลังพอเหงื่อออกความท้อแท้อันตรธาน คงเหมือนธุลี เบาบาง หลุดง่าย

ถ้าซื้อไวน์ไปเซฟเวย์ เคยเปรียบเทียบราคา เซฟเวย์ถูกกว่าโกรเซอรี่ระดับคุณภาพเดียวกัน ผมเดินดูไวน์เคยควักกระเป๋าเกิน 10 เหรียญซื้อยี่ห้อ EDNA ผมชอบน่ะ เคยทานครั้งแรกร้านอาหร “ปาปิยอง” อาหารฝรั่งเศส อยู่เมืองฟรีมอนต์ เหตุที่ไปกินของแพง เพราะเคยกินฟรี บ่อยครั้งลดราคาใจหาย เป็นญาติ ครับคนไทย ความเจริญที่ไม่มีชาติไหนเหมือน ถ้าเป็นญาติ ความรู้สึกรักใคร่ เมตตา เกื้อกูลต่อกัน แต่ถ้าพูดตามลักษณะของความถูกต้อง ญาติยืมสตังค์อย่าลืมทำในสัญญา เวลาฟ้องร้องที่นี่ขึ้นศาล จะอ้างแล้วไม่มีอะไรเป็นหลักฐานย่อมยากที่จะได้เงินคืน แต่ถ้าคิดว่าเราพอมี ช่วยเหลือเกื้อกูลญาติบ้าง สิ่งที่คุณได้ความรู้สึกดีๆ ครับชีวิตคนสร้างสิ่งดีๆ ให้กับชีวิตบ่อยๆ สารแห่งความดีจะหลั่ง คุณความดีสะสม ยิ่งทำบ่อย ผมเชื่อหมดใจ ชีวิตคุณจะหลุดไปอยู่ช่วงของคนที่มีจิตใจพัฒนา จำเริญยิ่งขึ้นไป เดินไปไหนๆ จะนั่งนอนเงาคุณความดีปกป้องดูแล รักษา

ไวน์ EDNA ในเซฟเวย์ ราคาปิด 17.99 ปกติ 12-13 เหรียญ ซื้อขวดที่สองเหรียญเดียว ผมลองคิด ปกติ 12 เหรียญ 2 ขวด 24 เหรียญ เวลานี้ราคาสองขวด 19 เหรียญ หารสอง 9.50 เหรียญก็ยังถูกกว่าปกติ

การควักเงินซื้อไวน์ขวดละ 10 เหรียญ ผมจะขยักความคิดรีรอเสมอ ครับภาษาพระท่านบอกว่าเรียก “สติ” เมื่อคนมีสติความผิดพลาดก็ไม่เกิดบ่อย หลายคนเคยนึกเลย ผมคงเคยบวชมา เปล่าหรอกชีวิตคงไม่ได้บวช แต่เมื่อใจได้รับการยับยั้งมีสติ สมเด็จสังฆราชองค์ที่ 18 วัดราชบพิธ ท่านสอนผมเกือบทุกคืน ตอนทุ่มถึง 8:30 PM อ่านหนังสือ รู้จักคิด ให้มีสติ

ทุกคนจะใช้สติเสมอ แต่จะมากน้อยต่างกัน สติจะเกิดเอง อย่างยับยั้งการไม่กระทำผิด สติอีกอย่างได้รับการฝึกฝน อดกลั้น จะอยู่กับเราตลอดเวลา ไปไหนไปด้วย จะทำอะไรผิดหรือถูก ถ้าใช้ความคิดสติจะเสนอหน้ามาช่วยคิดเสมอ

ระหว่างผมรีรอมองดู EDNA WINE มีคุณผู้หญิง อายุประมาณ 50 หน้าตาบ่งมีความพอใจกับชีวิต เดินมายก EDNA ทั้งลังลงวางในรถเข็น ผมถามคงชอบ เธอตอบชอบความกลมกล่อม นุ่ม ราคานี้ ไปดูมาหลายร้านนาน ขวดละไม่เกิน 10 บาทหาไม่ได้ เธอบอกว่าเก็บใส่ตู้เย็นรักษาอุณหภูมิ วันไหนกลับจากงาน งานเยอะทุ่มความคิด พอถึงบ้านก่อนทำอะไร ถอดรองเท้า วางกระเป๋า เดินไปตู้เย็น หยิบแก้วไวน์ขากลมเล็กสูงปากกว้างมน รินเพียง 1 ใน 10 หมุนไวน์วนดมกลิ่นแล้วซิบ เชื่อไหมความกลมกล่อมรสองุ่นและรสอย่างอื่น กลิ่นหอมเย็นๆ ของไวน์นะชีสุขอย่างไม่น่าเชื่อ เธอหันมามองหน้าผม ความหอมของน้ำหอม ได้กลิ่นอยากสัมผัส อยากเป็นเจ้าของ ความรู้สึกต้องการแต่เป็นความสมบูรณ์ของชีวิตมนุษย์ แต่กลิ่นของไวน์ รสที่แตะริมฝีปาก ผ่านลิ้นไหลเรื่อยผ่านลำคอ ตกลงกระเพาะ ถ่ายทอดเดินทางไปตามเส้นเลือด ความรู้สึกตัวอุ่น ครึ่งแก้วผ่าน ไวน์จะเข้าไปวุ่นวายกับประสาท ความคิด ความรู้สึกสงบ แปลกความผ่อนคลายเริ่มเข้ามาแทนที่ ศีลข้อที่ 5 พูดเกี่ยวกับโทษ คงจะหมายถึงชีวิตเมื่อผูกพันกับไวน์มากปริมาณ ความมีสติขาดหาย แต่ถ้าขาดสติไม่ก้าวร้าว หัวเราะ ยิ้ม จะกลายเป็นความสงบ เป็นพื้นฐานของชีวิตก็ไม่ว่ากันจริงไหมคุณโยน