ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 30 เมษายน 2565

เดินลงบันไดของ วายเอ็มซีเอ ระหว่างเดินลง ผมจะจับราวที่ยึดติดกับข้างฝา มีไว้สำหรับยึดเวลาเดินลงบันได ความปลอดภัยเป็นสิ่งจำเป็นของทุกคน โดยเฉพาะผมและคนมาออกกำลัง ส่วนมากวัยที่เรียกว่าผู้สูงอายุ ครับชีวิตคนโดยเฉพาะช่วยวัยผม ทุกอย่างเปราะบาง เกิดล้ม บางส่วนอาจแตกหัก มีบ้างพิการ ความระมัดระวัง ต้องเพิ่มการดูแลมากยิ่งขึ้น

สำหรับผมมีปัญหาเกี่ยวกับการเดินไม่ตรงมานาน ตอนเป็นหนุ่มหรือวัยกลางคนอาจจะเป็นความสมดุลของร่างกาย แต่ยังแข็งแรงอาจเดินเซ โยกตัวบ้าง ความรับรู้ คงต้องใส่ใจมากขึ้น

หลายปีมาหมอไกรเซอร์บอกผม ผมเสียความสมดุลการเดิน หมอส่งไปเข้าคลาสฝึกเดินตรง มีคนสูงอายุวัยไล่เลี่ย วัยใกล้เคียงเยอะ ครับเลิกเข้าคลาสก็ยังพยายามฝึกบ้าง เกียจคร้านคือลืม พอถึงวันนี้ ความรู้สึกไม่เดือดร้อน ถ้าไม่เจ็บ

พอผ่านประตู ผมเลี้ยวขวาแล้วข้ามถนน ตรงไปที่รถ ถนนสายนี้ ชื่อ Kains เป็นถนนวันเวย์ ครับถนนวันเวย์ ปกติขับรถปลอดภัยกว่า ถนนไป-และกลับ 2 ฟากทางบ้านคน ครับเมืองนี้ชื่ออัลบานี่ บ้านส่วนมากชั้นเดียว เมืองใกล้เคียง คือ เบิร์คเล่ย์ และ เอลเซอริโต้ บ้านส่วนมากสองชั้น เมืองเบิร์คเล่ย์ และเอลเซอริโต้ บ้านมีภูเขาลาดลงทะเลภายใน บ้านเรือนหลายถนน สามารถมองเห็นทะเลภายใน มีเกาะ เมืองซานฟรานซิสโก เซ้าท์ซาริโต้ อีกหลายเมือง เห็นสะพาน และที่สำคัญ คือ ลมทะเล สะอาด สด จะพัดขึ้นสู่บ้านเรือน เวลาพัดลงอ่าว อาจนำบรรยากาศของอากาศ ความรับรู้ ลงสู่ทะเล มหาสมุทรแปซิฟิก

ขับวันเวย์ บล็อกเดียว ถนนข้างหน้าชื่อ Marine เป็นถนนไปกลับ ผมเลี้ยวขวา ถนนข้างหน้า San Pablo เป็นถนนหลักผ่านหลายเมือง มีธุรกิจมากมาย แตกต่างถนนสายนี้ ผมขับประมาณ 2 ไมล์ ไปร้านขายของเก่า ที่เรียกว่า Junk Yard ผมชอบไป แต่เดี๋ยวนี้ไม่ไปบ่อย ปกติไม่ซื้อ เพียงชอบไปดู ครับสารพัดสิ่ง เคยไปเห็นโอ่งของไทย คงใส่ไข่เค็มมา ราคาโอ่งละ 80 เหรียญ บ้านผมมีโอ่งประเภทนี้หลายใบ อย่างที่ผมกำลังเขียนหนังสืออยู่ ขวามือมีโอ่งลายมังกร เอากระถางต้นไทร วาง ต้นไทรอยู่กับครอบครัวเกิน 40 ปีเกิน มีต้นกลมใหญ่กว่าด้ามไม้กอล์ฟ 7 ต้นด้วยกัน มาจากพ่อแม่เดียวกัน คือรากเดียวกัน ช่วงนี้ในต้นไทรบางใบ แก่จากเขียวเป็นเหลือง ไม่นานก็ร่วงลงพื้น กลายเป็นปุ๋ย

ครับคงเหมือนคน พอวัยชรา การเดิน ความคิด เริ่มช้าลง สำหรับส่วนตัวผม ความเปลี่ยนแปลงของชีวิตมี แต่โชคดียังชอบทำงานในบ้านและหลังบ้าน บ้านมีต้นไม้เยอะ แม่บ้านชอบปลูกขยายต้น เมื่อวานตอนเย็น ผมบอกแม่บ้านฝนจะตก แม่บ้านต้องออกไปขนกระถางต้นไม้ ประเภทมีดอก ต้นกล้วยไม้ ดอกออกสวยงาม วันที่ปราศจากฝน แม่บ้านจะวางบนขอบที่ทำสูงขึ้น ให้ได้รับแดด ลมที่เข้าผ่านจากสะพานโกลเด้นเกจ ความรู้สึกของแม่บ้านและผม ดูแล้วสวย สดชื่น อดขอบคุณธรรมชาติ

ครับตรงสี่แยกของถนน Manne กับ San Pablo ทางขวามือ ผมจะเห็นฝูงของไก่งวงเดินหลายตัว จะเห็นตัวผู้ ทำป้อ กางปีก คงจีบสาวไก่ ครับ ตรงไก่งวงอาศัยเป็นส่วนของมหาวิทยาลัยยูซีเบิร์คเล่ย์ ทำแปลงให้นักเรียนพวกเรียนเกษตรเรียนรู้ของจริง

สำหรับไก่งวง บ้านผมจะมีทุกวัน เพราะข้างบนหลังบ้านมีป่า ภูเขา แหล่งน้ำ ครับหลายปีมา เห็นกวางทุกวัน เดี๋ยวนี้ไม่เห็น

ผมขับเลี้ยวขวา ครับเคยมีคนไร้บ้าน โฮมเลส นอนข้างถนน บางที่รัฐให้ย้าย เพราะสิ่งของ (อาจเป็นส่วนของสมบัติ) มีมากราย ดูแล้วสิ่งของกองทิ้ง กินบริเวณกว้างกว่าเต้นท์หลับนอนเสียอีก ครับสำหรับคนไร้บ้าน อยู่ร่วมกัน กางเต้นท์ของใครของมัน ช่วงนี้ผมไปฟรีเวย์ ออกถนน ยูนิเวอร์ซิตี้ ติดกับทะเลภายใน ทางออกมีที่ว่างกว้าง ผมมองเห็นเต้นท์คนไร้บ้านมากมาย มองเห็นส้วมรัฐนำมาตั้งให้บริการ ผมอดขอบคุณเจ้าหน้าที่บริหารดูแลที่มีเมตตา

ครับผมมองเห็นคนส่วนมากยังอยู่ในวัยใช้ชีวิตทำงาน เมื่อปล่อยชีวิตให้ว่างไปวันๆ ปลายทางช่วงเกษียณชีวิต เงินที่ได้รับคงไม่มาก เพราะช่วงชีวิตทำงาน ไม่ทำ ช่วงก่อนจะมาถึงเวลาใช้ชีวิตแบบไร้บ้าน ถึงจะเคยทำงานมาบ้าง แต่ก็น้อยเต็มที เงินสะสมคงน้อย

คงจะหนีไม่พ้นรัฐต้องดูแล ครับผมดู People Court คนขึ้นศาลหลายคนหลังจากผู้พิพากษาถามทำงานอะไร มีเยอะไม่ได้ทำ ป่วย รัฐดูแล หลายคนบอกว่าตกงาน รัฐก็ต้องจ่าย สังคมของกลุ่มบางคนชอบแบมือให้รัฐบาลช่วย ไม่นิยมทำงาน

ผมละสายตา หยุดที่ไฟแดง ฝนเริ่มตกพรำๆ ครับพอฝนตกทีไร มากหรือน้อย ผมรู้สึกสบายใจ ผมได้รับจดหมายจาก EBMUD WATER แบ่งเกรดของคนใช้น้ำ มี A B และ C

คำว่า A คือ 4:00 Point ถ้าเปรียบเทียบกับคนใช้น้ำ คือ A ใช้น้อยสุดในการเฉลี่ย

สำหรับ B ใช้ อย่างกลาง ผมจะได้รับการใช้น้ำมากเป็นกลาง

สำหรับ C ใช้น้ำมากที่สุด

ครับหน้าที่ของผมกับ แม่บ้านก็พยายามลดน้ำ สำหรับผม ช่วงฝนตก เก็บน้ำ น้ำเต็ม เวลาอาบน้ำ Shower เช้าและเย็น ช่วงอัตคัดน้ำ เช้าใช้ลูบตัว หน้าและผม ตอนเย็น อาจเปิดน้ำเต็มซิ้งค์ล้างหน้า แล้วตักอาบ

ครับฝนจะตกมากตกน้อย ผมมีความสุข ถ้าอยู่บ้านมองดู รั้วต้นไม้ เลื้อยเต็มต้นเฟื่องฟ้า บ้านผมสูงเป็นพุ่มใหญ่ คงมีชีวิตเติบโต หลายสิบปี ครับต้นไม้บางประเภท พ่อแม่ คือกิ่งดั้งเดิม อาจแก่เฒ่า ลูกหลานกิ่งใหม่ เจริญงอกงาม ออกดอกเต็มบ้าน

ระหว่างจอดรถ ฝนพรำ มีหญิงไม่สวมหมวก เข็นรถเด็ก รู้ว่ามีเด็ก เพราะเห็นเท้าเด็ก และในรถเข็น มีสำภาระแบบผ้าห่ม หรือเป็นประเภทไร้บ้าน ไม่สวมเสื้อฝน ไม่กลัวฝน เข็นแล้วเดิน ดูหน้าตาไร้ความสุข ครับสังคมของคน มีสุขและทุกข์มากมายสังคมยุคนี้ ครอบครัวแตกแยกความสุขของคน สามารถรับรู้ได้ คนมีความทุกข์ กลุ้มใจ จะทำตัวให้เบิกบาน เผลอยิ้ม สามารถอ่านออก รับรู้ได้

ครับสั่งสอนของพุทธศาสนา คนแตกต่างกัน ความสุข ความทุกข์ มีเงินจนเงิน เพราะสิ่งที่ติดตัวมาในอดีตชาติ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา การรับรู้พุทธศาสนาเราต้องสัมผัสด้วยตนเองคือ กาย วาจา และใจ

ผมละสายตาไฟเขียว ถ้าเดินข้ามถนนทางที่รถผมไป อยากหยิบยื่นเงินให้บ้าง ในรถผมมีซีเรียล 2 กล่องอยากจะให้ด้วย ครับการให้จะเกิดจากอะไร สำหรับผู้ให้ทุกคน ถือว่ากระทำสิ่งดีงาม เท่ากับทำบุญ เมื่อทำบุญ ย่อมเกิดกุศล สุขกายสบายใจครับ สิ่งดีๆที่เราทำ อาจารย์จิตวิทยาในมหาวิทยาลัยออริกอน ตอนเรียนบอกว่าการทำถูกต้องจะรวมถึงความคิดด้วย จะคิดหรือทำดีฝึกให้สิ่งดีงาม เป็นส่วนจริงๆ อยู่กับชีวิตตลอดไป สิ่งถูกต้องหรือดีงามหรือกุศล จะอยู่กับเราตลอดไป โดยความปกติ ความดีงามจะเข้ามาแทนความดี ในความคิดที่เป็นอคติ เหมือนฝนตกวันนี้ เนื้อที่พื้นดินฝนตก น้ำจะไหล ซึมให้ราก และดินรอบรากต้นไม้ จะชุ่มชื้นด้วยน้ำ ยังจะนำให้ต้นไม้งาม หน้าออกผล ดอกจะผลิดูสวยงาม สุดท้ายผลไม้จะผลิดอก