ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
โรงเรียนของแม่ ตอนที่ 36

เมื่อวันที่ 1 มีนาคม วันมาฆบูชา เจอคนรู้จัก ทำร้านอาหาร ปกติไม่ค่อยมาวัด เคยถามไม่ชอบมาวัดหรือ เปล่าหรอกคนไทยนี่ พ่อแม่เป็นชาวพุทธ ชอบตักบาตร ทำบุญ ให้ทาน เหล่านี้คือบุญตามหลักพุทธศาสนา แต่ที่ไม่มาเพราะตอนเย็นต้องทำงาน และที่บ้านก็มีพ่อแม่อยู่ด้วยต้องดูแลท่าน คงจะเป็นบุญเหมือนกันนะ ผมยิ้มตอบ แน่นอน ถือว่าเป็นโชคที่ชีวิตยังมีโอกาสตอบแทนบุญคุณท่าน หลายคนบอกว่าคนไทยเดี๋ยวนี้ พฤติกรรมทางตอบแทนดูแลพ่อแม่คนเริ่มเปลี่ยน หลายคนบอกว่าทำตามตะวันตก อดเถียงแทนไม่ได้ ถ้าเป็นจริงอย่างว่าก็เพราะตะวันตก คนชราส่วนมากจะดูแลตัวเองได้ เพราะต่างมีเงินกิน บังเอิญมีน้อยฝืดเคือง สังคมภายนอกก็หาทางช่วยเหลือ จากศูนย์กลางซีเนี่ยร์ ทุกอาทิตย์จะมีขนมปังมาแจก มีหนังให้ดู เหรียญเดียว แถมข้าวโพดคั่วด้วย มีอุปกรณ์ออกกำลังฟรี ถึงไม่มากก็พอผ่อนคลาย และสร้างไมตรีกับคนรุ่นเดียวกัน คอมพิวเตอร์มีให้เล่น และอาหารมื้อกลางวัน 2.50 เหรียญ บางที่มีเล่นบิงโก วันเกิดแถมเค้กและไอศกรีม และเป็นส่วนกลางหาความช่วยเหลือ

สังคมไทย ยังเป็นระบบเกษตร พอเกษียณตอนนี้ได้ 600-700 บาทต่อเดือน เคยมีคนติงว่า 600-700 หรือ 800 อยู่ได้กี่วัน คำตอบรัฐบาลจน คนเสียภาษีมีจี๊ดเดียว และภาษียังรั่วไหลอีกหลายสิบเปอร์เซ็นต์ เห็นใจประเทศชาติเถอะ เป็นอันว่าพยายามใช้ให้เกือบเดือนก็แล้วกัน

ผมถามจ่า แล้ววันนี้ไม่เอาพ่อแม่มาทำบุญ เวียนเทียน ฟังเทศน์ ด้วยเหรอ เปล่าค๊ะคือรีบมาแล้วรีบไป ต้องทำงานน่ะ เหตุที่มาอยากฟังเทศน์ พระสวด วันนี้เป็นวันแรกที่เมืองหนู "โอ๊คแลนด์" ค่าทำงานเป็นชั่วโมงเพิ่มเป็น 12.25 บาท หนูกลัวว่าจะถูกตัดชั่วโมง เพราะเพิ่มตั้ง 3 เหรียญ วันหนึ่งทำ 8 ชั่วโมง ได้เพิ่ม 24 เหรียญ และมีคนงาน 2-3 คน เจ้าของอาจหน้ามืดเสียก่อน ต้องเพิ่มราคาอาหาร ตัดชั่วโมงคนงาน หนูกลัวถูกลดชั่วโมง เพราะค่าใช้จ่ายยุบยิ๊บ เลยมาขอพรอยากให้หลวงพ่อเป่าหัวเหมือนวัดเมืองไทย เพี่ยงภัยพาลหดหาย โชคลาภเสนอหน้า หลวงพ่อท่านคงไม่ทำ เห็นเพื่อนๆ บอกว่า วัดนี้ไม่นิยมสิ่งที่เป็นเปลือกของศาสนา

การขึ้นค่าจ้าง ย่อมมีคนได้ คนเสีย คนงานย่อมยิ้ม เจ้าของต้องหาทางเพิ่มรายได้เคยใช้วิธีเดิม เสนอจ่ายใต้โต๊ะ ไม่หักเงิน ไม่เสียภาษี รับเต็ม แต่การจ่ายย่อมน้อยกว่ากฎเกณฑ์ วิธีนี้หมดความนิยม เพราะความเสียหายมากมาย เพราะทำผิดกฎหมาย สักวันหนึ่งคงรั่วถึงหู วันนั้นย่อมเดือดร้อน ครับเมื่อค่าจ้างเพิ่ม เจ้าของร้านอาหารย่อมต้องการเพิ่มค่าอาหาร จะจานละเหรียญคงน้อยเกินไปที่จะคุ้ม คนใช้บริการถ้าคิดว่าแพงจะเลือกเอาของติดมือมาจากบ้านก็เชิญ แต่มากคนเลือกตัดทางอื่น มานั่งทานพักผ่อน ได้คุยจ้อกับเพื่อน อาจตัดกาแฟ ของหวาน และคนเสิร์ฟยกมือไหว้ อย่าลดทิปนะค๊ะ เราไม่ผิดที่เพิ่มค่าอาหารแล้วบุ้ยหน้าไปทางเจ้าของร้าน

ครับการขึ้นราคา กลายเป็นโรคระบาด ข่าวออก เมืองอยู่ติดกับโอ๊คแลนด์ เมืองเบิร์คเล่ย์ และอัลบานี่ กำลังคิดจะขอขึ้นค่าแรงงานเท่าไหร่ดี

หลังจากรายการตุ๊กตาทอง ดาราหญิง ยืนพูดสิทธิเสมอภาคระหว่างค่าจ้างหญิงและชาย อยากเห็นเท่ากันไม่แตกต่างเป็นข่าวที่ว่า ชายด้วยคุณภาพทำงานก็ไม่เหมือนกัน มากบริษัทร่ำรวย มีคนงานผู้หญิงเยอะ เป็นฝ่ายสร้างความเจริญ จากสื่อผู้ชายทำงานประเภทเดียวกับหญิง และคนผิว ชายได้เหรียญ ผู้หญิงได้ 84 เซ็นต์ คนผิวไม่ถึง 50 เซ็นต์

ตอนนี้ ท่าเรือเพิ่งหยุดสไตร์ ตลาดฝั่งแคลิฟอร์เนีย ออริกอน วอชิงตัน เรือบรรทุกสินค้าจากต่างประเทศมาจอดรถ สินค้าประเภทผัก ผลไม้ ย่อมเน่า ของใช้ย่อมขาดตลาด ผมเป็นขาประจำร้าน One Dollar ชอบไปเดินดูสินค้าจากจีน ชั้นวางของว่างโหลง การหยุดงาน เพื่อเรียกเงินค่าจ้างเพิ่ม ขอสวัสดิการ ตอนเกษียณเพิ่ม ขอความมั่นคง ครอบครัวได้รับด้วยเกี่ยวกับประกันสุขภาพ ครับหัวหน้าคือพวกยูเนี่ยน ตกลงไม่ได้ คนงานอยู่ในมือ ย่อมหยุดงานใครเดือดร้อนก็ช่าง เมื่อกฎหมายอนุญาต พอถึงเวลาสัญญาสิ้นสุดจะมีการสไตร์เสมอ สัญญาจึงเลือกทำระยะสั้น ส่วนมาก 3 ปี มันคือความหวังในการต่อรอง หยุดงาน เคยมีบริษัทพออยากปิดจะได้ตัด 401K เงินบำนาญหลังเกษียณ คนทำงานสันหลังเย็นวูบ

ตอนที่ท่าเรือสไตร์ ประเทศที่ส่งสินค้าได้รับความเดือดร้อนมาก ยิ่งตกลงกันไม่ได้ระหว่างเจ้าของท่าคือซิตี้ แม้แต่ท่าเรือแอล.เอ. คงเหมือนกัน เรือมากบริษัทถอนสมอวิ่งขึ้นเหนือไปถึงแคนาดา ที่โน่นอ้าแขนกว้าง เชิญครับรู้ว่าสินค้านอนรอนาน ต้องการถึงจิต ปาก ท้อง ผู้บริโภค เรือมากลำเบนหัวไปทางตะวันออกเดินทางเดี๋ยวนี้ไม่เสียเวลานาน ผ่านคลองปานามา เลี้ยวหัวเรือขึ้นเหนือ ท่าเรือมีมากมาย ก่อนที่จะขุดคลองปานามา ต้องอ้อมแหลมไกลสุดของทวีปอเมริกา กว่าจะเบนหัวถึงแหล่งนาน

จากแคนาดา ใช้กระบวนรถไฟใส่ตู้ยาวเหยียด เสียโสหุ้ยน้อย คนอเมริกันคงไม่ตำหนิเหมือนเรื่องรถไฟขนน้ำมันดิบเข้าอเมริกา เพราะรถไฟเคยเกิดอุบัติเหตุ ไฟไหม้ ชาวบ้านเดือดร้อน เหตุการณ์ประเภทนี้คนจะตื่นตัว ตกใจ เหมือนโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ที่อเมริกาเคยรั่ว ญี่ปุ่นหลังจากสึนามิโรงงานนิวเคลียร์รั่ว คนรับความเสียหายพูดกันไม่จบ นักวิชาการเคยบอกว่า ผลได้ผลเสียต่างมี ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ ชาวบ้านยิ้มเพราะค่าไฟถูก

อาจจะต่างจากไทยเรา ปตท. เคยเป็นของชาติ ประชาชนเป็นเจ้าของตอนเริ่มก่อตั้ง มากคนอุทิศที่ดิน เพราะเหตุผลเข้าข้างประชาชน จะใช้น้ำมันถูกตลอด ไม่เอาเปรียบ เพราะความคิดที่ว่า ประชาชนคือคนของชาติ ต่างเกื้อกูล ดูแลใส่ใจ เมตตา ถ้อยทีถ้อยอาศัย พอยุคหนึ่ง ปตท. ถูกนำมาขายโดยตลาดหุ้น คนเป็นเจ้าของคือนายทุน ปัจจุบันน้ำมัน แก๊ส แพงขึ้นทุกวัน และเป็นกฎตายตัว ประเทศไทยสินค้าขึ้นแล้วย่อมหมดเวลาของราคายุติธรรม และถูก จะเห็นได้เสมอ วันดีๆ น้ำมันผัด น้ำมันทอดขาดตลาด ทั้งๆ ที่แหล่งผลิตทำเพิ่มทุกวัน และคงเป็นประเทศเดียว ที่ชาวนาถือได้ว่าเป็นชนชั้นกระดูกสันหลังของชาติ คืออย่างนี้ขอรับ กระดูกสันหลัง ถ้าพิการ หัก ไขข้อเสีย สารพิษเกาะกิน การเดินตรง เดินได้ หมดสิทธิ ชาวนาเป็นชนชั้นมีมากที่สุดในประเทศ ทำมาหากินทั้งพ่อแม่ลูก พอได้ข้าวขายให้รัฐ ถูกโกง จะเดือนสองเดือน หรือเรียกว่าถูกชักดาบตลอดสมัย ประชาชนชาวนาย่อมหมดหนทางพึ่งตัวเองได้ คำพูดคนจนย่อมถูกกดขี่ เอาเปรียบ ไม่รู้จะร้องขอเมตตาใคร

ตอนผมเขียน เมืองกลั่นน้ำมันที่เมืองริสม่อน ผมโผล่หน้าต่างก็มองเห็นแล้ว ไกลประมาณ 10 ไมล์ เป็นโรงกลั่นคือรับน้ำมันดิบจากที่อื่น อาจเป็น Middle East หรือ Alaska มาแยกเป็นน้ำมันบริสุทธิ์ใช้ทั่วไปหลายคนเคยยกมือท่วมหัว ตอนทำใหม่ๆ เพราะคนมีงานทำ มีรายได้ พอนานไป โรงงานสึกหรอ รั่วบ้าง ระเบิดบ้าง ทุกครั้งมีเหตุการณ์สารพิษย่อมกระจาย เล่นงานคนมีบ้านเรือนใกล้เคียง พอขึ้นศาลโรงกลั่นจ่ายเงิน ค่าเสียหายทั้งทางกายและใจ รวมทั้งซ่อม พอเริ่มเข้าสู่สภาวะปกติ คนงานเริ่มเล่นตัว จะปล่อยให้บริษัทร่ำรวยคนเดียวทนไม่ได้ เลยนัดหยุดงานขอค่าแรงขึ้น ครับยังตกลงกันไม่ได้ เพียงคนเริ่มหยุดงาน ค่าน้ำมันก็ขึ้นแล้ว บริษัทคู่แข่งอ้าง ต้องจ้างคนงานจ่ายโอเวอร์ไทม์ เพื่อผลิตน้ำมันให้คนพอใช้ ก็ต้องขออนุญาตเพิ่มค่าน้ำมัน ทางรัฐบาลก็ถือโอกาสเพิ่มภาษีตาม

เพราะคนใช้รถเยอะ ถนนทรุด เป็นหลุมเป็นบ่อ แตกระแหง แม้แต่คนมักง่ายพวกมีรถนั่นแหละ โยนของทิ้งข้างถนน เพียงการดูแลก็จ่ายเงินคนเก็บของแล้ว รัฐเลยขอเพิ่มภาษีน้ำมัน ประชาชน (ผู้บริโภค) กับคนหาเงินถกเถียง สุดท้ายคงสรุปขึ้นภาษีได้ แต่ให้สมดุลย์ เพราะที่เห็นพอเก็บภาษีได้ คนงานรัฐบาลเพิ่มรายได้กัน เวลาปลดเกษียณ ทุกคนรับเงินเป็นฟ่อน สุดท้ายเท่ากับคนทำมาหากินถูกรีดไถโดยความสมยอมของกฎหมาย

ข่าวเมื่อวาน รถเร็ววิ่งเร็วกว่าลม วิ่งในท่อจากซานฟรานถึงแอล.เอ.อึดใจเดียว ครับมากคนเห็นด้วยเพราะมองเห็นความเจริญ หนทางไปยังจุดปลายทางมีทางเลือก ย่อมลงตัว ผมเห็นด้วยถึงจะตายก่อนได้นั่ง แต่ลูกหลานย่อมมีโอกาส เมื่อสร้างเสร็จรายได้อยู่ตัว แน่นอนการสไตร์ย่อมบังเกิด เรื่องยุ่งเข้ามารบกวน

ตอนนี้คนอ่านหนังสือพิมพ์ ต่างบ่นปวดหัว โดยเฉพาะข่าวตัดต้นไม้อายุยืน เป็นพลังของป่า พรรคพวกคนตัดพูดเป็นเสียงเดียวตัวแล้วมาสร้างศิลปะ คุ้มค่า คนมองไม่รู้คุณค่าย่อมเป็นคนไร้ความเข้าใจศิลปะ ครับถ้าไม้ล้มเองย่อมรับการสรรเสริญ แต่ลักตัดคือทำผิดกฎหมาย ผมมองดูหน้าครอบครัวที่เคยบริหารประเทศ

แต่ตอนนี้กำลังถูกไล่เบี้ย ต่างหน้าตาหมองคล้ำ หมอดูทายทัก เคราะห์ร้าย ซวย ต้องสะเดาะเคราะห์ ครับเรื่องของวัดจะมีปัญหามาตลอด ก็เรื่องเงิน เรื่องโฆษณาคุณวิเศษ ทุกรายมีปัญหา หนีได้รอดตัวยังอยู่เมืองไทย ถ้ายังมีผู้อุปถัมภ์ย่อมปลอดโปร่ง ถึงจะมีคนสาปแช่งบ้าง เมื่อมีเงิน ความเชื่อมันคือบุญบารมี มันคือพลังตรงและแฝง รู้จักใช้เงินกรุยทาง ครับชีวิตจะรอด คำพูดอย่าสนใจคนด่า ย่อมเห็นจริงตอนนี้