เผลอ 2-3 วันต้องจากเมือง โทรอนโต้ ลูกขับรถพาเที่ยวเมือง ครับมีชื่อร้านไทย มีชื่อร้านจีน แน่นอนมีร้านจากมากประเทศ อาหารต่างชาติไปอยู่ไหนย่อมได้รับการต้อนรับ ตอนแรกเห็นชื่ออาหารต่างชาติ อยากทดลองเหมือนผม 1969 ขึ้นไปเรียนวิทยาลัย นอร์ทเทิร์น ออริกอน อาหารไทยไม่มี เวลาพักกลางวัน เข้าร้านของโรงเรียน ลองทานซุป แคมป์ซาวเดอร์ ครับความรู้สึกอร่อยดี ใส่นม มีโปเตโต้ และหอยกระป๋อง รสชาติมัน รับรู้ว่าทานได้ แต่ถ้าถามว่าชอบไหม สู้ต้มข่าหรือต้มยำไทยไม่ได้

วันแรกลองสั่งแฮมเบอร์เกอร์ คิดว่าคงอร่อย เพราะเคยทานขนมปัง ยิ่งเนื้อเคยทานปิ้งแบบเมืองไทย เบค่อน ชอบแน่นอน เพราะทานหมู 3 ชั้น หั่นชิ้นยาวกว้างพอควร ต้มพอสุข นุ่ม ตักใส่จาน พอเย็นไม่มีน้ำ ทอดกรอบชอบมาก เพราะฉะนั้นแฮมเบอร์เกอร์ใส่เนื้อ ชีสเคยทานบ้างตอนมาอยู่กับน้าวาสนา สามีฝรั่ง น้าทำให้ลองทานก็พอทานได้ แต่พอสั่งแฮมเบอร์เกอร์ รู้สึกไม่อร่อย กินหมดอันยังคิดว่าหิว หลังจากทานหมดอัน อดคิดถึงข้าว เนื้อหรือหมูสับที่ใส่แฮมเบอร์เกอร์ใส่น้ำพริกน้ำปลา อร่อยกว่าแฮมเบอร์เกอร์ ความรู้สึกอิ่มท้องกว่ากินแฮมเบอร์เกอร์ถึงปริมาณเท่ากัน

แต่พอวันนี้ที่โทรอนโต้ สั่งชีสเบอร์เกอร์ ใส่เบค่อน มีผักสลัด มะเขือเทศ สไลด์หอม ใส่มายองเนส จิ้มแคชชอป อร่อยมาก แฮมเบอร์เกอร์มากับเฟรนซ์ฟรายส์

อดนึกถึงคำบอกเล่า ถ้ามีชีวิตอยู่นานปี อย่างอเมริกา ผมมาสิงหา 1968 อยู่อเมริกานานมาก มาใหม่ๆ เพื่อนคนไทยพาไปทำงาน อาชีพ “บัสบอย” ร้าน ควีนไรซ์เฮาส์ ครับทำอยู่หลายเดือน ก่อนไปเรียนหนังสือที่ออริกอน ครับพอมาใหม่ๆ ถึงจะเคยศึกษาในมหาวิทยาลัยไทย เคยไปเรียน AUA หลายเทอม จากประสบการณ์ เคยสั่งพิซซ่าทานตอนเรียนภาษา ครับทุกอย่างใหม่ต่อชีวิต ต้องการเวลาปรับตัว อย่างอาหาร อากาศ การพูดจา พอถึงวันนี้ จาก 68 ประมาณ 55 ปี ทุกสิ่งสัมผัสกลายเป็นชีวิตประจำวันที่เรียกว่าลงตัว น่าจะเป็นความรู้สึกของชีวิต ไม่เคยรังเกียจหิมะ อาหารอะไรก็ทานได้

ครับสายตามองลอดหน้าต่าง สิ่งที่รับรู้ คนเดิน ส่วนมากเร่งรีบ อาจจะเป็นความปกติของชีวิตหน้าหนาว หิมะตก ต้องรีบเร่ง ผิดกับหน้าฤดูใบไม้ผลิ ตอนเริ่มฤดูใหม่ๆ ที่มหาวิทยาลัย เดินลงเขา อาจลื่นจากหิมะจับตัว แข็ง อาจลื่นง่าย แต่ไม่เคยล้ม ยังหนุ่ม ความประมาทไม่มี ระมัดระวังทำให้การเดินปลอดภัย ตื่นเต้นกับสโนว์ตอนมาใหม่ๆ

ระหว่างทานแฮมเบอร์เกอร์ วันนี้ทานอาหารฝรั่งไม่มีปัญหา อาหารทุกชาติกลายเป็นความปกติ คนส่วนมากจะเดินไปทางขวามือ เหตุผลคงเป็นที่ทำงาน ตึกสูงอยู่ทางที่เดินไป ทางซ้ายมือเป็นสถานีรถใต้ดิน ครับปัจจุบันเรื่องรถไฟฟ้าใต้ดิน เหนือดิน มีเกือบทุกประเทศ สร้างความสะดวกสบาย ครับชีวิตคนน่าจะเป็นโชค เรียนหนังสือ มีสังคม จบทำงาน ดูแลตัวเอง และชีวิตที่ดีคือ รับผิดชอบงาน พ่อและแม่สอน เวลาทำงาน ต้องขยัน มานะ และรับผิดชอบ ครับชีวิตผมพระสังฆราชสอนให้มีความรับผิดชอบ ตอนเป็นนักเรียนทุนได้รับเลือกเป็นประธาน

เผลอไม่นาน แฮมเบอร์เกอร์หมดไปครึ่ง แปลกสำหรับตัวเดี๋ยวนี้ความรู้สึกไม่เคยรังเกียจแฮมเบอร์เกอร์ และเฟรนซ์ฟรายส์ อาหารทุกอย่างคิดว่าน่าจะเป็นความปกติของทุกชีวิต

รัฐโทรอนโต้ มีคนเกิน 2 ล้าน ตึกสูงมีมากมาย ถ้าพูดถึงอากาศ แน่นอนอยู่ติดมหาสมุทร ทางตะวันออกมีทะเลสาบ มีอ่าว คำว่าอ่าวที่สวยที่สุด ผมว่าน่าจะเป็นอ่าวเบย์แอเรีย ระหว่างเขียนมองลอดหน้าต่าง เห็นสะพานเบย์บริดจ์ สะพานเบย์บริดจ์เป็นสะพานยาว 2 ตอน ตรงกลางเป็นเกาะเทรชเชอร์ไอแลนด์ เป็นเกาะของทหารเรือ ปกติ สะพาน ตลอดสะพาน มีชั้นบนและชั้นล่าง หลายปีมา ช่วงจากโอ๊คแลนด์ ถึงเกาะเปลี่ยนจาก 2 ชั้นเป็นชั้นเดียว ครับบ่ายโมงกว่าในเดือนธันวาคม 2566 อีกช่วงของสะพานจากเกาะเทรชเชอร์ถึงซานฟรานซิสโก ไม่ปรับปรุง ยังเป็นสะพาน 2 ชั้น มองดูทะเลภายในมีเกาะนักโทษ สะพานโกลเด้นเกจ ครับพูดได้คำเดียวธรรมชาติงาม ครับวันนี้วันอังคาร ธันวาคม ระหว่างเขียนผมหยุดดื่มโอเลี้ยง ทำด้วยตัวเองเอากาแฟเฟร้นสโรส 3 ช้อนชา ใส่ที่กรอง เติมน้ำร้อน พอเดือดเทลงในที่กรองกาแฟ ถ้วยที่ใส่กาแฟผมเติมนมข้น น้ำตาลทราย พอเสร็จลองชิมรสขมหวาน เปิดตู้น้ำแข็งหยิบใส่ ครับพอเย็นเริ่มซิบ อากาศบ่ายโมงแถวบ้านอุ่น ชื่นใจ นึกตอนเป็นครูใหม่ๆ พักกลางวัน จะสั่งโอเลี้ยงทานทุกวัน ยิ่งอากาศร้อน ลมนิ่ง โอเลี้ยง เย็น หวาน ขม ความรับรู้ผ่อนคลาย หายใจโล่ง คงจะเกิดจากช่วงพักผ่อน โอเลี้ยงช่วยให้ใจปลอดโปร่ง

ครับเมืองโทรอนโต้ ถือว่าเป็นเมืองเจริญเมืองหนึ่ง ดั้งเดิม คนเมืองนี้พูดภาษาเอสกิโม และอินเดียนแดง เหตุผลเป็นชนเก่าแก่ดั้งเดิมเป็นชาวพื้นเมือง ชาวพื้นเมืองก่อนโน้นอย่างชาวเอสกิโมไม่สมญานาม EAT THE RAW MEAT คนดั้งเดิมของแคนาดา อาชีพชอบตกปลา ล่าสัตว์ ดักสัตว์ คงจะเหมือนชาวพื้นเมืองทั่วโลก หลังจากโลกเจริญ การเดินทางคนต่างถิ่นย้ายไปอยู่ ครับพฤติกรรมของชีวิตย่อมเปลี่ยนแปลง เหตุผลงานแตกต่างเกิดขึ้น

ครับนานมาก คนต่างชาติ เริ่มเดินทางย้ายถิ่นฐาน อย่างพวกอังกฤษ เยอรมัน กรีซ อิตาลี่ เนเธอแลนด์ โปรตุเกส ประเทศแคนาดาเป็นบ้านใหม่ของพวกเขา ในปี 1995-1980 แม้แต่ชาวเอเชีย อย่างเขมร ลาว เวียดนาม กว่า 6 หมื่นคน ย้ายไปอยู่แคนาดา

สำหรับคนอเมริกา ย้ายไปแคนาดาตอนเกิดสงความกลางเมือง

ครับปัจจุบัน แคนาดา มีความเจริญการศึกษา มีถึงเกรด 12 มหาวิทยาลัยมากมาย อย่าง University of Toronto เริ่ม 1827 ใหญ่สุด แยกการเล่าเรียนเป็น Arts และ Science

Toronto มีห้องสมุดใหญ่และมิวเซี่ยมใหญ่สุด ครับพูดถึงกีฬา ทุกประเทศ มีกีฬาแตกต่างและเหมือนกัน อย่างคนไทย เตะตะกร้อ น่าจะเป็นเอกลักษณ์ กีฬาที่เหมือนกับโลกอื่น หน้าหนาว เล่น สกี เล่นสเก็ต หน้าร้อน เหมือนทั่วโลก ว่ายน้ำ พายเรือ ตกปลา เดินป่า เล่นกอล์ฟ และเทนนิส

ครับกีฬาฤดูร้อนของชาวแคนาดา ผมเติบโตอยุธยาก็เล่น อย่างพายเรือ ว่ายน้ำ ตกปลา เล่นสกีที่แม่น้ำป่าสัก ส่วนตัวผมกีฬาที่เล่นนานปี คือกอล์ฟเคยชนะได้ถ้วยหลายใบ สำหรับผมทุกเช้าจะออกจากบ้านก่อนตี 5 จะแวะไปสนามกอล์ฟทุกเช้า ซ้อมตีลูกกอล์ฟ และซื้อตั๋วเดือน สนามอลามีด้า เล่นได้ทุกวันฟรี ยกเว้นเสาร์และอาทิตย์ จะออกรอบ 9 หลุม วันไหนมีเวลาจะเล่น 18 หลุม อลามีด้ามี 3 สนาม

ตอนเป็นเด็กอยู่ประถมอยุธยา น้ำจะท่วมถนน บ้าน ต้องพายเรือไปโรงเรียน กีฬาที่โปรดของผมตอนเด็ก คือ ว่ายน้ำเกาะเรือพ่วง เรือพ่วง คือ เรือเมย์ เป็นเรือมีเครื่อง ลากเรือข้าว มากลำผมชอบว่ายเกาะเรือพ่วง

ครับอาหารบนโต๊ะหมด ลุกจากโต๊ะวางทิป ครับการวางทิปเป็นความจำเป็นเรียกว่าตอบแทนคนบริการ จากร้านกาแฟถึงโรงแรมไม่ไกล การท่องเที่ยวนอกจากเป็นการพักผ่อน ยังได้มีประสบการณ์ เรียกว่าความรู้ ส่วนตัวผมชอบเดินทางคนเดียวอย่างปี 1970 เรียนออริกอน ปิดภาค ไปตามเกาะต่างๆที่แวนคูเวอร์ 1972 ไปตะวันออก เหนือสุด Maine 1973 ท่องยุโรปโดยรถไฟ เคยท่องเที่ยวแถวฮ่องกง ญี่ปุ่น