ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด ตอน กรุงเทพฯ 5

เลือกโต๊ะติดหน้าต่างมองออกคลอง บรรยากาศสบาย น้ำในคลองสะอาด ไม่มีเศษขยะ อดคิดขยะที่ลอยตามน้ำ กล่องอาหาร ถุงพลาสติก แม้แต่แก้วกาแฟอยู่ดีๆ จะมาลอยในน้ำเองได้ ต้องมีคนมักง่ายทิ้งลงในน้ำ นอกจากจะมองดูน่ารักเกียจ ยังทำให้สกปรก แปลกดีนะ พอเสื้อผ้าตัวเองซักรีดเลี่ยมเชียว เผอิญไม่อาบน้ำ ปะน้ำหอม กลิ่นหอมสะอาด แต่เผอิญมากคนคลุกคลี สามารถมองเห็นจิตใจในความมักง่าย สกปรก เผลอพูดดูดีแต่ภายนอก ภายในแย่ที่สุด

เรื่องจริง ถ้าชีวิตเอาแต่ทำงานแล้วไม่สนุกกับชีวิต ย่อมตกอับทางใจและความคิด คนมองโลกกว้างกล่าวไม่ต้องเสียเงินไปเที่ยวไกลเห็นแตกต่างหรอก เพียงจัดบ้านสวนครัว รู้จักเลือกมองสิ่งดีๆ ที่สัมผัสทุกวันแค่นี้ชีวิต ก็คลายสิ่งไร้ค่าออกจากตัวแล้ว

ร้านกบที่นั่ง ชื่อเต็มยศร้านกบอาหารทะเล ดูเมนูไม่มีรายการที่ปรุงด้วยกบ ตอนเป็นเด็กกบก็ชอบ แต่พอย้ายตัวเข้าเรียนในกรุง อาหารกบ ปลาไหล ไม่ใส่ใจ ถึงจะเห็นถาดผัดกระเพาะ ใจเมิน เมื่อไม่มีอาหารทำด้วยกบเลยเดาว่า เจ้าของร้านอาจจะชื่อเล่น “กบ” ตอนอยู่อยุธยา ชาวบ้านหากบเก่ง ฝนตกแรกๆ กบจะออกจากรู (จำศีล) คือไม่ออกหาอาหาร เรียนรู้กับการมีชีวิตโดยหายใจช้า ไม่เคลื่อนไหว อดอาหารอาหารถึงจะมีตุนบ้านก็ไม่ตะกละ เหมือนคนสุดสัปดาห์ หยุดงาน หาอาหารกิน ฟังเพลง ยังต้องเต้นรำ เพื่อกระตุ้น หลังจากนั้นแล้วแต่ความสุขที่สามารถทำได้ ครับดังกล่าวคืออาหาร แต่กบจำศีลจะไม่วุ่นวาย การหมุนเวียนและขับถ่ายถึงมีน้อยมาก ครับผมเมื่อจำศีล น่าจะมีพลังทางจิตดีเหมือนคน เนื้อภายในถึงจะไม่มีไขมัน แต่คนชอบกินกบบอกว่ากบหน้านี้ รสแปลกเพิ่มความสงบ จริงเท็จผมไม่มีส่วนรับรู้ คิดเอาเอง

คนหากบที่เก่ง หน้ากบจำศีลเพียงเห็นรูก็สามารถบอกได้ว่า รูกบ รูหนู รูงู คนหาจะมีตะขอปลายแหลมงองุ้ม ด้ามยาว แหย่ เมื่อสัมผัส ตะขอจะเกี่ยวออกมาทุกสารพัดสัตว์ ดิ้นรนเพื่อรอดชีวิต โอกาสไม่เคยอำนวย

ร้านนี้ถึงเจ้าของไม่ชื่อกบ แต่อาจมีลูกหลาน ตั้งชื่อให้เมื่อรักรายได้ย่อมเป็นทุนการศึกษา ตายย่อมระบุในพินัยกรรม ครับหลานที่ชื่อกบเมื่อรักบวกกับนิสัยอยากตอบแทนตายายแก่เฒ่า เอาใจใส่ มีอะไรป่วย บีบนวด พาไปวัด พาเดิน พูดคุยเรื่องของความสุข ความรักย่อมกระเดิบถึงจุดสูง แล้วยังจะไม่มอบสิ่งที่อดออม เงินทอง สมบัติ ไม่มีทางอื่นอีกแล้วที่จะถ่ายเท

ผมสั่งเบียร์ก่อน อากาศร้อนๆ ความรู้สึกผ่อนคลาย เบียร์เย็นทุกคนลงความเห็นเป็นตัวช่วยความสงบได้ดีที่สุด ถ้าสงบอยู่แล้ว เมื่อหมดไปค่อนขวด ความไม่รับรู้ตกตะกอนเกือบหมด เบียร์ที่ผมสนใจ เบียร์สิงห์ และไฮเนเก้น

เปิดร้านอาหารไทย 29 ปี เสิร์ฟเบียร์สิงห์ รู้จักคนนำเข้า ตอนนี้เริ่มเลอะเลือน น่าจะเป็นพารีวงศ์ เคยมาทานข้าวที่ร้าน ผมรับรู้ เงินขายเบียร์ ส่งลูกเรียนกฎหมายที่สแตนฟอร์ด

ครับสแตนฟอร์ดเป็นมหาวิทยาลัยเอกชน ท็อป คำว่าเอกชนและท็อป สองคำรวม เอกชนค่าเล่าเรียนแพงมาก ท็อปเด็กเข้าต้องแข่งขันกับคนเก่ง หลายคนบอกว่าเข้าได้เข้าไม่ได้โชควาสนาเป็นส่วนประกอบใหญ่ หลักวิทยาศาสตร์ยอมรับการเข้าได้ คือความสามารถ มากสิ่งล้วนสถิตอยู่หลายคนอ้างว่าไม่จริง มากสิ่งต่อเติม เสริม ถูกใจคณะกรรมการโดยสิ่งมองไม่เห็น เห็นชื่อแล้วเหมือนมีเสน่ห์ แต่ถ้าเห็นนามสกุลใหญ่ กองเงินโต แล้วรับจะทำนองเดียวกับเสน่ห์ไหม เคยบอกหลายครั้งเรื่องนอกเหนือความเข้าใจของผมไม่สามารถพิสูจน์ได้ ผมไม่รับผิดชอบ

พ่อแม่เคยอยากให้เรียนกฎหมาย แต่เข็ญผมไม่ขึ้น สองคนหลังจากผม เดินตามความปรารถนาของพ่อแม่สำเร็จ เด็กเรียนกฎหมายชีวิตเติบโตที่นี่ ย่อมคลุกคลีกับความยุติธรรม และทับถมความยุติธรรมเป็นส่วนของชีวิต แต่ถ้าเติบโตในไทยมองออกนอกหัวบันไดบ้าน โกง เอาเปรียบ ชีวิตมีหน้าที่ให้ความสุขกับประชาชน แต่ไม่เคยพูด ไม่ใส่ใจ มากสิ่งก็เป็นตัวต่อเติม เสริมพฤติกรรม เราจึงเห็นคนได้ทุนจากภาษีที่เก็บจากประชาชน จะเป็นคนจนหรือคนรวย เรียนจบหวังพึ่งทุนมากคนกลายเป็นหมารับใช้ ยืนแยกเขี้ยว เห่าผู้มีพระคุณ

ผมสั่งเบียร์สิงห์มาขาย และมีเบียร์เดียว ผมเคยบอกกับเพื่อน อยากให้ประเทศไทยได้เปรียบการค้าบ้าง เคยได้รับจดหมายจากกงสุล ถามใช้สินค้าไทยยี่ห้อไหน แต่ลืมถามในกระดาษว่าคุณภาพเป็นอย่างไร

ความคิดของผม คำว่าคุณภาพของสินค้ากับคำว่าวิจัยในผลงาน ย่อมจุดเดียว ถ้าจะมีความแตกต่างก็น่าจะเป็นง่ามที่แยก

เดี๋ยวนี้บ่อยครั้ง จะสั่งไฮเนเก้นชอบรสขม กลมกล่อม อ่อน ขวดสีเขียวมองน้ำภายใน เหมือนมรกต ไม่มีตำหนิ ได้รับการเจียรนัย ตกแต่งอย่างทะนุถนอมเรือนที่ใส่เป็นโลหะบริสุทธิ์ สองสิ่งรวมกัน ถ้าอยู่สวมบนนิ้วนางของคนสวย รวยคุณความดี สง่างาม เดินผ่านเพียงชายตา ความรู้สึกพ่าย โรงรับจำนำย่อมตีค่าอยากได้ เมื่อไม่มาถ่าย ถูกส่งต่อยังร้านขายของเก่าที่มีค่า

เบียร์ไฮเนเก้นส่งข้ามมาหลายทะเล เป็นสมบัติของสแกนดิเนเวีย เมืองชื่อนี้อยู่ในยุโรปเหนือ น้ำล้อมรอบพื้นที่ส่วนมากจะราบ หน้าหนาวจะหนาวมากอยู่ภายในบ้านผิงไฟ เบียร์ไฮเนเก้นเย็นๆ อ่านหนังสือ อาหารทะเลวางใกล้ตัว ถึงใช้ตะเกียบเป็น แต่ใช้ช้อนมีผ้ากันเปื้อน แก้วเบียร์มีการออกแบบเป็นเอกลักษณ์ ไม่ลักลอบเหมือนสินค้าแบกับดิน ร้านข้างถนนใช้ไม่นานแก้วเปราะแตก มากแก้วมีเม็ดของอากาศ ครับภาชนะและเครื่องดื่มเป็นของคู่กัน เหมือนผัวเมีย รักใคร่ ปรับความไม่ถูกต้องหันเหลี่ยมให้เข้ากันได้ เป็นสูตรเพียงรับรู้ ฟังไม่โต้ตอบ นานวันกลายเป็นความเคยชิน ถึงจะรับรู้ผิดหรือถูก ชีวิตเสริมความสุข และถูกต้องต่อกัน มองดูหน้าภรรยา เออครบรอบ 50 ปี ของชีวิตคู่ ถึงคนไทยมากรายเชื่อว่า ถ้าสาบานต่อหน้ารูปหล่อพุทธองค์ขอให้เป็นคู่ทุกชาติ จริงแท้เมื่อมีจิตในทางเดียวกัน ชีวิตตกผลึกของความเห็นใจ พอใจ รักใคร่ เกิดอีก ถึงจะอยู่คนละอำเภอ เกิดใหม่สุดท้ายหมอเดาก็พูดว่าชีวิตย่อมเดินมาชนกันอีก คู่คุณคงพบกันมาก่อนในอดีตที่ไกลโพ้น

ร้านนี้คนขับรถแนะ ปลาทูแดดเดียวทอดกรอบ มาเต็มจานอร่อยมาก จากประวัติคนมาทาน ยังไม่มีใครปฏิเสธความอร่อย และคนมากินเกือบทุกโต๊ะสั่ง ในตำรา(เมนู) บอกว่าหอยแครงสด คนลากหอยเมื่อเช้าคัดตัวเขื่อง ถ้าเป็นไข่ไก่จะเติมเอ็กตร้าลาร์จ (Extra Large) ไม่ได้กินเกิน 46 ปี อยากเรียกความทรงจำ สั่งมาทานลองสองสามตัว 3-4 คนเหมือนกัน พูดไม่อายทานไม่เป็น ยังดิบๆ สุกๆ หอยหวานจิ้มน้ำจิ้มแซบ เมื่อความรู้สึกสารภาพ ขืนข่มขืนใจ คงจะมีค่าเป็นลบ

สิ่งที่ต้องสั่งถ้าไปร้านอาหารทะเลปลาหมึกผัดกับไข่แดงของไข่เค็ม ปลาหมึกกรุบกรอบ มันเค็มด้วยรสไข่เค็ม ตอนสั่งดัดจริตปลาหมึกขอสดมาจากอ่าวมอนเทอร์เล่ย์ คนบริการหลายคนเรียกบริกร ผมงงในความแตกต่าง มากสิ่งผมเป็นคนโง่เสมอ ยอมรับจะให้เข้าใจเสียทุกสิ่งชีวิตคงไม่ลำบากเหมือนตอนนี้หรอก

คนบริการบอกว่า ปลาหมึกเพิ่งขึ้นเรือเมื่อ 9 โมงเช้า แม่ครัวเริ่มทำความสะอาด 9 โมงครึ่ง กว่าจะเสร็จ 10 โมงครึ่ง ใส่ตู้เย็นคนบริการหงายแขน มองนาฬิกาที่ข้อมือเวลาล่วง 27 นาที หลังเที่ยง ขาดเหลือ 2 ชั่วโมง สดมากและกรอบเพราะความเย็นหยั่งรากมาจากปากน้ำที่นี่ มันสิ่งเดียวกับมอนเทอร์เล่ย์หรือเปล่าครับ

ต้นปีปลาหมึกที่อ่าวมอนเทอร์เล่ย์ลอยแพตาย จากการคนคว้าข้อเท็จจริงน้ำเปลี่ยนแปลงมาจากบ้านคน คนกินบอกว่าปลาหมึกอ่าวนี้ดีที่สุด เพราะอยู่ลึกระหว่างหุบเขาใต้ทะเล น้ำเย็น แท้จริงความอร่อยอาจมาจากสดภายในคำว่า เมดอินยูเอสเอ มากสิ่งสะอาดอนามัย

สั่งปูม้านึ่ง เมื่อสด รสย่อมหวาน ถึงเนื้อไม่มากแต่ตัดครึ่งตัว ก้อนเนื้อแน่นแตกต่างมากมาย ความรู้สึกอยากลองทานทุกสิ่ง คนมากคนบอกว่าตะกละ ครับใครจะคิดจะว่า ความรู้สึกชอบส่วนตัวตอนสั่งมากจานไม่คิด พอบิลส์มาหูอื้อ ครับเมื่อมาร้านเห็นอะไรที่เคยชอบไม่กินมานานปีเห็นใจเถอะ เคยคิดร้านน่าจะมีจาน “แซมเปิ้ล” อาหารหลายยี่ห้อใส่จานเดียวน้อยปริมาณ สั่งจานเดียวครบองค์