ตื่นแต่ก่อน 6 โมงเช้า คืนนี้พักที่โรงแรม Fairmont Royal York ดาวน์ทาวน์เมืองโทรอนโต้ ประเทศแคนาดา ครับเมืองนี้มีตึกสูงหลาย 10 ชั้น มากมาย ตึกสูงมากกว่าเมืองซานฟรานมากมาย

ผมลงมาจากห้อง ร้านกาแฟในโรงแรมยังไม่เปิดบริการ 7:00 AM เดินดูรอบๆทางเข้าโรงแรม ตกแต่งด้วยต้นคริสต์มาสของปลอม ทำสโนว์ทั่วทั้งต้น มีมากมายสวยงามครับ อดนึกถึงปี 1969 ไปเรียนออริกอน เทอมแรกหิมะตก โรงเรียนต้องเดินขึ้นเนินเขา ครับถึงจะยุ่งยากบ้างแต่ก็ไม่เป็นปัญหา ช่วงโน้นยังหนุ่มอยู่ เดินไกลใกล้ ขึ้นลงเขาอาจเมื่อยบ้าง แต่ก็ไม่เคยรู้สึกท้อแท้ กลายเป็นเรื่องราวของชีวิต

แต่วันนี้ที่แคนาดา หิมะถึงยังไม่ตก แต่ความหนาวก็มากพอ ทุกคนใส่เสื้อหนาวหมด รวมทั้งผมใส่เสื้อกันหนาว 2 ตัวทับซ้อนกัน เย็นบ้างแต่ไม่มาก

ถามที่เคาน์เตอร์โรงแรมข้างนอก มีร้านกาแฟเปิดบ้างไหม มีเดินออกจากโรงแรมเลี้ยวขวาไม่ไกลถึง 4 แยก เลี้ยวขวามุมถนนทางขวา มีร้านกาแฟเปิด ชื่อร้าน Tim Hortons ประเภท Fast Feed ครับผมเดินตามคำแนะนำ ทางประมาณ 200 เมตร ก็ถึงร้านกาแฟ

ครับช่วงนี้หนาว อีกไม่นานวันหิมะตก คนพื้นเพไม่เดือดร้อน เกือบ 7:00 AM คนเดินขวักไขว่แล้ว ครับชีวิตทุกคนต้องทำงาน หาเงิน พัฒนาชีวิต

อดนึกถึง วันผ่านมาตอนจบมหาวิทยาลัย รับราชากรครู เงินเดือน 900 บาท ครับยุคโน้นอยู่บ้านพักครูฟรี แต่ 900 บาท ไม่เคยอยู่ตลอดเดือน ยืมเงิน ฉ.ฉ. (ฉุกเฉิน) จากกระทรวง เดินออกจากโรงแรม ครับคนมากมาย เดินขวักไขว่ ทุกคนใส่เสื้อกันหนาวยาว มีมากกว่าไม่มี ทุกคนสวมหมวกกันความหนาว ส่วนตัวผมสวมเสื้อกันความหนาว 2 ตัว ตัวนอกมีหมวกคลุมศีรษะ เชื่อสายตามีคนไร้บ้าน นอนริมถนน เอาศีรษะเกยตึก ใส่เสื้อหนาและมีผ้าห่มกันหนาว ไม่สามารถรับรู้ได้ สิ่งรอบตัวที่คลุมจะกันความหนาวได้มากน้อยเพียงไร นอนสูบบุหรี่ ครับคนทั่วโลกน่าจะมีประเภทไร้บ้านมากมาย ซานฟรานจะเห็นนอกบนถนนทั่วไป เช้าจรดเย็น นั่งขอความเมตตา ครับได้มากน้อย แต่ชีวิตคนไร้บ้านสามารถกินฟรีมีตามเมืองทั่วไป เมื่อวานลูกสาวขับรถ รอบๆ ริมทะเลภายใน ครับเมืองโทรอนโต้มีต้นไม้มากมาย มีเนินดินต้นไม่เยอะ คนไร้บ้านกางเต้นท์นอนหลายหลัง

เกือบทุกวันอยู่แคลิฟอร์เนีย ผมจะไปออกกำลังที่ YMCA เมืองทางขวาติดกับเมือง เอลเซอริโต้ ทางซ้ายมือติดกับเมืองเบิร์คเล่ย์ ครับจะมีตึกแถว ที่พักนักศึกษาชาวต่างชาติของมหาวิทยาลัยเบิร์คเล่ย์ พวกนักศึกษาประเภทมีครอบครัว ยุค 1970 มีเพื่อนชื่อ อุไร เฉลยชีพ มีครอบครัว อุไรเรียนปริญญาโทที่ยูซีเบิร์คเล่ย์ พักบ้านพักนักเรียน สามี องอาจ เฉลยชีพ จบสแตนฟอร์ต มีลูกเล็กครับ จึงได้อยู่บ้านพักมหาวิทยาลัย แต่ก็ต้องจ่ายเงิน อเมริกาพวกเราหาที่อยู่ฟรีไม่น่าจะมี

ตอนผมเรียนจบปริญญาโทที่ออริกอน 1970 ย้ายมารวม อยู่ร่วมกับเพื่อนคนไทย หลายคนอพาร์ทเม้นท์ห้องเดี่ยว ส่วนมากเรียนจบในอเมริการอกลับบ้าน ทำงานเก็บดอลล่าร์ เงยหน้ามองลอดหน้าต่าง ติดถนนใหญ่ ถนนข้างหน้าเป็นถนนใหญ่ชื่อ York St. ถนนตัดชื่อ Piper St ครับจอแจด้วยคนเดิน ตรงหัวมุม York St มีรถเมสบริการฟรี ผมเดินเข้าไปถามว่าไปฟรี เขาบอกว่าใช่ แต่ผู้โดยสาร คือลูกค้าจะเดินทางไปอาศัยเครื่องบินแคนาเดี้ยนแอร์เท่านั้น

ครับคนเดินจอแจมากมาย เป็นคนรุ่นกลางคน ครับเป็นวัยมีความรู้ความสามารถ เรียนจบมหาวิทยาลัย ขยันทำงานเพื่อดูแลตัวเองและครอบครัว น่าจะมีบางคนมีลูก ครับส่วนตัวผมยึดหลัก ช่วงมีลูกทำงานหนัก เก็บเงิน ลงทุนส่งลูกเรียนเอกชนดีๆ ผมมีความเชื่อโรงเรียนดีๆ เด็กจะน้อย ครูเอาใจใส่ และเด็กส่วนมากมีความตั้งใจ อยากเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อความงอกงามของชีวิต

ผมดูครอบครับลูกสาว จบหมอ สามีจบหมอ การเรียนหมอที่นี่จบไฮสกูล เข้าเรียนประเภทวิทยาศาสตร์ เราเรียกเตรียมแพทย์ 4 ปี จบสอบเข้าหมอ ลูกสาวเลือกไปเรียนอังกฤษ สอบเข้าเรียนอีก 4 ปี จบได้ MD แต่ยังทำงานหาเงินไม่ได้ ต้องฝึกงานทางอาชีพหมอ อีก 3 ปี ที่เรียก Residency อีก 3 ปี ครับเรียนหมอหลังจากจบไฮสกูล เป็นเวลา 11 ปี ระหว่างทำงานหลายคนเลือกหาความรู้เพิ่มเติม ความลงตัวของชีวิต ใช้เวลาหาความรู้เพิ่ม สิ่งที่ได้คือความรู้ ความลำบาก “ที่ลึกลงฝังรากในจิตวิญญาณ” คือความรู้ ความสามารถ และคุณค่าของความรับผิดชอบ วันนี้ อดภูมิใจกับลูกสาว ลูกเขย มีคลินิกใหญ่ 4 แห่ง คนงานเกิน 60 คน

ครับความขยันมานะของทุกคนวัยทำงาน ความหวังคือ ส่งลูกเรียนเอกชนดีๆ ผมในฐานะเคยเป็นครู ชอบการลงทุนทางการศึกษาให้กับลูก เหมือนผมส่งลูกสาว ลูกชายเรียนเอกชน มีชื่อของเบย์แอเรีย อย่างคอลเลจเพร็บ (College Prep)

พอรุ่นลูกสาว ลงทุนส่งลูกชาย 3 คน เข้าโรงเรียนเอกชนมีชื่อ ตั้งแต่วัยอนุบาล

นอกจากการส่งเรียน ยังสนับสนุนให้เด็กมี “ทักษะ” สัมผัสสกับสิ่งดีงาม เหมือนการเล่นกีฬา ท่องเที่ยว

ซิบกาแฟ เริ่มเย็น ครับแปลกทุกคนชอบกาแฟร้อนๆ ค่อยๆซิบ น่าจะเป็นพฤติกรรมทำให้ชีวิตตื่นตัว มองข้ามถนน อีกฝั่งของ York St มีส้วม 2 หลังตั้งอยู่ เขียนด้วยตัวหนังสือ ตัวใหญ่ 187 ทั้ง 2 ห้อง ใต้ลงมาเขียน Souta Center ครับการบริการจำเป็นสำหรับเมืองใหญ่ คนมากมายเร่งรีบ มีบ้างความต้องการส้วมบังเกิดได้

ละมองดูคนเดิน 9:15 AM คนมากมายเร่งรีบ เดินไม่ขาดสาย คนรุ่นหนุ่มของเมืองแคนาดา ผู้ชายเยอะไว้หนวดเครา คงกันความหนาว หรือเป็นพฤติกรรมของคน

คนเมืองโทรอนโต้ ผู้ชายหน้าตาเหมือนแขก มีช่วงหนึ่งผมไว้หนวดเครา แม่บ้านติง เหมือนโจร คงจะหมายถึงไม่มีเวลาโกนหนวด เครา ละเลย แต่จริงแล้วความประพฤติคงเป็นคนดีทั่วไป เกือบ 9:25 AM ผมนั่งโต๊ะในร้านกาแฟ Tim Hortons ประเภท Fast Food ครับปิดเช้า ปิดสาย ราคาแก้วเล็ก 1.70 เงินแคนาดา

มองดูตึกตรงข้าม Citi คงจะเป็นตึกของธนาคาร เป็นตึก 20 ชั้น ผมนั่งนับ พูดถึงตึกรุ่นใหม่ สูงกว่า 20 ชั้น และตึกสมัยใหม่ สร้างด้วยกระจก มองรับรู้สิ่งรอบๆ ภายนอกได้ดี รถช่วงนี้ไม่หนาตัว ครับเหลือเชื่อ น้ำมันถูกกว่าเบย์แอเรีย และซานฟรานซิสโก ที่โน่นประมาณ แกลลอนละ 6 เหรียญ ที่มิชิแกน 3.50 ถูกกว่าเยอะ

ครับปี 1973 ผมเคยมาแถวโทรอนโต้ เคยไปเหนือสุด ควีเบค มอลทุรีน ออตตาว่า นานมากช่วงโน้นเพื่อนคนไทย ปรีชา จันทะมาละกะ เป็นพีทคอร์ สนิทกับฝรั่ง ดอกเตอร์ แอนโทนี่ เป็นพีทคอร์ บ้านอยู่รับเมนส์ บ้านอยู่ในเกาะส่วนตัว กวางในป่านรัฐเมนส์ เขาชวนผมมาด้วย พอดีผมจะบินจากนิวยอร์คไปประเทศโปรตุเกส ปี 1973 ด้วยเลยตามมา

ครับบนถนน คนซาลง คงไปแออัดในห้องทำงาน เพื่อชีวิตและพัฒนางานตามศักยภาพให้ที่ตัวทำงาน คงอีกไม่นาน ความหนาวคงจะประกอบด้วยสโนว์ ครับประสบการณ์ของชีวิต ธรรมชาติผู้ทำให้บังเกิด เราคนย่อมพัฒนา หาทางปลอดภัย และความเจริญก้าวหน้าให้ชีวิต