วันอังคารเช้าดูนาฬิกาแขวนข้างฝา บอกเวลา 8:30 AM นั่งบนโต๊ะหน้าบ้านสูงกว่าถนน มองลอดหน้าต่าง ทุกเช้าจะมีนกกาบินมารอบๆ ส่วนมากชอบเดินบนถนนรถ ผมอดคิด บนถนนอาจมีของกินที่นกกาชอบพอ ของกินมาจากไหน ผมคาดคเนย์ว่าคงมาจากคนนั่งหรือขับรถ เวลาทานเหลือ เห็นนกก็อดมีความเมตตา เปิดกระจกโยนลงบนถนน ครับอดคิดแบบ บ้านเมืองมีระเบียบแบบแผน คือ ความสะอาด การโยนอาหารลงบนถนน เจตนาเพื่อเป็นอาหารสัตว์ การโยนผิดกฎหมายไหม สำหรับผมน่าจะผิดกฎหมาย แต่เราอนุโลมให้ได้ เพราะคิดว่า คนโยนน่าจะมีเจตตา เพื่อสัตว์

ทุกเช้าจะมีสามีภรรยา วัยไล่เลี่ยกับผม เดินลงจากบ้าน เดินลงเขา ปลายทางคือ ระยะเวลา ที่เจตตนาออกกำลังกาย ไม่ได้คิดเป็นระยะทาง ผลประโยชน์คือการสร้างสุขภาพทางกายและจิต

คงเหมือนผมวัยเกิน 80 หลายปี ทุกเช้า ตื่นก่อนตีห้า จะออกกำลังบนเตียง ยาขา บีบมือ ยกขางอ ครับกิจกรรมออกกำลัง ผมนำมาจาบ วายเอ็มซีเอ ผมจะไปออกกำลังทุกวัน จันทร์-ศุกร์ ในคลาสโดยเฉพาะ “โยคะ” คนจะเต็มคลาส ออกทุกส่วนของร่างกาย เล่นตอนเริ่มต้น ผมท้อเหมือนกัน ยกขา แขน เคลื่อนไหวตัว ปวดเมื่อย พอถึงวันนี้ ความรับรู้ สัญญากับตัว เราต้องออกกำลังสม่ำเสมอ จุดหมายคือสุขภาพ กายกับใจ

การออกกำลังกาย ผลประโยชน์โดยตรง คือการลดเมื่อยล้า ขา เข่า แขน ร่างกาย ส่วนใจ เมื่อออกกำลัง ความปวดเมื่อย เริ่มหดหาย มันคือ ผลความสุขทางจิตใจ คนปลายทางชีวิตอย่างผมสุขภาพเป็นความสำคัญต้นๆ

ตกสายหน่อยๆ ราวๆ 8:00 AM – 11:00 AM จะไปกวาดหลังบ้าน โชคดี หลังบ้านความสูงต่ำต่างกัน จะมีบันไดขึ้นลง 2 ด้าน ติดกับบ้านส่วนหลัง จะราดคอนกรีต ลูกสาว ลูกเขย ใส่เต้นท์ถาวรไว้ เป็นที่นั่งพักผ่อน จากเต้นท์เดินลงบันได 4 ขั้น ลาดลงที่ว่าอีกด้านของหลังบ้าน มีต้นเรดหวูด 3 ต้น เมื่อ 2 วัน มีลม ครับใบสนจะร่วงเต็ม ต้องเก็บกวาดทุกวัน แทนที่ปกติชอบบ่น ทำให้สกปรกทุกวัน รู้ไหมเสียเวลา “กวาด” แต่เพื่อถึงวันนี้ ความเป็นคนชอบบ่นใบไม้ พลิกเป็นฝ่ายตรงข้ามทางความคิด “เออธรรมชาติก็ต้องสลัดใบ ใบใหม่เกิด ทำให้ระบบต้นไม้ เจริญเติบโต สายตาของคนมองสัมผัส อดขอบคุณทำให้สดชื่น “ความคิดเกิด” สิ่งมีชีวิตทุกประเภท การปรับตัวต้องมีตลอดเวลา ทำให้คิด คือ ปรับสุขภาพให้เจริญก้าวหน้า ได้ออกกำลัง กลายเป็นพฤติกรรมสำคัญของชีวิต โดยเฉพาะวัยสูงอายุ

ผมเดินลงบันได 4 ขั้น หยิบไม้กวาดผม วางไม้กวาด ที่ตักใบไม้ ไว้ 4 ที่ ครับ อดขอบคุณ ร้าน “ดอลล่าร์” ราคาไม้กวาด ที่ตักขยะราคาเหรียญเดียว หลายเดือนมา ราคา เหรียญหมดไปจากตลาด ราคาขึ้นเป็น 1.25 เหรียญ ครับทุกสิ่งรอบตัว ราคาขึ้นทุกอย่าง คนใช้รถน้ำมันขึ้น อาหารทุกอย่างราคาขึ้น แต่เงินยังชีพถึงจะขึ้นก็ไม่พอเพียง (บ่น)

ครับสรรพสิ่ง ที่เราใช้เพื่อพัฒนาสุขภาพ ราคาไม่เคยหยุดกับที่ เคยมีการลดราคาต่ำไหม จะมีก็เป็นเวลา ให้คนเฮมาซื้อบริการ คือลดกำไรลง ราคาต่ำกว่าปกติ หลายคนที่ทำมาหากินค้าขาย อดคิดในใจ ราคาขึ้น คนมาซื้อบ่น คนขายของคิดในใจ แล้วเลาเงินเดือนช้ายังบ่น

ผมง่วนกับกวาดเล็มต้นไม้ บ้านผมต้นไม้รอบบ้าน แปลกหลายเดือน ฝุ่นไม่มี แดดร้อน ต้นไม้ทุกต้นใบเขียว สดชื่น ดูแล้วมีความสุข ความสุขต้นไม้ ดูง่ายกว่ามนุษย์ มนุษย์ไม่พอใจอะไร หน้าตา คำพูด จะแสดงออกมา ลึกลงไป หลายคนเก็บความรู้สึกทางกายได้ดี แต่ความรู้สึกทางลบทางใจก็น่าจะมีขึ้นกับตัวเอง หลักจิตวิทยาอย่าเก็บกดความรู้สึกไว้ ควรปล่อยให้ออกมาเมื่ออยู่คนเดียว

เคยเรียน “วิชาจิตวิทยา” ในมหาวิทยาลัย จะเน้นคุณสมบัติ พัฒนากายและใจ ครับหมายความว่าถึงทายกายใจ จะถูกกระทบต่อพฤติกรรม ไม่ชอบพอ พอรับรู้ ก็รู้จักปรับอารมณ์ให้มีความเป็นปกติ

งานกวาดเสร็จ ผมจะเดินขึ้น บันไดอีกด้านเกิน 25 ปี มีที่อาบน้ำแบบจากู๊ดซี่ ตอนโน้นอาบบ่อย กลับจากที่ทำงาน เปิดสวิทซ์ น้ำหมุนอุ่น หยิบแก้วไวน์ ชาโดเนย์เย็น รินค่อนแก้ว จุ่มตัว นั่งในน้ำ น้ำอุ่น หมุนเวียน กางแขน ขาปล่อยอารมณ์ ว่าง “หยิบไวน์ซิบ” ความรับรู้ ความสุขเกิดจากความพอใจ “ความสุขสงบเกิดจากตัวเรา” ถึงจะกระทบกับสิ่งที่เราไม่ชอบใจ ทำให้ความคิดเสียสูญ แต่เราไม่สามารถปรับความคิดให้ “สงบ” ได้

ศาลาที่ผมว่า ปีกว่า ผมนำรูป แตกต่างมาติด ผมตัวชื่อ ศาลาที่มี จากู๊ดซี่ เป็นแหล่งของ “อาร์ทแกลอรี่” ผมลงตัว แช่มองดูรูป ส่ายสายตารอบๆ ความคิดออกมาจากส่วนลึกของความคิด “ที่เรียกว่าจิตวิญญาณ” เออรูปสวยดี เวลาดูใจไม่คิดเรื่องนอกจากรูปมันคือ “ความสงบ”

ทุกวันของเช้า การเดินหลังบ้าน ลงบันไดขึ้นบันไดวันละหลายรอบ มันคือการออกกำลัง ผมคิดว่าเป็นการออกกำลังจริงๆ หมายถึงใจ คือสุขภาพจิตบังเกิดขึ้น มองรอบๆ กิจกรรม เดินรอบๆหลังบ้าน ลงบันไดอีกด้านขึ้นบันไดอีกด้าน มีภาพของอาร์ท นอกจากสุขภาพกาย ขา เข่า แข้งจะดี สิ่งที่แสดงออกที่เรียกว่าทางจิตใจ สงบ คิดถึงการเดินรอบ มันคือพัฒนากาย และสิ่งที่ได้เพิ่มเติม คือ สุขใจ (หมายถึงสุขภาพจิต) วัยผมอะไรต่อมิอะไร สะสมเริ่มด้อยค่า ยกเว้นการควบคุมจิตกับส่งผล “สงบ” รับรู้ความจริง วันนี้ผมเปิดประตูหลังบ้าน ตรงประตู จะมีรั้ว ต้นไม้งอกงาม เจริญ เขียวสด นำความสุขใจมาให้ แปลกรั้วต้นไม้เป็นต้นสูง ใบเขียวตลอดเวลา อีกต้นเป็นรั้วต้นไม้ ต้องตัดเล็มตลอดเวลา

ตรงประตูที่เปิด บ้านมีต้นเฟื่องฟ้า ต้นพุ่มใหญ่ สูง มีก้านใหม่สูงยาว ช่วงนี้ดอกเฟื่องฟ้าเต็มต้น ต้นใหญ่ สวยงาม ผมไม่รู้ ว่าอายุเท่าไหร่ ผมซื้อบ้านเกิน 40 ปี รั้วต้นไม้ ก็เจริญงอกงามมาก่อน ต้นเฟื่องฟ้าก็ใหญ่โตมาก่อน หน้าที่ผมเมื่ออาทิตย์ผ่านมาจะมาแต่งต้นเฟื่องฟ้า ให้เป็นพุ่มไม่รบกวน เวลาคนเดิน แต่คนเดินรอดพุ่ม สวยงามร่มเย็น

เกือบทุกเช้าเย็น ก่อนโน้น วัยนิยมการอ่านหนังสือ จะติดมือหนังสือมานั่ง ศาลาที่มีส่วนติดกับต้น เรดหวูด มองไกล เห็นอ่าวซานฟรานซิสโก อ่าวไม่เกินไมล์ แต่ซานฟรานซิสโก จะราวๆ 2 ไมล์ เห็นสะพานโกลเด้นเกจ และเมืองเซ้าท์ซาริโต้ ครับชีวิตช่วงเป็นเด็ก เติบโตกับธรรมชาติ สวยงามข้างบ้านติดกับสะพาน สายเอเชีย หน้าบ้านติดกับแม่น้ำป่าสัก วันนี้ยังมีแพผักบุ้ง แต่คุณค่าไม่เหมือนเดิม วันไหนอยากทานผัดผักบุ้ง หรือแกงผักบุ้งก็ลงน้ำเด็ดยอดและก้าน

อาหารผักบุ้งที่ชอบให้แม่บ้านให้ทานให้หมู 3 ชั้น ตัดผัดกับน้ำพริก น้ำพริกจะใส่พริกสด กระเทียมทุบและกะปิ ครับเป็นอาหารจานโปรด อาหารจานนี้เกิน 70 ปี แล้วไม่ได้กิน

ริมตลิ่ง ก่อนถึงแพผักบุ้ง จะมีต้นโสนดอกสีเหลือง สวย ทานอร่อย เดี๋ยวนี้กลับบ้านอยุธยา นั่งศาลาติดสะพาน ไม่มีเรือพายแล้ว แม่น้ำว่างเปล่า ความงดงามของแม่น้ำ ขาดเรือพาย ขาดเรือโดยสาร ที่ชาวบ้านริมแม่น้ำ นั่งเรือโดยสารไปตลาดหัวรอ เด็กๆ นั่งเรือโดยสารไปเรียนหนังสือ (โรงเรียนมัธยมในตัวเมือง) ตอนผมเป็นเด็กแม่น้ำมีคุณมากสำหรับ พ่อแม่ผมเป็นพ่อค้า ซื้อ-ขาย ข้าวใช้เรือใหญ่ มีคนงานแบกข้าว เคยมีแพขายของ

ครับธรรมชาติมากสิ่ง ยังมีความสวยงามยังสามารถ ให้คุณค่า แตกต่างไป เพียงแต่เราคนอย่าทิ้งของที่เรียกว่าขยะลงในน้ำถนน และที่สาธารณะทั่วไป เมื่อฝึกกายใจให้กระทำสี่งดีงาม ถูกต้อง สมเด็จพระสังฆราฃองค์ที่ 18 วัดราชบพิธ สอนผมทุกอาทิตย์ อาทิตย์ละ 3 วัน เป็นเวลา 6 ปี ขอบพระคุณที่เมตตา ขอบคุณครับ ท่านจะบอกเราต้องพัฒนาให้กายใจ สะอาดก่อน แล้วความสะอาดข้างนอกจะตามมา