ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์



ความจริงหรือความคิด 16 มิถุนายน 2561

ลูกชายเดินมาหยิบกระเป๋าขึ้นรถ 6 ปี ที่ลูกชายมาอยุ่ฮาวาย เรียนปริญญาเอก หน้าตา ท่าทาง ผิวสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล ผมดำ ยิ้มเป็นลักษณะประจำตัว ชอบคุยสังคมดี หลายคนชาวบ้านพื้นเมืองของเกาะฮาวายยอมรับในความรู้สึก น่าจะเป็นลูกหลานของพวกเขา ตอนลูกชายไปอยู่ใหม่ๆ ฮาวายมีมะม่วงเยอะ เวลาออกลูกห้อยเคยถือวิสาสะเด็ดกิน เจ้าของบ้านตะโกน เดี๋ยวฟ้องพ่อแม่ซะนี่ มะม่วงฮาวายลูกเล็กไม่ใหญ่เหมือนบ้านเรา ว่าจะลองซื้อทานจะได้บอกรสหวานอร่อยไหม 10 วันไม่ได้ซื้อเลย

มองไปบริเวณสนามบินรถไม่หนาแน่นเหมือนสุวรรณภูมิ ไม่เหมือนซานฟรานซิสโก อากาศสด ลมจากมหาสมุทรแปซิฟิกพัดเข้าสู่ฝั่ง นำชีวิตสะอาดมาให้คน ดูแสงแดดสว่าง ไม่มีความกักขระของความมักง่าย ควันจากโรงงาน ควันรถ เมื่อรถบนถนนเยอะ มันเป็นสิ่งแน่นอน คนย่อมเยอะ ถ้าคนได้รับการอบรม ความมักง่ายย่อมได้รับการเตือน ก่อนทิ้งของลงบนถนน เคยเห็นคนดีของสังคม ตอนเช้าเดินอยู่แถวบ้านผมเดินขึ้นเนิน ออกกำลังขาน่ะ อายุเพิ่มถ้ายังดูแลช่วยตัวเองได้ โลกของธรรมชาติ ซึ่งศาสนาพุทธนำมาเป็นหัวใจของพุทธศาสนา เมื่อสามารถดูแลตัวเองได้ ไม่เป็นภาระ ความงดงามย่อมเกิดกับใจตัวเอง

ผมเดินสวนกับผู้ชาย ผมเดินขึ้น แล้วจะอ้อมซ้ายจุดหมายไปปาร์ค จะมีคนเดินเยอะส่วนผู้ชายคนที่ผมสวนทางตัวสูงทุกเช้าจะเดินจากบ้านลงจากเนินเขาไปร้านกาแฟ ผมไม่เคยถามว่าทำไมไม่ทำกินที่บ้าน คำตอบย่อมตรงข้ามกับความคิดของผม ส่วนตัวพอถึงวัยนี้ ความรู้สึก “รักที่จะนั่งกินที่บ้าน” ยิ่งมื้อเย็น กินอาหารเย็นที่บ้าน คล่องตัว ชอบพออะไรก็พอทำให้ตัวเองซ้ำยังดูทีวี (ข่าวได้) อยากตามใจตัวเอง ดื่มไวน์ จากแก้วเป็นสองแก้ว ไม่ผิดกฎของดื่มแล้วขับอาจถูกจับ ถึงจะดื่มไม่เกิน ถึงตอนนี้ ยังสมดุลเรื่องสติปัญญา และความคิด แต่ปัจจัยรอบด้าน รถเยอะ คนเดินข้าม ถนนไม่สว่าง อาจจะเสียศูนย์ได้

ชายคนนั้น เห็นเศษกระดาษ จะก้มลงเก็บ นำไปทิ้งลงขยะ สองวันมาเห็นผู้หญิงสูงอายุเก็บเศษกระดาษแล้วใส่ถังขยะ กว่าจะเป็นคนดีย่อมฝึกตัวเองจนกลายเป็นมีปัจจัยดีๆ กับชีวิต กลายเป็นความเคยชินที่ดีของสังคม เป็นแบบอย่างในบ้าน ลูกหลานเอาเป็นแบบอย่าง ฮาวายมีความสะอาด บ่อยครั้งตอนเช้าเดินย่านธุรกิจ ข้างหลังหาดไวกิกิ เป็นช็อปปิ้งมอลล์ จะมีคนทำความสะอาดบนถนน หน้าศูนย์กลางการค้า เข็นถังใหญ่ มีไม้กวาด มีไม้ถูพื้น และแปรงปัดกวาด เห็นน้ำเลอะลื่น หยุด กวาดถู เหมือนรถเมล์ ถ้าคนทำน้ำหก คนขับจะหยุดรถทำความสะอาด เหตุผลเพื่อความปลอดภัย หลายวันดูทีวี ฮาวายจะมีอากาศประมาณ 84 องศาตลอดเวลา ความเปลี่ยนแปลงของอากาศ อาจเกิดจากฝน ฮาวายน้ำอุดมสมบูรณ์ แต่ประหลาด คนกรุงกำลังขาดน้ำสะอาด อดพูดประชด ฝนที่ตกลงมาสกปรกหรือไง หรือน้ำคลองประปาเต็มไปด้วยมวลสารที่เป็นพิษ อันตรายต่อการกิน

ลูกชายพาไปโรงแรมชั้นกลางย่านธุรกิจ ไม่หรูไม่เหมือนโรงแรมที่อยู่ 7 คืนหลัง โรงแรม “ดิสนี่ย์ รีสอร์ท” กับโรงแรมฮิลตั้นที่ติดกับหาดไวกิกิ หรู ราคาแพง โรงแรมชื่อ Wai Kiki King ผมกลับชอบมากกว่าโรงแรมหรูที่ย้ายไปอยู่ตอนหลัง เหตุผล ลูกสาวต้องการให้หลานชาย เล่นหาด ฝึกเล่นสกี และยืนพายเรือ “ที่ลากูน”

คำว่าลากูน ในสายตา มีหาดทราย ห่างจากหาดทราย มีภูเขาหินบังทางลม เลยหาดทรายลึกในทะเล คลื่นสงบ จะว่าย หรือเช่าเรือแบบบอร์ด ยืนแล้วพาย ภายในโรงแรม มีสระ แม้แต่สนั๊กเกอร์ มีปลาสวยงาม เชิญเถอะขอรับ จะทำตัวแบบเด็ก เช่าสวมตา จมูก ดำน้ำดูปลา คงไม่มีใครตำหนิ ชีวิตเป็นของคุณ

โรงแรมที่อยู่สามารถคุ๊กอาหารได้ ด้านหลังบนระเบียงด้านจามจุรี แผ่นกิ่งก้าน นกเขาเยอะ และนกพิราบ ฮาวายนกไม่เยอะเหมือน Main Land สัตว์ป่าก็น้อย จะหาเสือหรือหมีเพื่อล่า ที่เรียกว่าทำบาป คงจะไม่มีให้พัฒนาบาปกรรมติดตัวไป ทุกคนตายจิตดวงสุดท้ายเรียกว่าจุติจิต จะนำผลกรรมไปมอบให้กับปฏิสนธิจิต ถ้าทำบาป สิ่งไม่ดีมากมาย สิ่งไม่ดีย่อมมีพลังมากกว่า

พอเช็คอินโรงแรมเสร็จ ลูกชวนเดินไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านญี่ปุ่น ชื่อร้าน Marukame ตรงข้ามร้านนานาชาติ ร้านนี้คนเข้าคิดอย่างน้อย 10-20 คนตลอดเวลา บริการเร็ว ก๋วยเตี๋ยวทำตรงหน้า คนต้มก๋วยเตี๋ยวจับใส่ถ้วย คนตักน้ำซุบใส่ถ้วย ส่วนมากคนจะกินก๋วยเตี๋ยวญี่ปุ่นกับน้ำ หอมปลากรอบ หลายคนเลือกไข่ดาว จะเอาเผ็ด หรือธรรมดา ผมทานถ้วยเล็ก ราคา 3.75 เหรียญ เคยกินเฝอเส้นกับน้ำ 2.50 ที่รัฐวอชิงตันหลายครั้ง ได้ก๋วยเตี๋ยว ตรงทางไปจ่ายเงินจะมีขายประเภททอด ชิ้นละเหรียญเกินนิด จะเอาเห็ด สุกีนี่ ปลาหมึก ไก่ทอด มันทอด เต้าหู้ทอด ร้านมีสติปัญญาย่อมคิดหาเงินเพิ่ม

ยอมรับ อร่อยมื้อหนึ่งทีเดียว อร่อยเพราะหิวหรือเปล่า ไม่น่า ของเขามีคุณภาพจริง

สูตรการค้าทำแล้วร่ำรวย อย่างร้านนี้ขยายเพิ่ม อาหารอร่อย บริการเร็ว ราคายุติธรรม

อาจจะต่างกับร้านมากร้านในช็อปปิ้งมอลล์ อย่างในเซ็นทรัล ราคาอาหารแพง อย่างผมไปทานเอากาโก้ 6 ตัวนอนในหลุมเกือบ 700 บาท ปลาซีแบส ชิ้นบางเท่าสามนิ้วมือ ยาวหน่อย ราคาเกือบพันบาท นึกว่าเป็นปลาซีแบสมาจาก “ชิลลี่” ประเทศติดทะเลมหาสมุทรยาวใต้เม็กซิโก ปลาซีแบสเนื้อหนาอร่อย คนละประเภท อย่าหลงกล ผมไม่แน่ใจ ของราคาแพง คนไปกินเขาพูด ผมลักได้ยิน คนมีสตังค์ก็ต้องโอ้อวดหาของราคาแพงกิน คำว่าราคาแพงคือ ส่วนประกอบที่เรียกว่า คุณภาพอาหาร บริการและปริมาณ ถึงจะเป็นความธรรมดา แต่เมื่อมีเงิน การกินอยู่ไม่เพียงอิ่มท้อง คุณภาพของอาหารเท่านั้น แต่เป็นการเพิ่มตัวตนให้กับสายตา คำพูดของศาสนา ตราบใดที่ยังยึดอัตตา (ตัวตน) ความสงบย่อมไม่บังเกิดกับชีวิต ถึงจะเงินเข้ากระเป๋าทุกวันใช้ไม่หมดก็ยังอยากได้เพิ่ม หลายคนบุญกุศลที่ทำต้องคิดได้ตอบแทน

นัดครบก๊วนครอบครัว ลูกสาว ลูกเขย และหลาน พากันไปหาดทราย ผมชอบหาดทราย ที่นี่กว้าง ยาว สะอาด บางตอนมีถนนคอนกรีตเดิน สะดวกสบาย เดินบนทรายผมไม่มั่นใจกลัวล้ม ถ้าไม่กั๊กชีวิต ช่วงโพล้ แดดซาความร้อน แต่งตัวแบบสบายๆ ลากรองเท้าแตะมาหาดทราย เดินเล่น แม้แต่นั่งที่บาร์ ล้อมรอบด้วยน้ำทะเล หาดทราย อากาศไม่ขุ่นมัว นักดื่มคุยมากมาย เชิญเถอะขอรับ ซื้อช่วงเวลาดีๆ ให้ตัวเอง

ช่วงตอนหนุ่ม ผมนิยมใช้ชีวิตเดินทางหาประสบการณ์มากกว่าวัยตอนนี้ ผมได้สอนลูกๆ ลูกสาว แพทย์หญิงสุภัคร จบหมอที่อังกฤษ ฝึกงานที่แอนอาร์เบอร์ เรียนวิชา อินทริเกตเม็ดดิซีน เพิ่มอีก 2 ปี รวมเวลา 13 ปี เป็นเจ้าของคลินิก Emcura สองแห่งที่มิชิแกน คนไข้ให้เครดิตสูง ตอนเรียนหมอไปฝึกงานที่อัฟริกาเคนย่า จบแล้วไปฝึกโรงพยาบาลกรุงเทพฯ อีก 3 เดือน หาประสบการณ์ให้ชีวิต ช่วงตอนนี้พาลูกเที่ยว จ้างหมอดูแล ลูกชายด็อกเตอร์พหล จบเนื้อหาปริญญาเอกมา 3 ปีกว่า เดินทางไปพูดหลายรัฐ แม้แต่ไปเรียน เขียน อ่าน พูด ภาษาไทย ที่มหาวิทยาลัย วิสเค้าน์ซิ่น (ฟรี) กงสุลแอล.เอ. เคยให้ทุน (ค่าใช้จ่าย) ไปพูดที่ซานฟรานซิสโก (ถือโอกาสขอบพระคุณแทนอีกครั้ง)

ครับถือโอกาสให้ลงรูป ลูกสาว ลูกชาย ต่างก็ท่องเที่ยว และเป็นความสำเร็จของชีวิต แม่ พ่อ แม้แต่สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 18 อบรมผมมาตลอด แบบอย่างดีๆ เรียนรู้ จดจำ นำมาเก็บไว้ภายใต้จิตสำนึก หรือ ภวังค์จิต เล่าประสบการณ์ เป็นแบบอย่าง เป็นความถูกต้อง