สุขภาพและการบำบัด
สดศรี สุริยะฉาย
ฤา ดลใจจากเบื้องบน

ถ้าวัดความวิตกกังวลของผู้เขียนที่ไม่สามารถส่งต้นฉบับให้สำนักงานไทยแอล.เอ.ได้ ก็จัดว่าสูงสุดเกินกำหนด เพราะติดต่อไม่ได้เลยไม่ว่าวิธีใด จู่ๆก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้เป็นที่ปรึกษาว่าจะมาพบภายในครึ่งชั่วโมง ผู้เขียนก็ถือหนังสือพิมพ์ไทยแอล.เอ.ไปให้เขาดูเพื่อรับทราบปัญหา เขาพลิกหนังสือพิมพ์ไปเห็นโฆษณาเต็มหน้าของตลาดแล็ค-ซี เขาก็ถามว่านี่อะไร เพราะเขามาจากรัสเซีย อ่านและพูดอังกฤษ ผู้เขียนบอกว่าเป็นธุรกิจฝั่งตรงข้าม เขาก็โทรไปหาด้วยมือถือ บอกว่าไม่สามารถติดต่อสำนักพิมพ์ได้ เสียงตอบว่าอย่างไรไม่รู้แต่เงียบไป สักครู่คุณนิดโทรเข้ามือถือของเขา คงพูดภาษาไทย เขายื่นโทรศัพท์ของเขาให้ผู้เขียนรับสาย บอกว่ากำลังรอต้นฉบับอยู่ มีผู้ชายคนหนึ่งไปบอกสำนักพิมพ์ว่าติดต่อไม่ได้ ให้ส่งแฟกซ์ไปที่อีกหมายเลขหนึ่ง ผู้เขียนก็รีบวิ่งกลับมาแฟกซ์ที่ออฟฟิศ เมื่อกลับไปหาเพื่อน ไทยแอล.เอ.ก็ได้รับแฟกซ์ต้นฉบับแล้ว เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งมาส่งข่าวว่าการติดต่อขัดข้องที่หมายเลขเดิม เฮ้อ อะไรจะดลใจให้เพื่อนมาพบผู้เขียนในครึ่งชั่วโมงของวิกฤตการปิดเล่มหนังสือพิมพ์ซึ่งต้องส่งต้นฉบับของผู้เขียนไปให้คนพิมพ์ที่เมืองไทย แล้วส่งกลับมาให้ไทยแอล.เอ.ได้ทัน ผู้เขียนบอกเพื่อนว่า ลำพังความคิดของฉันคงไม่โทรศัพท์ไปหาตลาดหรอก นี่คือการดลใจหลายขั้น ตั้งแต่เพื่อนมาหาภายในครึ่งชั่วโมง ซึ่งปกติมักบอกล่วงหน้า วันนั้นเขาก็คิดว่าจะไปหาใครดี เลยมาหาผู้เขียนและอะไรดลใจให้เขาเห็นโฆษณาของตลาดแล็ค-ซี ซึ่งบังเอิญอยู่ตรงกันข้ามกับไทยแอล.เอ. และทำไมเขาจึงโทรศัพท์ไปหาธุรกิจซึ่งบังเอิญอยู่ตรงข้ามถนน และทำไมหมายเลขอื่นไม่ขัดข้องในสำนักงานเดียวกัน และทำไมเรื่องจึงทันการ และอะไรดลใจให้สิ่งต่างๆนี้เกิดขึ้น ศาสนาจารย์ที่ขอพรจากพระเจ้าให้ผู้เขียนหายเจ็บหัวใจ บอกว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

วันต่อมาผู้เขียนดูรายการสารคดีการขุดน้ำมันในทะเลชายฝั่งแคลิฟอร์เนีย ปรากฏว่ามีเกาะสวยงาม 3-4 เกาะ ซึ่งผู้เขียนคิดว่าเขาสร้างขึ้นเพื่อให้เป็นสถานที่สวยงามในท้องทะเล เพราะต้องมีการถมทะเลด้วยหินเพื่อปรับน้ำให้เป็นดิน และปลูกต้นปาล์มราว 2,000 ต้น ในการนี้มีน้ำตกจากผนังหลังรั้วคอนกรีตดูสวยงามเพลินตา และมีอาคารสูงสีฟ้าสลับขาว ลดหลั่นเป็นชั้นดูเหมือนคอนโดมิเนียมกลางทะเล ซึ่งเขาบอกว่าวันดีคืนดีก็มีคนสนใจโทรศัพท์ไปติดต่อขอเช่าที่พัก กว่าจะรู้ว่าอาคารสูงนี้ออกแบบโดยสถาปนิคเพื่อกำบังเครื่องสูบน้ำมัน ก็ร้องอ๋อถึงบางอ้อว่า แล้วนี่น้ำตกและต้นปาล์ม 2,000 ต้นก็อำพรางโครงการสูบน้ำมันละซิ

เมื่อคราวผู้เขียนไปเชียงรายไม่ได้ข้ามไปพม่าทางแม่สาย มีสะพานข้ามไปเมียนมาร์ไปเดินตลาดพม่า ของกินอุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพันธุ์ จากรายการโทรทัศน์แสดงการปรุงอาหารของชาวเขาชายแดนฝั่งไทย ใช้เลือดหมูปรุงลาบน้ำตก และทำซุปเลือดหมูที่ทำให้เป็นก้อนโดยผสมเครื่องปรุงต่างๆก็ถึงคราวรู้วิธีการปรุงอาหารแบบภาคเหนือ ต้องใช้พืชหลายอย่างเป็นตัวเสริมรสและกลิ่นและสรรพคุณทางอาหาร นัยว่าเป็นชาวละโฮ้ อะไรทำนองนั้น มิน่าล่ะ คนอื่นถึงอยากแย่งดินแดนพม่า เพราะอุดมสมบูรณ์น่าอยู่นี่เอง ผู้เขียนมาจากเชื้อสายคนเหนือ กินข้าวเหนียว นี่คือการดลใจให้เห็นรายการทีวีที่ไม่มีโอกาสไปเห็นด้วยตัวเอง

อีกรายการหนึ่งในทีวีที่คงไม่มีโอกาสไปเห็นด้วยตัวเองคือการเดินไปตามหุบเขาลึกลงไปกว่า 25 เมตร เรียกว่า Utah Canyon เป็นซอกเขาแคบขนาดต้องเอียงตัว แต่ความงดงามของร่องหินนั้นสุดบรรยาย เหมือนสายน้ำกร่อนเป็นผู้สร้างลายบนผนังหิน และที่พื้นล่างสุด มีตัวแมงมุมยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งคนที่เห็นบอกว่าโอกาสที่แมลงจะมีชีวิตรอดอยู่ที่ก้นเหวแห้งไร้น้ำและพืชเช่นนั้นน้อยมาก เขาจึงตัดสินใจเอาแมลงนั้นใส่ถุงพลาสติกมาปล่อยบนพื้นดินชั้นบนที่เขียวชอุ่ม แมงมุมคงจะหาทางได้อาหารต่อไป นี่คือแรงดลใจที่ผู้เขียนก็เห็นด้วย

ตัดมาอีกรายการทีวีอีกรายการหนึ่ง ที่เมือง Miyazaki ปรุงอาหารแบบญี่ปุ่น ประกอบด้วยเนื้อ ปลา และมะม่วง ที่น่าสนใจก็เพราะรายการอาหารมี 3 อย่างเหมือนปกติของผู้เขียนเลย อะไรจะดลใจให้กินเหมือนกันได้ขนาดนั้น ที่น่าสนใจคือว่า สมัยก่อนผู้เขียนต้องปีนต้นมะม่วงสูง 15 เมตรเพื่อไปดูหนังสือและกินมะม่วงไปด้วยแก้ง่วง แต่มะม่วงสมัยนี้ ปลูกที่ญี่ปุ่น สูงไม่ถึง 1 เมตร มีลูกเต็มต้น มะม่วงพันธุ์นี้ผู้เขียนเรียกว่ามะม่วงหัวช้าง เขาเรียกอะไรไม่ได้จำ แต่รู้ว่าพอ 28 วัน ก่อนมะม่วงสุกได้ที่เก็บ เขาจะเอากระเช้าไปผูกแขวนมะม่วงไว้กับกิ่ง ไม่อย่างนั้นพอมะม่วงร่วงหล่นจะมีรอยช้ำที่ผิว เออน่าคิด นึกถึงสวนสมัยนั้น ไม่มีปัญญาเอากระเช้าไปแขวนลูกมะม่วงดอก มันสูงและไกลสุดเอื้อมถึง นี่มะม่วงยุคจรวดไปดาวแซทเทิร์นต่างกันตรงนี้ รสชาติเหมือนกัน ยังเป็นมะม่วงหัวช้างที่ผู้เขียนเรียกอยู่ดีแหละ พอมะม่วงเริ่มสุกสีจะเปลี่ยนเป็นสีแดงจัด เขาใช้ปรุง mango roll cake หรือไม่ก็ mango miso soup มะม่วงจะให้ผลไปถึงสุดเดือนมิถุนายน และมีอายุประมาณ 5-6 ปี ถ้าจำไม่ผิด

คุณจำชื่อ Carol King ได้ไหม ผู้เขียนเคยรู้ว่าเป็นนักร้องยอดนิยม จะขนาดไหนก็เพิ่งเห็นด้วยตา ที่ Hyde Park กรุงลอนดอนนั้นกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ต้องใช้คำนี้จริงๆ เพราะจะไม่ปรากฏหัวคนเล็กๆ ยืนแน่นขนัดก็ต่อเมื่อถึงขอบตึกสูงหรือต้นไม้ใหญ่นั่นแหละ ผู้คนพากันมาฟังนักร้องคนนี้ อายุ 74 ปีแล้วแค่ร้องเพลงและเล่นเปียโนไปด้วย ไม่ได้นุ่งสั้นเต้นเขย่าขาอะไรหรอก ร้องเพลงเฉยๆ ทำไมคนแห่แหนไปฟังกันสุดลูกหูลูกตาขนาดนั้น ต้องเป็นการดลใจให้เป็นนักร้องยอดนิยมอย่างใดอย่างหนึ่งแน่ๆเลย เธอเคยได้รับ Grammy Award เพลงก็คุ้นหูที่เราเคยได้ยินกัน ไม่ถึงขั้นฮิตยอดนิยมอย่างเอลวิส แต่ติดตลาดในความหมายของเพลงเสียมากกว่า อะไรดลใจคนให้ติดตามไปฟังนักร้องคนนี้มากมายขนาดนั้น

ตอนนี้กำลังดูข่าวร้อนจัดที่ญี่ปุ่น ที่ไหนๆก็ร้อนเหมือนกัน ยุโรปไม่เคยร้อนขนาดนี้ก็เกิดอุณหภูมิสูงประเทศไทยก็ร้อนปกติ แต่ญี่ปุ่นเตรียมหนัก เพราะจะมีการแข่งขันกีฬาระหว่างประเทศ เขาเกรงว่านักกีฬาจะรับความร้อนไม่ไหว จึงทดลองแจกผ้าเย็น เป่าไอเย็นจากเหนือศีรษะ เมืองไทยก็ร้อนแต่ไม่มีใครไปแข่งกีฬาเลยไม่มีคิดแก้ร้อน ได้แต่บ่นกัน สมัยผู้เขียนสอนหนังสือก็มีผ้าเย็นพาดไว้หลังคอเห็นในรูปถ่าย จากทีวีสารคดีเขาทำนายว่าอีก 200 ปี โลกจะร้อน 200 องศา สมัยทำงานที่หัวมุมถนนสาทร เป็นบริษัทปูนซีเมนต์นครหลวง มีสถานทูตและโรงเรียนอนุบาลสำหรับชาวต่างชาติพาเด็กเล็กๆไปส่งแถวนั้น ผู้เขียนแวะทักทายเด็กอนุบาลคนหนึ่ง ดูตั้งแต่รองเท้า เสื้อผ้า กระเป๋า หรือ ภาษาพูด เป็นของญี่ปุ่นทั้งหมด สมัยนี้ญี่ปุ่นพูดอังกฤษปร๋อ อะไรดลใจเข้าสู่สากล และเข้าได้อย่างดีเยี่ยมด้วย ทั้งการพัฒนาด้านความคิดและคน

การดลใจอีกเรื่องหนึ่ง อยู่ระหว่างความเป็นความตาย กลับคิดไปว่าเป็นความผิดพลาดของระบบสัญญาณกันไฟที่ส่งเสียงว่า คาร์บอนมอนนอกไซด์ ก็คิดว่ามาจากควันเสียรนยนต์ริมถนน ก็ปิดหน้าต่าง เปิดแอร์ เปิดพัดลม 3 ตัว เป่าระบายอากาศทุกทิศทาง 24 ชั่วโมง กระนั้นก็ยังเจ็บหัวใจ และปวดหัวอยู่ คิดว่าคงเพราะโคเลสเตอรอลสูง ทั้งๆที่ตัดไขมันออกจากเนื้อจนเกลี้ยงเกลาแล้ว จนกระทั่งเห็นเหมือนแสงไฟแลบที่หัวเตาแก๊ส และก้นหม้อทำด้วยแก้วมีควันดำไหม้ ไม่รู้อะไรดลใจให้ไปดูที่บิล และโทรไป เขารีบมาเช็คด่วน นัยว่าอันตรายสูงเพราะการกระจายแก๊สคาร์บอนมอนนอกไซด์ เมื่อถามผู้จัดการว่า จะมีทางเปลี่ยนเตาแก๊สไหม เขาตอบว่าไม่มีทาง เรื่องก็จบ แล้วแต่ว่าอะไรจะดลใจให้เกิดอะไรอีก อย่างน้อยก็พอใจที่กระจายข่าวเรื่องแก๊สคาร์บอนมอนนอกไซด์ให้พวกเรารับรู้ก่อนจะปวดศีรษะ ปวดหัวใจ ไปตามกัน