คณะสงฆ์วัดไทยลอสแองเจลิส โดยหลวงพ่อใหญ่ ท่านเจ้าคุณพระเทพมงคลวิเทศ ขออนุโมทนาบุญ พญ.ไอด้า ธุวะธนานุรักษ์ อดีตนักเรียนนาฏศิลป์ โรงเรียนพุทธศาสนาวัดไทยฯ แห่ง Kheir Clinic และทีมงาน ที่มีศรัทธาดำเนินการฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสโควิด-19 ถวายพระสงฆ์วัดไทยฯ และพระสงฆ์วัดป่าธรรมชาติ เมืองลาพวนเต้ เมื่อบ่ายวันศุกร์ที่ผ่านมา ณ บริเวณคลินิก ในตัวเมืองดาวน์ทาวน์ โดยเป็นการฉีดเข็มแรกและจะมีการฉีดเข็มที่ 2 ตามกำหนดในอีก 3 สัปดาห์ข้างหน้า ขออนุโมทนาบุญ ด้วยอำนาจแห่งบุญบารมีที่ได้บำเพ็ญ ขอคุณพระศรีรัตนตรัยโปรดคุ้มครอง ให้เจริญสิริสวัสดิ์พิพัฒนมงคล ปรารถนาสิ่งหนึ่งประการใดอันเป็นไปโดยชอบประกบอด้วยธรรมแล้ว ขอจงพลันสำเร็จ และขอให้เจริญในธรรมตลอดกาลเป็นนิตย์ เทอญฯ

สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะนครลอสแองเจลิสมีแนวโน้มดีขึ้นตามลำดับ จากมาตรการเอาจริงเอาจังของรัฐบาลไบเดน ที่มีการฉีดวัคซีนป้องกันและกำหนดให้สวมหน้ากากเว้นระยะห่างทำให้มีผู้ป่วยลดน้อยลง ประชาชนเกิดความมั่นใจสามารถติดตามข้อมูลรายละเอียด และสถานที่บริการและขั้นตอนต่างๆ ได้ทางไลน์ และแหล่งข้อมูลเอกสารภาษาอังกฤษต่างๆ ของภาครัฐ ซึ่งช่วงนี้ทยอยออกมาให้ความรู้ความเข้าใจมากขึ้น วัดไทยฯ เองก็ยังเปิดบริการให้ญาติโยมได้มาทำบุญสุนทานกันตามปกติ เป็นการสร้างขวัญกำลังใจและความมั่นใจในการดำรงชีวิตอย่างเป็นสุขท่ามกลางสถานการณ์เช่นนี้ ขออนุโมทนาบุญญาติโยมทุกท่านมา ณ โอกาสนี้

ประชาสัมพันธ์สัปดาห์นี้ ขอเสนอพุทธพจน์สำหรับเป็นข้อคิดแก่ญาติโยมทั้งหลาย จากหนังสือ “พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน” ฉบับวาระ 100 ปี ชาตกาล อาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ พุทธศักราช 2560 หน้า 157 ว่าด้วย ไม่โศกในท่าม กลางแห่งความโศก ดังต่อไปนี้

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ เวฬุวนาราม อันเป็นที่ให้เหยื่อแก่กระแต ขณะนั้นท่านพระอุปเสนะ วังคันตบุตร ผู้ไปสู้ที่ลับ หลีกเร้นอยู่ ได้เกิดความคิดอย่างนี้ว่า “เป็นลาภของเรา เราได้ดีหนอ พระศาสนดาของเรา เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง และเราก็ได้ออกจากเรือน บวชไม่มีเรือนในพระธรรมวินัยที่พระศาสดาตรัสไว้ดีแล้ว เพื่อนร่วมประพฤติพรหมจรรย์ของเราเล่า ก็มีศีล มีกัลยาณธรรม และทำให้บริบูรณ์ในศีลทั้งหลาย ตัวเราก็มีจิตตั้งมั่นดี มีอารมณ์เป็นหนึ่ง และเป็นพระอรหันต์ขีณาสพ ผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก เราจะอยู่จะตาย ก็นับว่าเจริญ

ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบความคิดของท่านพระอุปเสนะ วังคันตบุตรแล้ว จึงทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า

“ผู้ใดจะเป็นอยู่ก็ไม่เดือดร้อน จะตายก็ไม่เศร้าโศก ผู้นั้นเป็นผู้เห็นบท (แห่งธรรม) ย่อมไม่เศร้าโศก ในท่ามกลางแห่งความเศร้าโศก ภิกษุผู้ถอนความทะยานอยากในความมีความเป็นได้ มีจิตสงบ สิ้นการเวียนว่ายในชาติ (ความเกิด) ความเกิดอีกของเธอย่อมไม่มี” (ที่มา : ขุททกนิกาย อุทาน 25/108/125)