Inside Dara
'แฟนเดย์' เดิมพัน GDH 'โต้ง บรรจง' แบกความหวังร่วงหรือรอด?

หากเอ่ยชื่อภาพยนตร์ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ, แฝด, สี่แพร่ง ตอนคนกลาง, ห้าแพร่ง ตอนคนกอง, กวน มึน โฮ, พี่มากพระโขนง เหล่านี้คือผลงานในรอบ 1 ทศวรรษของผู้กำกับดีกรีพันล้านคนแรกของไทย “โต้ง บรรจง ปิสัญธนะกูล”

ปีที่ 12 กับชีวิตผู้กำกับภาพยนตร์ เขากลับมาอีกครั้งกับ “แฟนเดย์..แฟนกันแค่วันเดียว” ผิดจากครั้งนี้เขาไม่ได้ทำงานภายใต้ค่ายเก่า โต้ง บรรจง มาในบ้านหลังเดิมแต่ชื่อใหม่ จากหนังผลงานลำดับที่ 43 ของ GTH “แฟนเดย์” กลับกลายเป็นหนังเปิดหัวให้ GDH ความคาดหวังถูกแบกบนบ่า คำศรัทธาและสบประมาทตีคู่มาด้วยกัน เขาคือผู้ถูกเลือกว่าจะพา GDH ก้าวข้ามเงาของ GTH หรือไม่ “แฟนเดย์” คือคำตอบ

เห็นว่าเขียนบทกันมานานมาก

“ตั้งแต่พี่มากยังอยู่ในโรงอยู่เลย จริงๆ ยังไม่นับว่าเขียนแต่นับว่าหาไอเดีย เรื่องนี้เกิดจากเต๋อไปเจอกระทู้พันทิป เขาก็ส่งมาให้ แวบแรกเราก็รู้สึกว่าความจำเสื่อมอีกแล้วเบื่อนะ หนังรักเกี่ยวกับความจำเสื่อมมีเยอะแล้ว แต่พอเราอ่านก็รู้สึกว่า เฮ้ย! มีโรคนี้อยู่จริงเหรอ ข้อแรกโรคนี้ไม่ใช่ความจำเสื่อมแบบลืมหมด อารมณ์แบบฉันชื่ออะไรเหรอแบบทั่วไป แต่โรคนี้เขารู้หมดแต่ดันลืมเหตุการณ์ส่วนสั้นๆ ไป เช่น ถามเบอร์โทรศัพท์ก็ไปบอกเบอร์เก่าที่ไม่ใช้นานแล้ว ที่หนักกว่านั้นอาการนี้จะเป็นแค่ 24 ชั่วโมง แล้วก็หายเอง ไม่ต้องทำอะไรเลย ส่วนใหญ่จะเกิดกับคนอายุ 50 ปีขึ้นไป ที่ผมเสิร์จดูในอินเทอร์เน็ตมีคนอายุน้อยเป็นแค่เคสเดียวเองมั้ง น้อยมากๆ

พอคุยกับเต๋อเราก็สนใจว่า โรคแบบนี้มีด้วยเหรอ ผมรู้สึกว่าเฮ้ยนี่มันหนังชัดๆ ราวกับโม้ เพียงแต่มันเป็นของจริง จึงรู้สึกว่ามันเหมาะกับการเป็นหนังรักที่ซาบซึ้ง เข้มข้น บีบหัวใจได้ แต่กว่าจะมาเจอเรื่องโรคนี้เขียนกันมา 2 ปีแล้วนะ เขียนแล้วก็ล้มไปๆ ล้มไป 3-4 เรื่อง จนมาเป็นเรื่องนี้ แต่ในแฟนเดย์ก็ยังมีสิ่งที่คาไว้หลายๆ อย่างจากพล็อตต่างๆ ที่เขียนมาแล้วล้มไป

อีกความตั้งใจของผมคือชอบฮอกไกโดมาก อยากให้มาเป็นฉากหลังของหนัง ผมไปแล้วชอบ หิมะมันสวย แต่รู้สึกว่าทำไมพอมันละลายแล้วมันดูเศร้าๆ เลยรู้สึกว่าฮอกไกโดนี่เหมาะมากกับรสชาติที่เราอยากได้ทั้งสวยทั้งเศร้า สุดท้ายจึงมาลงตัวที่หนังรักแบบนี้ กับฉากหลังที่ฮอกไกโด"

ทำไมต้องเป็นเต๋อและมิว กับการเป็นเด่นชัย-นุ้ย

“คือบทเด่นชัยนี่ไม่ได้เกิดจากโจทย์ที่ต้องเขียนให้เต๋อเล่นเลย 3-4 พล็อตแรกที่ล้มไปก็เป็นพระเอกคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ ณเดชน์ หมาก อะไรอย่างนี้ผมอยากร่วมงานหมดแต่เรื่องมันไม่ได้ก็ล้มไป พอล้มไปเราก็มาปิ๊งเรื่องโรคที่เล่าให้ฟัง ซึ่งโรคนี่เรามองว่าพล็อตมันเหมาะกับการโกหกสวมรอยอะไรสักอย่างในเรื่องแฟน 1 วันที่จะลืมไป โอโห มันเอื้อมากเลย เพียงแต่ว่าคาแรกเตอร์แบบไหน เราก็เลยนึกถึงความรักที่มันเป็นไปไม่ได้มากๆ นึกถึงคนที่มีคาแรกเตอร์ลึก และกล้ากว่าที่ GTH เคยทำมา ที่ผ่านมาจะทำแบบวัยรุ่นหนุ่มสาวธรรมดา แต่นี่จะเป็นยังไงถ้าเราจะเล่นกับคนที่มีปัญหาเข้าสังคมไม่ได้ ไม่มีความมั่นใจเพราะอยู่กับคอมพิวเตอร์มากไป เรารู้สึกกันว่ามันต้องไม่หล่อ ต้องเยิน เป็นคนที่ไม่ดูแลตัวเองเลย หน้าตาเขาไม่ได้แย่แต่ด้วยบุคลิก วิธีคิด วิธีพูด ทำให้คนหนีห่าง ซึ่งเราต้องการคนที่ทุ่มเทกับบทมากๆ ต้องปรับลงมาแล้วเชื่อได้ว่าไม่หล่อเกินไป ซึ่ง เต๋อ มีข้อดีตรงนี้คือไม่หล่อเกินไป (หัวเราะ) เต๋อเป็นคนมีคาแรกเตอร์ที่เขาโด่งดังเพราะเขามีคาแรกเตอร์ และมีเสน่ห์แบบหนุ่มข้างบ้าน เราคิดว่าถ้าเราเอา ณเดชน์ หมาก มาปรับจะดูเชื่อยาก บทนี้เราจึงไม่ได้มีการแคสคนอื่นเลย รู้สึกว่าเต๋อทำได้ อีกมุมหนึ่งที่เราสนุกคือการพลิกความคาดหมายคนดู สำหรับเต๋อคนจะคิดแค่ว่าเป็นหนุ่มทะเล้น กวนๆ มันจะเป็นยังไงถ้าเขาจะต้องมาเล่นบทที่มีความซื่อ น่าสงสาร”

หรือด้วยสภาพเด่นชัย เลยกลัวด้วยว่าติดต่อไปพระเอกคนอื่นเขาอาจจะปฏิเสธ

“ผมไม่คิดจะติดต่อด้วยซ้ำ ผมคิดว่าเขาหล่อกันเกินไป แต่โจทย์สำคัญของเราคือคนเล่นเป็นเด่นชัยยังต้องเอาดาราเล่น เพราะถ้าเอาหน้าใหม่เล่นมันจะไม่มีพลังพอ และที่บอกเราต้องการคนที่จะมาพลิกคาแรกเตอร์นิดนึง แต่ถ้าเป็น หมาก ณเดชน์ เป้ อารักษ์ โทนี่ อย่างนี้ ทำให้ตายยังไงเขาก็หล่อมาก แต่ว่าเต๋อนี่ปรับไม่มากน่าจะเชื่อแล้ว (หัวเราะ) เต๋อเขาทุ่มให้ผมมากนะ ไว้ผมยาวเป็น 10 เดือน ต้องปิดคนอื่นด้วยเขาจะใส่หมวกไหมพรมเวลาไปข้างนอก แล้วคิดดูหมวกไหมพรมกับอากาศแบบบ้านเรา แล้วต้องอ้วนขึ้น 10 โล ทั้งที่หนังก็ไม่ได้เกี่ยวกับคนอ้วน แต่ผมอยากจะได้คนแบบที่ไม่ดูแลตัวเอง หน้ามีเหนียงเยินๆ หน่อย ตอนแรกเราคิดอยู่นานนะว่าเด่นชัยนี่ต้องดีกรีไหน จนไปเจอรูปคนที่ไม่ดูแลตัวเอง เยินๆ ผมไปเจอรูปคนหนึ่งที่ผมยุ่งเหยิงไม่ดูแลตัวเอง เห็นแล้วนึกถึงเต๋อสมัยเด็ก ซึ่งใกล้เคียงนะ (หัวเราะ) แต่ถ้าแค่ผมหยิกยุ่ง เขาก็ยังจะหล่อเหมือนเดิมก็เลยมีการสวมฟันครอบขึ้นมา ตอนถ่ายกันนี้หลายคนจำไม่ได้นะ เคยไปออกกองมีคนมายืนดูแล้วคุยกันว่าเขามาถ่ายหนังกัน หนังอะไรไม่รู้พระเอกขี้เหร่มากเลย (หัวเราะ) จังหวะการพูดอะไรก็ต้องเวิร์กช้อปเพิ่ม พูดแล้วต้องไม่มองตาคน ถ้าสังเกตอย่างละเอียดจะรู้ว่าเต๋อเขาเปลี่ยนหมดเลยทั้งท่าเดินท่านั่ง”

แล้วน้องมิวละคะทำไมมาเป็นนุ้ย

“ผมโชคดีที่ไม่ค่อยได้ดูทีวี ก็จะไม่มีภาพจำของดาราเท่าไร ผมจะเลือกแค่ว่าคนไหนมีเสน่ห์บนจอหนังที่สุด มิวผมชอบตาเขา ตกๆ นิดนึง มีเสน่ห์และเศร้าในตัว ผมก็ไปเสิร์จดูโฆษณาเขา ดูแล้วใช่เลยคนนี้สวยเศร้ามาก เขาน่านะโดนใจคนดู พอเขามาออดิชั่นปุ๊บยิ่งชอบมากเพราะเขาเล่นเป็นธรรมชาติมาก เพียงแต่เขายังนิ่งไปหน่อยสำหรับบทนุ้ย เพราะนุ้ยเขาจะกล้าๆ หน่อย แต่ไม่ได้แก่นเซี้ยวแบบหนูนา ธรรมชาติของความกล้าแบบนุ้ยต้องมากนิดนึง ก็ค่อยๆ จับจุดแล้วดึงจนมิวมีตรงนี้ขึ้นมา เวิร์กช็อปแค่ 4-5 ครั้ง มิวก็เป็นนิวเลย บทนุ้ยก็เช่นกันที่เราแคสมิวคนเดียวจบ”

ทำไมกล้าที่จะวางคาแรกเตอร์ของ นุ้ย ออกมาแบบในหนัง

“อย่างที่บอกแหละว่าเราอยากจะโตขึ้น มีคำพูดหนึ่งที่ทั้งค่ายพูดกันคือเรามาทำสิ่งที่เราอยากจะทำกันเถอะ ผมคุยกับทีมบทว่าตัวพระเอกต้องไม่ใช่หนุ่มกวนตีนธรรมดาๆ ต้องเป็นคนที่มีปัญหา ซึ่งแปลว่าโทนของหนังจะไม่ใช่การมาปล่อยมุขกันแน่นอนความน่ารักทั้งหมดมันจะมาจากความผิดเพี้ยนนี่แหละ ส่วนนางเอกก็จะทำสิ่งที่นางเอก GTH ไม่เคยทำ ตอนท้ายๆ คนดูจะรู้สึกว่า เฮ้ยทำอย่างนี้เลยเหรอ แต่มันเป็นดีกรีที่คนปกติก็ทำไง เพียงแต่ไม่เคยเห็นในหนัง GTH แล้วจะบอกว่าคนแบบนี้มีเยอะมากเลย คนแบบที่เราถามว่าเขามีปมอะไรบางอย่างแล้วเขาผิดมั้ย อันนี้ต้องไปดู ผมว่าทุกคนมันมีผิดชอบชั่วดีแหละ และก็มีความอ่อนแอบางอย่าง คนอย่างนุ้ยในชีวิตจริงเราเห็นค่อนข้างเยอะ แต่ไม่เคยมีใครพูดออกมาในแง่เรียลิสติก ที่เสนอแค่บอกว่าเขาคิดอะไร ไม่ต้องมานั่งสั่งสอนอะไร”

นุ้ยกับเด่นชัย ความรักของพวกเขาในนิยามของ ผกก.มันเป็นยังไง

“เอาของเด่นชัยละกัน ผมว่ามันเป็นรักที่ไม่เงื่อนไข ซึ่งมันอาจจะมีอยู่จริงหรือไม่มีก็ไม่รู้นะ แต่ความรักของหนึ่งวันเนี่ย เอาเป็นความต้องการผมอยากจะให้มันเป็นเหมือนภาพฝัน ใครได้วันนี้ไปมันจะอยู่ในความทรงจำไปตลอด อยู่ที่ว่าคุณจะเลือกแบบไหนกับหนึ่งวันนี้ และเหตุการณ์หลังหนึ่งวันนี้ผมว่าสิ่งนี้นี่แหละสนุกมาก ความตั้งใจของคนทำคืออยากให้คนมาเถียงกันหน้าโรงแบบเมามัน ซึ่งมันเกิดจริงๆ แม้แต่เพื่อนๆ ผู้กำกับยังนั่งเถียงกันเลยว่าแบบนี้แหละดีแล้ว บางคนบอกน่าจะแบบนี้ การที่เขามานั่งถกกันสำหรับผมมันฟินมากครับ ในการทำหนังให้คนถกกันถึงชะตากรรมตัวละคร นิยามความรักของนุ้ยกับเด่นชัยผมว่าแล้วแต่มุมมองคน”

คนดูจะได้อะไรจากหนังเรื่องนี้

“ข้อแรกบันเทิงครับ บันเทิงมากๆ ถึงแม้จะไม่ได้ปล่อยมุขแบบพี่มากหรือกวนมึนโฮ แต่มันรื่นรมย์ ผมเชื่อว่าทุกคนมีต่อมแอบรัก ไปหลงรักคนที่เป็นไปไม่ได้ นอกจากความบันเทิง ผมอยากให้เมื่อดูจบแล้วความรู้สึกค้างในตัวคนดู ให้กลับไปถกเถียงกับเพื่อน ทุกคนมันมีความเป็นนุ้ยกับเด่นชัยในตัวเอง แต่ทุกคนจะคิดไม่เหมือนกัน ซึ่งตรงนี้ในแง่คนทำผมสนุกกับการตามอ่านและฟังมาก มีสุขที่ทุกคนตีความไปต่างๆ นานา ในมุมแต่ละคน”

สงสัยว่า GDH มีเทคนิคในการหาพล็อตหนังยังไงให้ไม่ซ้ำ และโดนใจคนดู

“ก็ปกติครับ เป็นระบบโปรดิวเซอร์ บางทีโปรดิวเซอร์ก็จะเอาเรื่องมาให้ว่าอยากได้แบบนี้ หรือ ผกก.เอาเรื่องไปเสนอเอง ในกรณีผมเสนอเองทุกเรื่องเลย ผมว่ามันเป็นเรื่องสัญชาตญาณล้วนๆ เลยครับว่า เรื่องนี้เวิร์กน่าทำ มันน่าสนใจ มันยังไม่เคยมีใครเล่า เราต้องหาคอนเซปต์ที่อยากจะเล่าออกมา บอกยากนะว่าทำยังไง คนชอบว่า GTH มีมาร์เกตติ้ง ไปสำรวจมาอย่างดีว่าจะทำยังไง คือยืนยันไม่รู้กี่ครั้งว่าไม่มี จริงๆ มาร์เกตติ้งต้องมาทีหลัง ต้องเริ่มจากเราอยากทำก่อน แล้วมาร์เกตติ้งค่อยตามมา ขั้นตอนที่เขาเครียดกันที่สุดคือหนังเสร็จแล้วต้องมาหาแง่มุมว่าจะขายมันยังไง ไม่ใช่ขายแต่ต้นแล้วเอาโปรเจกต์มารองรับ ทำแบบนั้นนั่นแหละจะเสียแบรนดิ้ง”

พล็อตหนังมันจะตันมั้ยคะสักวัน

“ในโลกนี้ไม่มีวันตันหรอก เพียงแต่ว่าตัวเราจะย่ำอยู่กับที่หรือเปล่า ซึ่งจุดนี้น่ากลัวเหมือนกัน ตอนนี้เรายังมีพลังแล้วยังมีเรื่องจะเล่าอีกเยอะ ก็เสียวเหมือนกันถ้าเราเริ่มเล่าซ้ำเดิม ผมเองพยายามดิ้นตัวเองไปหลายๆ แนว ลองของตัวเอง เปลี่ยนคาแรกเตอร์ตัวเองไปเรื่อยๆ มีเรื่องให้เล่าอีกเยอะ อยู่ที่ว่าเรากล้าจะกระโดดไปมั้ย”

ตอนนี้ โต้ง บรรจง มีพล็อตใหม่ในหัวหรือยัง

“ยังคิดไม่ออกครับ (ยิ้ม)”

คุยกับผู้กำกับคนนี้แล้ว ไทยรัฐออนไลน์ เห็นอะไรบ้างอย่าง โต้ง บรรจง อ่านขาด จับจุดว่าคนดูต้องการอะไร ที่สำคัญไม่สุดโต่ง เขารับมือกับธุรกิจและศิลปะได้อย่างเข้าใจ จุดนี้นี่แหละที่น่าคิด

ผกก.หนังไทยทุกวันนี้ ไม่ติสท์เกินไปจนคนไม่เก็ต ก็ทำหนังเดิมๆ ของตายวนเวียน จนหนังไทยไม่มีอะไรก้าวไปข้างหน้า.