Inside Dara
มันก็จะอินดี้ๆ หน่อย “แอนดริว เกรกสัน” พระเอกสายติสท์ ที่ไม่เคยร่วงบัลลังก์

จะมีนักแสดงสักกี่คนที่สามารถยืนเป็นพระเอกนำได้จนอายุค่อนมาถึงหลักสี่ เท่าที่ไล่เรียงดูในวงการ นอกจาก “ศรราม เทพพิทักษ์” ที่กำลังมีผลงานในเรื่อง “น้ำเซาะทราย” ก็เห็นจะเป็นแอนดริวนี่แหละ

นับจาก “เมื่อหมอกสลาย” ในปี 2538 ที่เขารับบทเป็นพระเอกในฐานะ “มวยแทน” เพื่อนซี้อย่าง “ จอห์น ดีแลน” ที่เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้ละครที่ถ่ายไป ออกอากาศไปต้องเปลี่ยนตัวกะทันหัน มาถึงผลงานเรื่องล่าสุด “เหมือนคนละฟากฟ้า” ที่กำลังออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร ทางช่อง 3 บวบลบคูณหารแล้ว ก็เท่ากับว่า แอนดริวค้างฟ้าเป็นพระเอกยาวนานมาถึง 20 ปีเศษๆ แม้จะมีบางช่วงบางตอนที่หายหน้าหายตาไปบ้าง แต่พอกลับมาก็ทวงบัลลังก์คืนได้ทุกครั้ง

ข้อสังเกตอย่างหนึ่ง ก็คือละครที่แอนดริวเล่น มักจะประสบความสำเร็จเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งนับนิ้วดูแล้ว มีพระเอกไม่กี่คนที่ทำสถิติแบบนี้ได้ อาจจะด้วยเหตุนี้หรือเปล่า ที่ทำให้เคยมีข่าวว่าเขาเป็นพระเอกอินดี้ - อีโก้จัด ที่นึกอยากจะรีเควสท์นางเอกคนไหน หรือไม่อยากเล่นกับใคร ผู้จัดก็ต้องตามใจ เพราะอยากได้เขามาเรียกเร็ตติ้ง

เสน่ห์ที่โดดเด่นในการแสดงของแอนดริว ก็คือความเป็นธรรมชาติ คือเป็นธรรมชาติในแบบฉบับที่หาคนเทียบเคียงได้ยากด้วย แต่เรื่องนี้บางคนก็อาจจะมองต่างมุม เพราะบ้างก็ว่าเล่นละครได้หน้าเดียว คือทำหน้ามึนๆ พูดจาเหมือนอยู่ในลำคอ แต่นั่นก็คือสไตล์ คือคาแรกเตอร์ของเขา ซึ่งก็ด้วยคาแรกเตอร์แบบนี้ ที่ทางผู้จัด ผู้กำกับเล็งเห็นแล้วว่า เหมาะกับบุคลิกของตัวละครในเรื่อง ที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นบทดราม่าเข้มๆ หรือบทคอมเมดี้แบบฮากระจาย เขาก็เอาอยู่หมด

แหละ....ถ้าให้พูดถึงตัวอย่างละครที่พีคสุดๆ ที่ผ่านมาของแอนดริว ก็น่าจะไม่พ้น 4 เรื่องนี้

- ธรณีนี่นี้ใครครอง (2541) ละครที่เปิดหัวแหวนแจ้งเกิดแอนดริวในฐานะพระเอกช่อง 3 หลังจากที่อยู่กับช่อง 7 มาในช่วง 3-4 ปีแรก เรื่องนี้ถือว่าเป็นละครขึ้นหิ้ง ที่อยู่ในความทรงจำของแฟนๆ แม้เวลาจะผ่านมานานถึง 18 ปีแล้วก็ตาม ด้วยเคมีที่เข้ากันของพระ-นาง แอนดริว กับ “ป๊อก-ปิยธิดา” ที่ยุคนั้นต้องถือว่าเป็นนางเอกเบอร์ใหญ่ของช่อง ก่อนจะถูกนำมารีเมกใหม่และรับบทโดยคู่จิ้นแห่งยุค “ณเดชน์-ญาญ่า”

- ทางผ่านกามเทพ (2544) เรื่องนี้จะตกสำรวจไปไมได้เลยทีเดียว เป็นหนึ่งในตำนานของละครสไตล์ตบ-จูบที่ครองเร็ตติ้ง สูงสุดของช่อง 3 และยังเป็นผลงานแจ้งเกิดของนางเอก “เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ” ซึ่งแม้จะถูกนำมาสร้างใหม่ ก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่าเวอร์ชั่นเก่า

- รักเกิดในตลาดสด (2544) อย่างที่บอกว่าแอนดริวเอาอยู่ทั้งบทดราม่า และคอมเมดี้ ซึ่งบท “ต๋อง” หนุ่มกวนๆ ขาใหญ่ประจำตลาดในเรื่องนี้ ก็ถือเป็นบทพิสูจน์ได้เป็นอย่างดี

- เรือนไม้สีเบจ (2547) ถือเป็นละครที่แอนดริวโชว์ฝีมือการแสดงแนวดราม่าขั้นเทพ จนสามารถคว้ารางวัลเมขลา ดารานำฝ่ายชายมาครองได้อย่างไร้ข้อกังขา ถือเป็นละครมาสเตอร์พีซอีกเรื่องของพระเอกดาวค้างฟ้าคนนี้เลยทีเดียว

ในละครเรื่องล่าสุด “เหมือนคนละฟากฟ้า” ซึ่งโคจรมาเล่นด้วยกันเป็นครั้งแรก กับหนึ่งในนางเอกยอดฝีมืออย่าง “แมท-ภิรนีย์ คงไทย” ก็ยังคงสถิติเป็นละครที่เร็ตติ้งดีงามตามแบบฉบับของแอนดริวอีกเช่นเคย รวมไปถึงกระแสในโซเชียล มีเดีย ที่ได้รับคำชื่นชมอย่างหนาหูจนติดเทรนด์ทวิตเตอร์อันดับหนึ่งตั้งแต่ออนแอร์ตอนแรก

ต้องยอมรับว่าบทเรื่องนี้สนุก เดินเรื่องเร็ว กระชับ และเมื่อบวกกับเข้ากับฝีมือการแสดงของนักแสดงนำ ที่สาดอินเนอร์ พ่นดราม่าใส่กันเต็มๆ ก็ทำเอาคอละครปรบมือกันรัวๆ เรียกว่าเป็นละครที่กระแสดีที่สุดในล็อตนี้ของช่อง 3 เลยทีเดียว ในขณะที่ “เมียหลวง” นิ่งสนิท เพราะดูยังไงก็ไม่อินกับบท “ดร. วิกันดา” ของ “จุ๋ย-วรัถยา” ที่ขัดกับคาแรกเตอร์ของผู้หญิงที่สุขุม เยือกเย็น เก็บอารมณ์ และหยิ่งในศักดิ์ศรี ส่วนโปรแกรมศุกร์-อาทิตย์ อย่าง “The Cupids บริษัทรักอุตลุต” ในตอนหลังๆ มานี่ ก็ไม่ฮือฮาเท่ากับ 2 ตอนแรก

ในภาคหน้าจอ ถือว่าแอนดริวประสบความสำเร็จอย่างดงาม ยาวนาน จริงๆ ก็ถือว่าเพียงพอแล้วสำหรับการเป็นนักแสดง

แต่ที่น่าสนใจยิ่งกว่าความสำเร็จในฐานะพระเอก ก็คือชีวิตหลังจอของเขา ที่ต้องนับว่าอยู่ในจุดที่นักแสดงหลายคนเดินไปไม่ถึง

สังเกตว่าแอนดริวเป็นพระเอกที่ไม่ค่อยให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนไม่ว่าจะเป็นเล่มไหน ช่องใดก็แล้วแต่ ในเรื่องของชีวิตส่วนตัว คือจะออกสื่อก็เฉพาะวาระของการโปรโมตละครเท่านั้น

เราๆ ท่านๆ หรือบรรดาแฟนละคร จึงไม่เคยรู้เรื่องราวหลังบ้านของเขา ว่าเขากินอยู่อย่างไร หรือกำลังคบกับใครอยู่ ? เพราะทุกอย่างถูกเก็บไว้ใน “โลกส่วนตัว” ของเขาอย่างมิดชิด

และที่บอกว่าเขาอยู่ในจุดที่นักแสดงหลายคนเดินไปไม่ถึง ก็เพราะใน “โลกส่วนตัว” ของแอนดริว ไม่มีสื่อสำนักใดต่อต้าน หรือแอนตี้ กระทั่งแม้แต่จะพยายามที่ไปล้วง แคะ แกะ เกา ขุดคุ้ยเรื่องชีวิตส่วนตัว ออกมาให้เป็นข่าว ก็แทบไม่เคยมีปรากฏ (อาจจะเคยมีบ้างในช่วงที่เขาเป็นนักแสดงวัยรุ่น)

สิ่งที่ทุกคนโฟกัสในความเป็น “แอนดริว เกรกสัน” จึงถูกจำกัดอยู่แต่ในเรื่องของผลงานเท่านั้น เป็นจุดยืนที่มีนักแสดงไม่กี่คนที่ทำได้จริงๆ